De lieer J. Jansen, architect te Nijmegen, over de bouw
van het Studio Theater te Nijmegen
Overzicht van zaal.
ven in dit plafond wordt namelijk verse lucht ingeblazen
en de gebruikte lucht af gezogen. De behaaglijkheidsfactor
in de zaal is hier uitstekend mede te regelen.
Aan de rechtse kant van de zaal zaten aanvankelijk sta
len ramen. Deze zijn aan de buitenkant dichtgemetseld
met het doel het lawaai van de straat tegen te houden. De
ramen zijn aan de binnenkant blijven zitten het was
niet nodig ze te verwijderen maar om deze wand zach
ter en tevens interessanter te maken zijn er gordijnen voor
gehangen. Deze gordijnen werden hier speciaal voor ont
worpen en gedrukt. Er zit wat blauw in en wat geel en
grijs en hier en daar een smalle rode streep. Er hangt een
rijtje Finse lampen voor.
De voorkant van de zaal is gebogen en het projectie
doek zit hier vlak in. Er is geen toneeltje en ook geen
toneelgordijn. Het doek is in een zwart kader gevat, dat
een geheel eigen vorm heeft gekregen, en waartegen een
wandschildering is aangebracht door de kunstenaar J. v.
Doorn uit Nijmegen, welke schildering voorstelt "PAprès
Midi d'un Faun". Van Doorn maakte ook het oog rechts
van het doek, uitgevoerd in goudmozaïek en rood glas.
Dit oog, waarin een vogel is gevangen, is het vaste sym
bool van het theater.
De stoelen zijn grijs gespoten met gele velours in de
zelfde kleuren als het plafond.
De betimmering is van Afromosiahout en speciaal
acoustisch gemaakt en aangebracht.
Er was een donkerbruine bestaande tegelvloer welke
weer is aangebracht en voorzien van gele lopers.
Door alle aannemers en onderaannemers is met veel
zorg en ambitie gewerkt.
Eén dag voor de opening, welke op Donderdag 17 Oc-
tober 1958 door de Burgemeester van Nijmegen onder
grote belangstelling zowel van de zijde van het filmbe
drijf als van de Nijmeegse Alma Mater en de gemeente
lijke Overheid werd verricht, was het theater klaar!
J. JANSEN,
Architect B.N.A.
Er is in Nederland zo goed als in hel buitenland een
bepaalde sector van het bioscoopbezoekende publiek, die
het bijzonder waardeert als hij in slaat wordt gesteld
films te zien in een kleinere beperktere krin
In de kleine „Studio's"' klein omdat de capaciteit
van deze bioscopen in de regel niet veel meer dan 200 zit
plaatsen bedraagt en de 300 zelden overschrijdt voelt
men zich geselecteerd met andere gelijkgestemde zielen.
Dat deze zaaltjes ook drie voorstellingen per dag geven
en meestal veel langer prolongeren, blijkt geen bezwaar
te zijn.
In Nijmegen, waar de Universiteit zich -leeds uitbreidt
en de studentenbevolking enorm toeneemt werd de stich
ting van zulk een klein theater bijzonder warm toege
juicht.
In het Luxortheater, dat op 1 Maart L955 geopend
werd ter vervanging van de bij de bevrijding ven
bioscoop van dezelfde naam en en van de
mooiste punten in d in het
punt van Dodden- Bloemerstraat en hel Plein L9
bovenfoyi die n
voor gebruikt werd. Op instigatie van de eigenaresse en
'exploitante van dit theater, de N.V. N Biosi
ondernemingen, werden plann emaakt om hi<
Studiozaaltje te stiel] werd gevraagd de ontwer
pen hiervoor te maken, een bijzonder prettige opdracht.
welke ik met veel genoegen heb uitgevoerd.
tuurlijk bracht deze uitvoering, zoal- veelal bij op-
an deze aard het geval is, haar bijzondere moei
lijkheden met zich. Zo waren bijvoorbeeld de hoogte en
diepte gegeven, maar daarbij zaten de betonbalken in
plafond eigenlijk wel een beetje in de weg. Verder
n nooduitgang en het heeft heel wal hoofdbre
kens gekost voordat <l</r gemaakt kon worden.
Maar hel bleek tenslotte allemaal te kunnen; alles
klopte precies zowel organisatorisch als technisch.
Het beeld is /eer scherp, de acoustiek is goed. het ge
luid is mooi en er kan ook cinemascope gedraaid worden
met stereofonisch geluid.
\an de vloer is juist zoveel helling gegeven als tech-
nisch mogelijk was en men kan overal goed zien. De sto
rende betonbalken bleken een maat te hebben, die klopte
met de velden ertussen en door die velden in de breedte
strepen werd de aandacht van de halken afgeleid
il een breedtewerking, die de ruimte ten goede
werken de geel en grijze strepen
het pi rker dan op de afbeeldingen
is.
links op .an de zaal zichtbare ronde beton-
kolcmmen waren tde kolommen, die niet verwijderd
iden worden. Ze ?ijn gebruikt om het wandelpad te
keren en oi riaagd plafond aan te maken.
Dit plafond was nodig, zowel voor het wegwerken van de
leidingen als voor de ventilatie. Door de open strook bo-
Het kader, waarin
het witte doek is
gevat, heeft hier een
geheel eigen vorm
gekregen door een
aaneensluitende
wandschildering
(links) en een in
goudmozaïek en rood
glas uitgevoerd sym
bool (rechts).
8
DE ARCHITECT AAI HET WOORD....
