Artistieke problemen
afbeelding van de originele tekst, in de vorm van een
oscillogram. (Dit is een systeem, waarbij de toonhoogte
van het gesproken woord langs electronische weg zicht
baar wordt gemaakt).
Ook paste men een systeem toe, waarbij het beeld werd
gemerkt met punten, strepen, kruizen en andere soorten
van zichtbare aanwijzingen, teneinde de acteur bij het
spreken van zijn tekst in staat te stellen de daarvoor
beschikbare tijd en plaats in het oog te houden.
Al deze mogelijkheden zijn door de Italiaanse syn
chronisatie-industrie getest en ten slotte terzijde gesteld,
hoofdzakelijk om de volgende redenen:
1. men heeft vastgesteld, dat goede lip-synchronisatie
alleen niet voldoende is om een eerste klas resultaat
te verkrijgen;
2. de zogenaamde lip-synchronisatie heeft niet alleen te
maken met de lengte van de originele tekst, maar nog
belangrijker is daarbij het gebruik van hetzelfde
rhythme.
Het is bijvoorbeeld mogelijk tien lettergrepen samen te
drukken in de tijd. die de oorspronkelijke acteur nodig
had om drie lipbewegingen te maken. De lengte van de
originele opnamen zou op deze wijze in overeenstemming
kunnen worden gebracht met de nagesproken tekst, maar
het verschil in rhythme zou storend werken, ja in som
mige gevallen zelfs humoristisch of misschien irriterend.
De ondervinding heeft geleerd, dat de hierboven ge
noemde systemen geen zodanig resultaat opleveren, dat
een gaaf geheel verkregen wordt. Daarom is men er in
Italië algemeen toe overgegaan een systeem te volgen,
wat gewoonlijk ..lussen" wordt genoemd.
De film wordt hierbij in korte stukken geknipt, waarvan
het begin en het einde aan elkaar worden gelast. Hierdoor
verkrijgt men een lus, die een willekeurig aantal malen
door de projector kan worden gedraaid zonder dat men
behoeft te stoppen. Het aldus verkregen ononderbroken
beeld wordt getoond aan de acteurs, die de film moeten
naspreken. Zij zijn vóór het projectiedoek opgesteld en
beginnen kijkende naar het doek hun tekst te repeteren.
anneer zij het rhythme van de originele tekst onder de
knie hebben, wordt het geluid uitgeschakeld en overgezet
op hoofdtelefoons. Hiermede gewapend gaat de acteur
voort de synchronisatie en aanpassing van de tekst in het
vertoonde beeld te verbeteren totdat een resultaat is ver
kregen, dat volledig met het origineel overeenkomt. Bij
toepassing van dit systeem kunnen zij de handeling volgen
en tegelijkerlijd naar het originele geluid door de telefoon
luisteren.
Wanneer de regisseur met het resultaat tevreden is,
wordt de gewenste opname gemaakt.
Het gebruik van hoofdtelefoons mag oppervlakkig ge
zien hinderlijk lijken, maar in de practijk is gebleken, dat
het van grote waarde is, omdat het degene, die de tekst
moet spreken, automatisch in het rhythme van de oor
spronkelijke tekst houdt. Dit rhythme is een factor van
het allergrootste belang.
Deze liggen hoofdzakelijk in het vlak van de keuze en
de opleiding der acteurs. Vooral de keuze vereist zeer veel
zorg. Het is namelijk niet alleen een kwestie van het uit
zoeken van geschikte stemmen, maar ook van geschikte
karakter;.
Sommige zeer goede acteurs zijn, jammer genoeg, voor
synchronisatiedoeleinden ongeschikt, omdat zij een indi
viduele stijl bezitten, zodat zij uitsluitend dienst kunnen
doen wanneer deze stijl toevallig overeen komt met het
originele karakter dat moet worden uitgebeeld. Andere
artisten zijn daarentegen in het gelukkig bezit van een
zodanig aanpassingsvermogen, dat zij een grote reeks van
karakters gemakkelijk kunnen uitbeelden. Dergelijke men
sen behoeven voor het synchronisatiewerk niet tevens over
acteurstalenten te beschikken. Het komt hier immers
hoofdzakelijk op de interpretatie aan en het is daarom van
groot belang, dat degene, die een tekst moet spreken,
daarbij voortdurend met de bijbehorende scène geconfron
teerd wordt. Hierdoor is hij als het ware onverbrekelijk
verbonden met de acteur, wiens stem hij moet uitbeelden.
Degene, die een tekst moet naspreken, moet natuurlijk
Jtoe me/i hij de nasynchronisatie Ie
werk kan gaan.
(Overgenomen van Film Kino
techniek 1955/5)
