De laatste keer behoeften van het publiek voorkomt als het ware zijn wensen, hetgeen de beste vorm van service is. De betrokkenen ontveinzen zich niet. dat de maatregel ingrijpend is en met proefnemingen op grote schaal op het gebied van programmering voorzichtigheid moet wor den betracht. Immers mede door de uniformiteit zulks in tegenstelling met het buitenland en de jarenlange traditie zijn in het bioscoopbezoek gewoonten geschapen, welker honorering eveneens een vorm van service is. Toch mag men bij dit experiment niet uit het oog verliezen, dat ons bedrijf geen statische aangelegenheid is. maar hoeveel moeilijkheden er op een gegeven ogenblik ook kunnen zijn een levend element in een levende samen leving. Deze samenleving en met haar het ontspannings wezen is op drift. Wij hebben te zorgen, dat wij de stroomversnelling bijhouden en wel in het voorste gelid. In dat licht moeten onze gestadige pogingen worden ge zien om tot afschaffing van lasten te komen, waarvan de concurrerende media zijn vrijgesteld, onze opvoering van de service in verschillende vormen, investeringen ter ver betering van de accommodatie en onze gezamenlijke cam pagne. Zo beschouwd moest men ook het risico van het experiment niet ontlopen. Dat het in de grote steden een drachtig, goed voorbereid en op tijd gebeurt mag als een pluspunt worden genoteerd. Bij alle voortvarendheid deed het Hoofdbestuur er echter wijs aan de leden buiten de drie grote steden mede met het oog op de technische com plicaties aan te sporen tot een even uniforme gedragslijn, maar dan van een afwachtende houding tot de nieuwe vertoningsweek in haar gevolgen kan worden beoordeeld. ..Dames en heren, dit is dan de laatste keer. dat ik voor de microfoon het woord voer. Ik dank U voor Uw- aandacht"'. Dit waren zo ongeveer de woorden, waarmede L. J. Jordaan afscheid heeft genomen van de grote scha re van toehoorders, die hij ruim een kwart eeuw week in week uit geboeid heeft met zijn welverzorgde cause rieën over de film. Zoals hij afscheid genomen heeft van zijn radiopubliek. zo is hij heengegaan uit de wereld van de journalistiek en uit die van de film. vrijwillig zonder huldiging, zonder handdruk, geruisloos en welhaast on zichtbaar. Het tekent de man en zijn werk! Jordaan kende zijn zaken als geen ander, hij had «een voor de massa onbegrijpelijk jargon nodig om het zijne te zeggen over de film en als het moest over de wereld van film en bioscoop. Ook liep hij niet met zichzelf te koop. noch was hij uit op effectbejag, dat in eigen kraam of die van de krant te pas kan komen, maar het journalistie ke doel ..informatie en meningsvorming van het publiek" voorbijschiet. Veeleer was Jordaan een filmcriticus met sociale bewogenheid, die zich zelf rekenschap gaf van het journalistiek middelaarschap tussen de autonomie van het nieuwe expressiemiddel en de afhankelijkheid en ont vankelijkheid ener niet ingewijde toeschouwersmassa. Zijn heldere betoogtrant en de zorgvuldigheid zijner formu leringen maakten hem tot een graag gelezen journalist en veel beluisterd radiospreker. Zonder dat hij zich deed gelden, was hij gezaghebbend èn in de journalistiek èn bij zijn publiek èn in de wereld van de film. Vooral ook in de wereld van de film. Zijn critiek was immers altijd correct. Zij ging nooit ten koste van film of filmbedrijf. Hij was bovendien een beoordelaar met verantwoordelijk heidszin zonder de bedilzucht van de moralist, hij was aestheet zonder zich blind te staren op het beginsel. De filmspeler werd in zijn beoordeling nimmer verlaagd tot de orde van het ding. maar gewaardeerd naar het menselijk dramatische vermogen in masker en gebaar als reflexie op wat er tussen de inzichten van de filmmakers en de mate van hun technische bekwaamheid aan wisselwerking is. Hij kwam onder de indruk van de spanningen die het filmproces kon oproepen, maar had ook grote waardering, wanneer het effect ener bevrijden de ontspanning werd bereikt. Hij was in één woord ver liefd op het medium, dat aan zijn pen en zijn woord was toevertrouwd en kon daarom wat door de vingers zien. mits de goede smaak en de ambachtelijke kwaliteit dit toelieten. Zo nam Jordaan in onze hedendaagse filmjournalistiek een welhaast eenzame, maar ook unieke en eervolle plaats in. vanwaar in de loop der jaren een ongekende invloed ten goede moet zijn uitgegaan. In diezelfde onafhankelijkheid en teruggetrokkenheid, waarmede Jordaan zijn werk verricht heeft, moge hij dan thans de zware beslissing genomen hebben ..er mee op te houden"'. Het zou onbillijk zijn dit te betreuren. Op zijn 76ste jaar gaat Jordaan een .,otium cum digni- tate" tegemoet. Dat kan alleen maar tot dankbaarheid stemmen en doen hopen, dat hij er lang van genieten mag. anneer onze organisatie een zilveren roos te schenken zou hebben voor verdienstelijk werk ten behoeve van de film. zij zou Jordaan toekomen. Van harte verheugen wij ons er daarom over. dat allen in ons bedrijf, die geen af scheid van Jordaan hebben kunnen nemen, omdat er geen gelegenheid was. hiertoe thans in staat worden gesteld dank zij het initiatief van een klein comité van vrienden en bewonderaars. Velen zullen niet nalaten om Jordaan. die geen vertoon ten afscheid op prijs stelt, door storting op het Bondsgironummer onder vermelding ..huldeblijk Jordaan van hun waardering en sympathie te doen blij ken. Het stemt tot voldoening, dat het Hoofdbestuur van de Nederlandsche Bioscoop-Bond daarbij voorop is ge gaan. 150

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1961 | | pagina 4