Een laklaag is geen tover
middel
Lakken
Nauivkeurig werk
XJeeds meermalen werd in deze
rubriek geschreven over de
behandeling van het filmmateri
aal in de bioscopen, met als doel
beschadiging van het kostbare
materiaal te voorkomen.
Ditmaal zal wat nader worden in
gegaan op de mogelijkheden die
er zijn om de films voordat zij in
roulatie gaan een speciale be
handeling te doen geven, waar
door zij minder snel schade zul
len oplopen. Daarnaast zal aan
dacht worden geschonken aan
de bewerkingen die ten doel
hebben beschadigde copieën
weer bruikbaar te maken.
Het mag als bekend worden veron
dersteld, dat het filmmateriaal en
speciaal de daarop aangebrachte
emulsielaag zeer gevoelig is voor
mechanische beschadigingen. Daar
komt nog bij, dat het materiaal ge
makkelijk statisch wordt geladen en
Er worden verschillende laksoorten toe
gepast, waarvan de samenstelling veelal
proefondervindelijk tot stand is gekomen.
Onmiddellijk na het opbrengen van de
lak verdwijnt de film in de droogruimte.
Stof is bij dergelijke behandelingen een
zeer gevaarlijke vijand en wordt dan
ook met alle denkbare middelen bestre
den.
Een detail van de inrichting waarmede de lak op de film wordt gebracht. Het ziet er
allemaal vrij simpel uit, doch de constructie van het geheel vormde steeds een kwestie
van langdurige research. In dit geval ging het er daarbij om de speciale lak in een
zeer regelmatig laagje ter dikte van enkele duizendste millimeter op de film te laten
hechten.
dan stof aantrekt. Stof op zijn beurt
kan als een schuurmiddel werken
wanneer het tussen de op elkaar ge
wikkelde filmlagen komt.
Elke filmbehandeling als in dit ka
der bedoeld, begint dan ook met
een schoonmaakbeurt, zelfs wan
neer het nieuw materiaal betreft.
Men kan daartoe verschillende soor
ten ,,poets"-machines of -methoden
gebruiken, zoals in een voorgaande
publicatie (no. 243/1965) werd uit
eengezet.
Als de te behandelen film eenmaal
goed schoon is, dat wil zeggen ont
daan van stof, vet (onder andere
vingerafdrukken!) en ander vuil, dan
zijn er verschillende behandelingen
mogelijk, te weten een- of tweezijdig
lakken, harden of, wanneer het gaat
om het verwijderen van reeds aan
wezige beschadigingen, het zoge
noemde renoveren of regenereren.
Het lakken of vernissen heeft tot
doel de emulsiezijde van de film, of
desgewenst beide kanten, van een
zeer dunne resistente laklaag te
voorzien, waardoor kabels en kras
sen minder gemakkelijk zullen op
treden.
Gebeurt dit op den duur toch en
zijn de beschadigingen niet zo ern
stig dat zij geheel door de laklaag
zijn heengedrongen, dan blijft het
mogelijk de laklaag weer te verwij
deren en een nieuw laagje aan te
brengen.
Tot goed begrip diene, dat kabels,
krassen en dergelijke in een door
zichtige laag geen grote problemen
bij de projectie zouden opleveren,
ware het niet dat in deze krassen
film- of ander vuil terecht komt,
waardoor zij spoedig in donkere
strepen veranderen, die gezien de
sterke vergrotingen waarmede men
bij de hedendaagse projectie te ma
ken heeft, zeer storend kunnen wer
ken.
Het ontlakken of ontcoaten kan ook
nodig zijn bij copieën van buiten
landse films, die aldaar reeds van
een beschermende laag waren voor
zien, terwijl de hier te lande noodza
kelijke ondertitels nog moesten wor
den aangebracht. Bij het mechani
sche betitelingsprocédé moet op de
plaats waar de titels komen de emul
sie worden weggeëtst en dit lukt
alleen wanneer de aanwezige lak
laag eerst is verwijderd.
Het aanbrengen van de lak is van
zelfsprekend een zeer nauwkeurig
werk, waarbij het, afgezien van de
soort lak die wordt toegepast, gaat
om een regelmatige verdeling over
het beeldgedeelte van de film.
De hierbij afgedrukte foto's die zijn
genomen in het laboratorium van
Renovo Film C.V. te 's-Gravenhage,