Een nieuwe
plakpers
Het lassen van films in de bioscopen
is in vele gevallen nog steeds een teer
punt. Van lassen in de ware zin des
woords is eigenlijk geen sprake. Dit
was wel het geval bij de vroeger ge
bruikte zeer brandbare nitraatfilm. Bij
dit materiaal vloeide de lasplaatsen
werkelijk in elkaar over en kreeg men,
mits goed gemaakt, een bijzonder
sterke las. Het huidige filmmateriaal
is anders van samenstelling met als
groot voordeel dat het „moeilijk ont
vlambaar" is doch, met als nadeel dat
bij het aan elkaar zetten van twee
stukken film geen sprake meer is van
lassen maar van plakken. Toch spreekt
men altijd over een las en het lassen
van films, hoewel het instrument waar
mee dit moet gebeuren, terecht plak-
pers wordt genoemd. Het lassen van
films is een nauwkeurig werkje, wat per
las enige tijd in beslag neemt wil men
althans niet het risico lopen dat de
film tijdens de projectie op de „las-
plaats" breekt.
Een tweede factor is dat men bij film-
breuk, bij ingescheurde perforatie of
bij het aan elkaar zetten van acten
steeds een of meer filmbeeldjes zal
moeten verwijderen. Uiteraard kan dit
op den duur qua beeld en geluid on
aangename gevolgen hebben.
Dit heeft ertoe geleid dat gezocht is
naar andere plakmethoden, waarbij
men snel en zeker zou kunnen werken
met weinig of geen materiaalverlies.
De resultaten daarvan zijn in de labo
ratorium- en produktiesector reeds
enige tijd in gebruik, en thans is ook
voor toepassing in bioscopen en in
filmverhuurkantoren een handige plak-
pers beschikbaar, waarbij wordt ge
werkt met het overal bekende en toe
gepaste sellotape. Ook nu wordt in de
praktijk al dikwijls gebruik gemaakt
van dit doorzichtige kleefband om twij
felachtige lassen te verstevigen, doch
dit geschiedt vaak op onacceptabele
wijze, waardoor de remedie erger is
dan de kwaal.
De nieuwe pers waarvan hierbij een
tekening is afgedrukt draagt de naam
Rapide is van Italiaanse origine. Het
bijzondere van dit plaksysteem, waarbij
geen filmlijm meer nodig is, is dat niet
langer twee filmeinden over elkaar wor
den gelegd en vervolgens geplakt, maar
dat eerst de film midden op de kader
lijn wordt afgesneden, dan de uit
einden in de pers met behulp van de
paspennen (3 en 11) tegen elkaar wor
den gelegd, en vervolgens het kleef
band dat zich op de met nummer 6
aangeduide rol bevindt, over de te
verbinden plaats wordt getrokken. De
bovenkant van de pers wordt hierna
omlaag gebracht, waardoor het plak-
I plastic handgreep; 2 stalen fihnbed; 3 perforatie paspennen; 4 begin plakband;
5 brug; 6 rol plakband; 7 brug; 8 perforatiegaten; 9 instelbouten; 10 snijkant filmbed;
II perforatie paspennen; 12 snijhandle; 13 uitneembare bout; 14 aanduiding voorzijde;
15 mes- en stanshouder; 16 stalen messen.
band wordt aangedrukt, aan beide
zijden van de film wordt afgesneden
en tegelijkertijd de nodige perforatie
gaatjes op de juiste plaatsen in de
tape worden gestansd.
Om te voorkomen dat de film zou
blijven haken en tevens om een zo
stevig mogelijke verbinding te krijgen,
verdient het aanbeveling om voor pro
jectiedoeleinden de bewerking aan de
andere kant van de film te herhalen.
Er komt dus aan twee kanten plakband
op de film, maar de daardoor ont
stane verdikking is aanzienlijk minder
dan bij de thans gebruikelijke las (twee
filmdikten).
Verder moet erop worden gelet dat de
filmeinden goed tegen elkaar liggen
daar anders wegens de geringe speling
op de paspennen een smalle opening
ontstaat die in het geluid hoorbaar
kan zijn.
Voor het op de juiste wijze afsnijden
van de film is het snijmes (12) aan
wezig. De film wordt zodanig op de
paspennen gelegd dat het midden van
de kaderlijn zich op de snijplaats be
vindt.
Bij de pers wordt kleefband van goede
kwaliteit geleverd ter breedte van circa
2 cm. Dit band heeft goede hecht-
eigenschappen maar laat zich toch ge
makkelijk verwijderen. Bovendien heeft
men nagenoeg geen hinder van kle
vende randen, hetgeen bij de goed
kopere soorten nogal eens voorkomt
waardoor strepen in het beeld ontstaan
omdat zich op deze plaatsen stof en
vuil vastzet.
Tenslotte nog de opmerking dat met
de pers ook ingescheurde perforaties,
scheuren in het beeld en dergelijke op
doeltreffende wijze gerepareerd kun
nen worden. Daarentegen is hij niet
bruikbaar voor films met magnetisch
geluid en kleine perforatiegaatjes. De
paspennen zijn daarop niet berekend.
Mogelijk worden voor dit doel later ver
wisselbare hulpstukken geleverd.
Resumerend kunnen wij stellen dat
deze pers bepaald een vooruitgang kan
betekenen bij het probleem van de
juiste filmbehandeling. Men kan er snel,
goed en toch bijzonder eenvoudig mee
werken.
Het apparaat wordt compleet met in
structieboekje in Nederland geleverd
door Spectrum Film, Kloveniersburg
wal 49, Amsterdam.
398
