HET
WIT
DOEK
Films van Nederlandse verhuurkantoren door
cineast Crama voorzien van verfilmde inleiding
in opdracht
van
de Sticusa
COMMENTATOR:
Het boek en de film hebben vee! met elkaar te
maken. Vele boeken zijn in de afgelopen zestig jaren
geschreven over de film. De literatuur heeft vele
filmmakers geïnspireerd tot een stijl, een atmosfeer
en een eigen zienswijze en dank zij de film werden
boeken wereldsuccessen.
De film heeft de literatuur vaak nodig om aan ver-
haalstof en inspiratie te komen.
HUGO CLAUS OVER DE VERFILMING VAN
„HET MES":
Mijnheer Rademakers, die de film gemaakt heeft,
heeft gelukkig, een totaal ander temperament dan ik
heb, en hij zag dus in dat verhaal „Het Mes" heel
andere mogelijkheden voor filmen dan ikzelf gezien
zou hebben als ik het zou filmen. Hij is, laat ons
zeggen een meer romantische natuur en ik ben
een meer realistische. En hij heeft dus in dat korte
verhaal zodanige mogelijkheden gezien, die mij ver
wonderden op een bepaald moment.
Toen hij mij vroeg om het scenario te maken zag ik
wel wat hij wou en dat heb ik, nou goed, met een
voor mijn part voorbeeldige getrouwheid aan hèm
toegepast. Maar goed, dat verhaal heb ik bewerkt
in functie van Rademakers. Als nu ik zeg nu
maar wat bijvoorbeeld Pudovkin mij een scenario
had gevraagd dan was dat anders geweest. De
scenarist in dit geval is de lakei van de filmer,
denk ik.
En toen ik de verfilming zag dacht ik dat is vrij
nauwkeurig wat ik als scenario heb neergeschreven
plus als winstpunt dat, een beetje romantisch,
hybried karakter van de realisator. Ik houd heel veel
van de sequentie van de droom.
De tekst in de linker kolom is afkomstig uit het commentaar voor
de film „Het Witte Doek", van de cineast Nico Crama. In opdracht
van de Nederlandse Stichting voor Culturele Samenwerking met
Suriname en de Nederlandse Antillen maakt hij een aantal korte
films die als inleiding zullen dienen voor zogenaamde films in het
moeilijke genre. Het weinig filmervaren publiek in Suriname en de
Nederlandse Antillen wil graag kennis nemen van de nieuwe
richtingen die men in Europa wat betreft het filmen inslaat. Om ze
niet onbeslagen te laten kennismaken met films als „Verleden jaar
in Marienbad", „Cléo de 5 a 7" en „Het naakte eiland" heeft Sticusa
aan Nico Crama opdracht gegeven vier korte films te maken die
als inleiding op deze en op andere films kunnen dienen. Het is
Crama, die zich naast filmen intensief bezighoudt met filmvorming,
toevertrouwd. Hij geeft in deze filmserie een gedocumenteerd beeld
van film en filmers uit onze tijd.
319
