BE BOUW IU KLEINE BIOSCOPEN Inleiding Camera, 's-Gravenhage Byou, 's-Gravenhage Een beschouwing door de heer J. Jansen, architect B.N.A te Nijmegen Kriterion, Rotterdam Hoewel aanvankelijk met enige reserve in on? land geïntroduceerd heeft het kleine theater, het zogenaamde art house, langzaam terrein en sympathie gewonnen. Sympathie niet alleen bij het publiek dat zich ondanks sombere voorspellingen van vakmensen verdiepingen hoog laat brengen en er einden trappenlopen voor over heeft om deze kleine theaters te bezoeken, maar ook bij de bioscoopexploitanten, omdat gebleken is. dat deze theaters ook in financieel opzicht een groot succes zijn. Ook de architect draagt het kleine theater een warm hart toe. Natuurlijk is het bouwen van een groot theater voor de architect een belangrijker evenement, maar het bouwen van een klein theater is voor hem daarom zo ple zierig, omdat hij er vrij in kan werken. Hij heeft geen be moeiingen te vrezen van de zijde van de schoonheidscom missies en welstandscommissies, hij heeft geen last van beperkende voorschriften. De gemeentelijke instanties zijn tevreden, wanneer de doorgaans ingebouwde zaal aan de technische voorschriften voldoet. Het werk van de archi tect krijgt in zo'n geval in sterke mate het karakter van binnenhuisarchitectuur, hetgeen een bijzonder welkome afwisseling in de creatieve concepties vormt. Enige van deze kleine zaaltjes heb ik mogen maken. Na het Studio Theater in Nijmegen kwamen bijna tegelijker tijd Camera en Byou in 's-Gravenhage. Direct daarna kwamen Kriterion in Rotterdam en Kriterion in 's-Gra venhage. De Filmstudio Camera zou worden gemaakt in de oude f over van het Corso Theater in de Prinsestraat te Den Het Kriterion Thea ter te Rotterdam is een geslaagd voor beeld van moderne vormgeving geivor- den, dat aan hoge bioscoop technische eisen voldoet. Door middel van een groot raam achter het ver schuifbare doek is een visueel verband met de binnenstad ge- schapcn. Haag. Daarvoor werd eerst een nieuwe foyer voor het Corso Theater gemaakt op de verdieping. Het was een oud, verzakt gebouw, waar al verschillende malen aan ver bouwd was en dat zeer veel technische ingrepen vereiste. Het ontwerp was zeer eenvoudig. De ruimte was recht hoekig en hoog genoeg om er een cabine achter in te hangen, waaronder de bezoekers naar binnen komen. Het stoelenblok heeft dezelfde vorm als de zaal. De brandweer ging akkoord met twee zijpaden. De betimmering is gemaakt van Afromoziahout op een zeer~bijzondere wjj^ aangebracht^waarbij zowel aan de eisen van de brandweer, aan die van de akoestiek als aan die van deesthetiek kon worden ^yobdaam^Up de panelen maakte de heer J.Van Doorn uit Nijmegen mozaieken in breuktegels van de Porceleyne Fles te Delft, die het uit stekend doen. Het doek is opgenomen in de betimmering, die voor in de zaal rondLaapJa-JOioor middel van een neon- lijn is de indruk gewekt, dat het doek los voor mering hangt. De vloer van Camera is zwart met grijze lopers. De stoelen zijn grijs met oranje bekleding; de betimmering is bruin. Het plafond is in een donkergele tint gehouden; in het plafond zijn verzonken lampen aangebracht, die deels omlaag, deels op de betimmering schijnen. Kort nadat de ingrijpende verbouwing van het Asta Theater te 's-Gravenhage was voltooid werd de architect de vraag voorgelegd, of er van de bovenfoyer een „art house'" te maken zou zijn. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. indien aan de buitenzijgevel een cabine zou kunnen wor- den opgehangen. De gevel van Asta stak zover boven het belendende perceel uit, dat daar een cabine tegen kon worden aangebouwd. Deze oplossing was echter niet no dig; de directie van een aangrenzend warenhuis bleek be reid ten behoeve van een te bouwen cabine enige ruimte af te staan. Daardoor kwam de cabine precies aan de andere kant te liggen en moest het bouwplan honderd- tachtig graden worden gedraaid. Een tweede probleem vormden twee zware betonnen kolommen, waarop twee verdiepingen steunden. Deze ko lommen moesten verdwijnen. Ter vervanging van de ko lommen werd een stalen brug gebouwd boven het theater, die ter plaatse in elkaar werd gelast en vervolgens met behulp van oliedrukvijzels op spanning werd gebracht. In Byou is evenals in Camera een betimmering aange bracht, hier echter van Wengéhout. Langs de wand zijn flonkerende mozaiekjes aangebracht, die door de Nijmeeg se kunstenaar Jan van Doorn zijn gemaakt op Romeinse dakpannen. De heer Van Doorn voorzag ook de deuren van glasmozaiek en ontwierp voorts het gordijn. De vloerbe dekking is van vermiljoen hoogpooltapijt, dat fraai aan sluit bij het roodzwarte hout van de wandbetimmering. Het tapijt loopt onder de stoelen door. wat een prettig luxe idee geeft. Het stoelenblok is uitgevoerd in een blauwgroene kleur, die nog juist op de rand van het spec trum ligt. Het plafond is mosterdkleurig. Veel aandacht is besteed aan het geluid. In Byou zijn efÏ£ctsp_eakers in het plafond ingebouwd, die het geluid via de wanden in de zaal kaatsen. Het Kriterion Theater te Rotterdam is gebouwd op het dak van het Groothandelsgebouw, waar reeds jarenlang een betonnen staketsel aanwezig was, waarvoor men een goede bestemming zocht. Het was een bouwopdracht met drie principalende een maakte het gebouw, de tweede ging het exploiteren en richtte het in en de derde exploi teerde de foyer en nam daarvan de inrichting voor zijn rekening. Voor men de bioscoop kan betreden moet men met de lift zeven verdiepingen hoog en vervolgens nog via een dubbele trap. Persoonlijk geloof ik, dat deze zaal de beste is. die ik gemaakt heb. Er was ruimte en de kans om er iets plasti- Ue wanden van het Camera Theater te 's-Gravenhage zijn be timmerd met Afro moziahout, waarop de kunstenaar van- Doorn uit Nijmegen mozaieken in breuk tegels heeft aange bracht. Het doek is in de betimmering opgenomen. Een neonverlichting ivekt de indruk, dat het doek los voor de be timmering hangt. 266 267

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1962 | | pagina 12