Prins Bernhard
als operateur
tijdens een
filmvoorstelling
op Paleis
Soestdijk
Noviteiten
269
Archieffoto Rijksvoorlichtingsdienst
woordt zeer gedecideerd: „Beslist
wel" en voegt er aan toe, „Het
is mijn persoonlijke mening en na
tuurlijk zuiver subjectief, omdat ik
meer kijk naar film dan naar televi
sie. Ik beleef meer plezier aan een
film in een zaal dan aan een film op
televisie. Een film wordt daar zo
klein. Hij komt niet tot zijn recht,
zelfs niet met kleurentelevisie.
Eigenlijk kijk ik alleen naar het tele
visienieuws.
En als er gelegenheid is kijk ik graag
naar dierenfilms op t.vLui
paard op schoot van Armand Den
nis bijvoorbeeld. Dierenfilms zie je
helaas niet veel in de bioscopen.
Maar verder kijk ik het liefst naar
echte films. Ik oordeel als filmkij
ker en dat zal wel zo blijven. Ik
ben te oud om te veranderen,"
schertst de Prins. „In de familie
kring zien we graag films.
In de weekends is dat een vast pro
grammapunt. Zaterdagavond gaan
we film kijken, als er tenminste geen
verplichtingen zijn. Als er niets is,
zien wij zaterdags een film. De va
kanties natuurlijk daargelaten.
We bekijken dan ook natuurfilms, die
vrienden ons sturen".
Of films die de Prins zelf maakt. Uit
aardigheid vroeg hij eens de restan
ten na de montage van een film over
olifanten en sneed daar zelf een boei
end natuurverhaal uit.
De Prins zoekt naarstig naar nieuwe
mogelijkheden voor zichzelf. Hoewel
hij nog altijd verknocht is aan het 16
mm formaat, heeft hij ook het super-
8 leren waarderen, omdat de camera
gemakkelijk is mee te nemen en met
zijn toebehoren heel wat minder zwaar
weegt dan de 16mm-camera.
Tot zijn vreugde heeft hij onlangs
van de technici van het filmjournaal
gehoord dat het mogelijk is de 8 mm
en super-8 film tot 16 mm ,,op te
blazen" en de 16 mm te verkleinen
tot 8 mm.
Dit nu heeft de Prins de gelegenheid
gegeven met een van zijn groot-wild
filmende vrienden opnamen uit te
wisselen zonder dat het formaat dit
in de weg staat. „Ik ben er zo ver
schrikkelijk blij mee dat dit kan",
zegt hij, „het opent een heel nieuw
perspectief".
Dan dringt de tijd.
De agenda van Zijne Koninklijke
Hoogheid roept hem elders.
Een stevige handdruk volgt.
Een opgewekte groet.
Het gesprek is ten einde.
