anderzijds de ..distributeur" een veel groter profijt zou trekken van zijn „materiaal" (aan filmauteursrechten of zelfs maar aan „het auteursrecht" dacht men in die dagen nog niet, hoewel men met het octrooirecht als „industrial property" wel vertrouwd was). De gebroeders Warner openden daarom te Pittsburgh een kantoor, dat uitgroeide tot een der eerste filmverhuur kantoren van Amerika. Later begonnen zij in St. Louis „Warner Features" te produceren, maar verplaatsten hun productie al spoedig naar Santa Paula met zijn prachtig Californisch klimaat. De concurrentie werd echter zo scherp, dat zij de productie in 1914 staakten en zich voor een tijdlang weer uitsluitend op de bioscoopexploitatie en filmproductie gingen toeleggen. „Films must educate as well as entertain" Maar niet alleen in zakelijk opzicht was Harry M. War ner een vooruitstrevend man. Hij was een van de weinigen, die van meet af aan de mogelijkheden van de film als een opinie beïnvloedend medium onderkende en hij was er van overtuigd een overtuiging, die hij niet onder stoelen of banken stak, een voor die tijd opmerkelijk feit dat de film zowel een voorlichtende als recreatieve functie te vervullen had. Reeds in 1913 had hij een proef genomen met de distributie van een speciaal aan de installatie van President Woodrow Wilson gewijde film. Hij begreep wat een filmdramatisering van het wereldgebeuren voor een ontspanning zoekend en op nieuws belust publiek kan betekenen en wist in 1917 de voormalige Amerikaanse ambassadeur te Berlijn, James W. Gerard, er van te over tuigen, dat van diens boek „My Four Years in Germany" een succesvolle film zou kunnen worden gemaakt over het voorspel en het begin van de eerste wereldoorlog. Het succes van deze film maakte „Warner Brothers" tot een van de belangrijkste productiefirma's. In 1925 verwierf zij bovendien Vitagraph Inc., destijds een van de grootste verhuurkantoren dat 34 „exchanges" exploiteerde, waar door ook haar belangen op distributiegebied werden uit gebreid. Maar Warner Brothers zou korte tijd later door een nog grotere krachtsinspanning een nieuw tijdperk voor het filmbedrijf openen. Van het eerste begin af had men de hoop gekoesterd geluidsfilms te kunnen maken. Thomas A. Edison had op dit terrein geëxperimenteerd, maar het ontbrak aan voldoende geluidsversterking voor de toepassing in grote zalen totdat de radio verder ontwikkeld was. Sam Warner, die bezig was een van de studio's van de maatschappij tot radiostation te verbouwen, werd enthousiast over de moge lijkheid om via synchroonlopende geluidsplaten de stomme film te laten spreken. Hij haastte zich naar zijn broer Harry. op dat tijdstip president van de maatschappij, en wist hem voor dit denkbeeld te winnen; Albert stond toen aan het hoofd van de distributie en Jack had de supervisie van de productie. De eerste geluidsfilm De situatie in het filmbedrijf was op dat ogenblik alles behalve rooskleurig, want het bioscoopbezoek in de Ver enigde Staten was zeer sterk teruggelopen. Het filmbedrijf was beducht voor de concurrentie van de radio, welke verantwoordelijk werd gesteld voor de „slump" in het bioscoopbezoek, en aan ongeluksprofeten heeft het nooit ontbroken reeds voorspelde men somber zijn ondergang. Onderscheiden belangrijke productiemaat schappijen waren benaderd over de mogelijkheden van de geluidsfilm en enkele firma's hadden zelfs grote bedragen geïnvesteerd in experimenten op dit gebied, maar niemand durfde het aan zulke plannen in de practijk te brengen. Om onder dergelijke omstandigheden zijn beide overige broers zowel als de financiers te kunnen overtuigen van de noodzaak om dit waagstuk te ondernemen, vereiste niet weinig overredingskracht en vertrouwen in eigen in zicht, maar Harry Warner speelde het klaar. Op 26 Augus- Scène uit ..STOR Y WITH A BEARD", een film van Joop Geesink'.s Dollywood. Art director: Henk Kabos. Camera: Cor Icke en Fred van der Boezem. (wereldpre mière 2 October a.s.J.

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1958 | | pagina 35