Amerikaanse advertenties:
„JACHT OP VERLOREN PUBLIEK"
Wk
Blikvanger
-•.-.«MDOIWCIW'.
Willen zien
231
Bij nadere beschouwing van de Amerikaanse pers kunt U zien, dat er ver
schuivingen plaats vinden met betrekking tot het adverteren van nieuwe films.
Men werkt met nieuwe formaten, een nieuwe soort slagzinnen, kortom met
ideeën die wijzen op evolutie en een strijdbaar volgen van het belang, dat men
aan zijn nieuwe product hecht.
Een van de uitgangspunten bij het bespelen van het advertentiemedium is het
simpele maar te vaak genegeerde motto: „Richt u op die grote groep men
sen, die nooit naar de bioscoop gaan!"
Er ligt voor de bioscoopexploitant een
gigantisch terrein braak in de vorm
van een publiek, dat de drempel van
zijn huis der schaduwbeelden eenvou
dig niet passeert. Nog afgezien van
de incidentele filmkijker, die men
graag voor de toekomst als regelma
tige bezoeker aan zich zou binden.
Amerikaanse advertentiecracks heb
ben er zich het hoofd over gebroken
hoe men juist die ogenschijnlijk niet
geïnteresseerde groepen kan aanspre
ken.
Wil men de aandacht van een lezer
vangen, terwijl deze vluchtig door
advertenties bladert, dan bedient men
zich van een blikvanger, een catch-
word, dat het automatisme van „ver-
der-willen-lezen" in beweging zet.
Zo werden onlangs de Amerikanen
"STs
2001: A SPACE ODYSSEY is on odvenlurc whith spans the v,
humon rate. Il taltes you on o voyage of discovery inlo the s
mind-strctching finale, you find yourself hurtlin.
immense srar-(IUiten, past clouds of exploding
iible
ond time where for.es rage forever incomprehen- - A T}?«
o Man. And he.e. ot the end of your journey, you will i-V. 7
meet the power* (hot wotched over the birih of oun
-and have beei
our planetary <rad1e. As Time Magaiine said: 1120'
achievements in the hiltory of the motion picture. No film to date ho:
mololynear'Odysseys dcpktionof the limilless beauty ond lerror of out
ooi pro- HBIT^é&Lïïr ït,
scrs-iCivüNSiif .'.i E.mnriirs et ■,',-.ii'
2001: a space odyssey
beeld dat filminhoud dekt
overrompeld door de kreet „Verkoop
uw echtgenoot" en wie verder las,
zag dat brave huisvrouwen hun man
de overtuiging moesten verkopen"
tweedehandsauto's te adverteren in
een bepaald blad.
Het was een advertentie, welke ge
schiedenis maakte. Hij stond nl. óók
nog op een ongewone plek in de
krant, ver weg van de rubriek die
normaal gericht is op het publiek dat
al gewend is oude auto's met een
advertentie aan de man te bren
gen.. Men bereikte aldus een nieuw
publiek, dat de gerubriceerde adver
tenties gewoonlijk routinegewijze over
slaat.
Men zoekt nieuwe wegen, een nieuw
patroon in het ongewone.
De film-promotion in de U.S.A. is de
zelfde weg ingeslagen.
De hedendaagse filmadvertenties zijn
tegen het verleden gezien „onge
hoord" van eenvoud. De bonte,
barokke stijl met gecombineerde plaat
jes, opeengestapelde slagzinnen, reek
sen van namen ze hebben afge
daan.
Wij zien eensklaps grote, strak
gelijnde advertenties met de vuistslag
kracht van affiches. Eén uitspringen
de, maar de gehele filminhoud dek
kende illustratie, één korte aanspre
kende tekst is de nieuwe stijl.
Het gaat er niet meer alleen om de
lezer even vast te houden als zijn oog
op de filmreclame valt. Men verlangt
méér voor het dure advertentiegeld.
De lezer moet gefascineerd worden.
De advertentie moet zijn aandacht
opslurpen, zodat hij even in de af
beelding verzonken raakt.
Prachtige advertenties zijn gemaakt
voor films als het science fictionver-
haal „2001 a space odyssey",
heel simpel
„Elvira Madigan", „No way to treat
a lady", „Wait until Dark" en andere
produkties.
Spannende thrillers worden bijv. met
meesterlijke weglating van overbodig-
heden door één pakkend figuurtje te
gen een groot zwart fond zó gepre
senteerd, dat de nieuwsgierigheid zich
als het ware opdringt aan de geest van
de beschouwer. Zijn eerste impuls is
„willen zien"
Het gebruik van „sterrenregens" in
advertenties is lange tijd contractuele
noodzaak geweest. Publiciteitsexperts
willen eraf. Zij geloven niet meer in
het nut van namen, als deze geen
funktie hebben. Het lijn- en woorden
spel moet de lezer psychologisch
treffen in die plekjes van zijn denk
wereld, welke plotseling een „inwen
dige discussie" actueel maken: nl.
gaan of niet.
Sinds er door Televisie een passieve
filmkijker is gemaakt die alleen
knoppen bedient, probeert de recla
mespecialist hem behoefte en activi
teit te injecteren met impulsen welke
hem het dilemma van „zullen we of
zullen we niet" helpen overwinnen.
Zo'n dilemma ontstaat als men naar
een theater wil gaan om een film
te zien terwijl thuis de buis lokt.
vervolg zie pag. 232.
