De Pers over de
Filniweek
„Hef Binnenhof"
„De Groene Amsterdammer"
„Algemeen Handelsblad"
„De Tijd"
Algemeen Handelsblad"
.,Hei Vrije Volk"
„Wat is de betekenis van een dergelijke
manifestatie?"
„Voor het eerst zal er een filmfestival in Den Haag worden
gehouden. Maandag wordt het door de minister van O.. K. en W.
in het Metropoletheater geopend en daarna zullen er tot en met
de volgende week zaterdag 's middags en 's avonds met zorg ge
selecteerde speelfilms en documentaires uit verschillende landen
worden vertoond, terwijl er voorts congressen zullen worden ge
houden. Wat is de betekenis van een dergelijke manifestatie in
een land als het onze, dat zeker niet kan hogen op een film
industrie van betekenis?...
Er is in de loop der jaren heel wat geschreven over de „doel
loosheid" van dergelijke festijnen. In de laatste tijd is de politiek
naast de commerciële betekenis een hartig woordje gaan mee
spreken, terwijl men idealistisch gezien deze festivals zou moeten
zien als gebeurtenissen waar de film de kans krijgt zich vooral
van zijn artistieke zijde te tonen.
Dit laatste is echter in de praktijk een bijkomstigheid. Weliswaar
zetelt er op elk festival een selectiecommissie, die uit de stroom
ingezonden films de beste kiest, maar het gaat om de recente
produktie en het is best mogelijk, dat er in een bepaalde periode
slechts weinig artistiek aanvaardbare films worden gemaakt. Er
zijn zelfs gevallen, waar er op een festival geen enkele artistiek
verantwoorde film wordt vertoond...
Een filmweek, zoals nu in Den Haag zal worden gehouden,
kan zich meer onafhankelijkheid veroorloven en vrijer een pro
gramma kiezen. Daar staat tegenover, dat over het algemeen de
keuze beperkter is, omdat het aanbod van het buitenland niet
zo omvangrijk is...
Naar onze mening ligt haar doelstelling tot nu toe overwegend
in het psychologische vlak. Er kan worden bereikt, dat er een
nog bredere belangstelling ontstaat voor de film, die dan vooral
daarin moet resulteren, dat er met meer élan wordt gestreefd naar
een grotere speelfilmproduktie in Nederland. Daartoe zijn nodig
goede scenario's hieraan ontbreekt het volgens officiële zegs
lieden en de moed om onze talentvolle, in dit opzicht nog
onervaren filmers aan de slag te laten gaan. Een voorbeeld? Spanje
begint meer en meer speelfilms af te leveren, die internationaal de
aandacht trekken. Daaraan is voorafgegaan een serie middelmatige
rolprenten, waarmede Spaanse filmers de nodige ervaring hebben
opgedaan. Waarom wordt deze kans niet aan begaafde Neder
landse cineasten geboden? Als de Filmweek Den Haag in deze
richting zou stimuleren, dan zal zij volledig aan haar doel be
antwoorden."
15 Juni 1957. Piete
r van der
Valk.
„een staalkaart van recente belangrijke producties
uit het internationale repertoire"
„Al is dan de omgeving van de filmweek, die inmiddels het
predikaat „internationaal" voert, veranderd en al zullen sommige
deelnemers ondanks de vele attracties die Den HaagScheveningen
als lestivaloord te bieden hebben, met heimwee terugdenken aan
de landelijke en voorname rust van Arnhem, de opzet van het
filmfestijn schijnt volgens het voorlopige programma aan degelijke
voorbereiding en artistiek niveau weinig te hebben ingeboet.
De grote speelfilms die op middag- en avondvoorstellingen ver
toond zullen worden, vormen een staalkaart van recente belangrijke
produkties uit het internationale repertoire...
De bezoekers van de filmweek zullen overigens ook de ochtenden
niet in ledigheid behoeven door te brengen. Congressen, contact
bijeenkomsten, vergaderingen en tentoonstellingen zullen de be
schikbare vrije uren meer dan in beslag nemen...
Er komt dus heel wat aan de orde in de zes dagen die de
filmweek duurt, te veel misschien om allemaal bij te houden en
te verwerken.
Maar in die veelheid van activiteiten, in het niveau van het
nauwkeurig geselecteerde programma en in de ernst die ook nu
de hele organisatie kenmerkt en die zo verschillend is van de
vaak kermisachtige opzet der buitenlandse festivals, weerspiegelt
de Haagse Filmweek tegelijk toch de serieuze en stijlvolle wijze
waarop hier in het algemeen de filmzaken behandeld worden en
georganiseerd zijn."
15 Juni 1957. C. Boost.
„een trefpunt van allen, die uit zo verschillende
gezichtspunten (ds artistieke en commerciële
„belang" hebben bij het filmmedium"
Deze overwegingen overigens doen niets af aan het gezonde
optimisme dat aan de vooravond van „Den Haag" jegens deze
manifestatie gepast is. Een vluchtige blik in het programma leert,
dat de organisatoren ditmaal beslag hebben weten te leggen op
films, die stuk voor stuk een representatieve indruk maken, en
vermoedelijk een hechter geheel zullen vormen dan destijds in
Arnhem het geval was. Wij hebben reeds de verkiezing gemeld van
Tea and Sympathy, Saint Joan, Rosé Bernd, Celui qui doit Mourir
en De Eenenveertigste, en inmiddels zijn daar o.a. aan toegevoegd
Fellini's Notti di Cabiria, The Strange One, het Spaanse Calabuig
en de Nederlandse film over Fokker, De Vliegende Hollander, van
Gerard Rutten.
Dit boeiende programma waarop men de beste inzendingen van
Cannes aantreft, is dan, opnieuw zoals het in Arnhem geschiedde,
„omspoeld" door congressen, bijeenkomsten, forums en discussies,
die vooral duidelijk maken dat een filmweek als deze Haagse
niet in de laatste plaats de bedoeling heeft een trefpunt te wezen
van allen die, uit zo verschillende gezichtspunten als artistieke en
commerciële „belang" hebben bij het filmmedium."
15 Juni 1957. Jan Blokker.
..Den Haag meer geëigende omgeving"
„De Internationale Filmweek 1957 is maandagavond in Den Haag
feestelijk geopend. Twee jaar geleden werd, men weet het, het
Nederlandse cinematografische evenement voor het eerst in Arnhem
gehouden. En men mag misschien wel, na de eerste dag, consta
teren dat Den Haag toch een meer geëigende omgeving vormt
voor een gebeuren als het onderhavige. Het „decor" van de residen
tie lijkt iets meer geschikt voor een artistiek-mondaine aangelegen
heid als een filmfestival nu eenmaal is. Al blijft het daarbij een
feit, dat Den Haag, annex Scheveningen, geen Cannes is en het
ongetwijfeld ook nimmer zal worden. En dat geldt dan wellicht
zowel het mondaine als het artistieke aspect van het feest. Al zal
voor wat dit laatste betreft, de (eventuele) toekomst misschien
nog nader kunnen leren..."
18 Juni 1957.
„Hel succes van dit experiment was enorm"
„Gisteren heeft een grote menigte op het Haagse Burgemeester
de Monchyplein opgekeken naar een 25 meter breed filmdoek,
waarop, ter gelegenheid van de internationale filmweek, een open
luchtprogramma werd geprojecteerd dat o.a. Bert Haanstra's Rem-
brandt bevatte en de Amerikaanse documentaire Oriënt-Express
te Hongkong twee werken, die daags tevoren in de officiële
voorstellingen van het festival ook binnenshuis waren vertoond.
Het succes van dit experiment was enorm. De aandacht voor
Haanstra's film, die in haar beelden door de monster-projectie
allerminst geschaad was, overtrof nog wel die van het gala-publiek,
dat maandagavond zodanig werd afgeleid en gehinderd door de
drukkende warmte in de zaal. Door die overgrote en intense be
langstelling van „de straat" werd deze nevenmanifestatie haast de
ideale van de hele week, omdat hier letterlijk het „grote" publiek
werd geconfronteerd met de film, en de organisatoren de bekroning
vonden van hun schone ambitie: interesse te vinden voor het
filmwezen, hoe en waar dan ook."
19 Juni 1957. Jan Blokker.
„Werkelijk een ontdekking, zo'n geweldig
scherm in de open lucht"
„Het afschrikwekkende idee bij zulke temperaturen in een bio
scoopzaal te moeten zitten, heeft gisteravond mijn schreden niet
verlamd, toen ik mij naar het Burgemeester de Monchyplein
begaf voor een uitje in de plechtige filmweek. Ten eerste heeft
er niemand gezeten, tenzij degenen, die zelf klapstoeltjes of kussens
hadden meegebracht en bovendien heeft zo'n zaal het onschatbare
voordeel - - ik ga nog steeds uit van de althans tot en met
gisteren geldende kwikhoogte dat men er tijdens de voorstelling
wat kan rondlopen, zonder sissend door de achterhoede naar zijn
plaats te worden terug verwezen.
Dat dat gisteravond toch weinig gebeurde, terwijl een ontelbare
schare op het plein was samengestroomd, is eenvoudig te ver
klaren: men was te geboeid om onrustig te zijn en om veel last
van zijn kuitspieren te hebben, tijdens een vol uur staande
receptie.
45
