Duitse „Goldene Leinwand"
als onderscheiding voor
50-jarige Bioscoopbond
Stijlvol
slotbanket in
Amstelhotel
Carmiggelt
„Gezellig"
„Veel geleerd"
„Grootheid"
„Baby"
20
21
downs, die je toch altijd hebt bij het
maken van films, heeft doorgemaakt.
Dan denk ik aan de mensen, als, ik
zal er heus wel één vergeten, maar
dan bij voorbaat mijn excuus. Ik denk
aan de mensen als Rudi Meyer, met
wie ik een aantal films heb gemaakt
en die mij daarbij bijzonder terzijde
heeft gestaan. Ik heb overigens Rudi
Meyer vandaag hij kan hier he
laas niet zijn U weet de redenen
allemaal, een boeket bloemen ge
stuurd en hem daarbij geschreven:
De ene roos is de andere waard.
Het waren uiteraard rozen, die ik
hem heb gestuurd. Dan denk ik aan
de mensen, die achter de camera
staan, mensen als Eddie van der En
den, Fred Tammes en later Anton
van Munster, mensen, die het geluid
verzorgen, al die mensen, die anonie
me mensen, die in een laboratorium
zorgen, dat de film er altijd, op een
enkele uitzondering na, goed uitkomt.
Mensen van het geluid, zoals ik zei,
medewerkers waaraan ik veel heb ge
had, zoals Anton Koolhaas en Car
miggelt. Ik moet denken aan de vele
anderen, die bij zo'n productie be
trokken zijn. Ik moet ook denken
aan degenen, die het mogelijk maak
ten, zoals een Productiefonds. U
sprak zoeven van de Spiegel van Hol
land als de eerste film, die het een
beetje lekker deed. Die film heb ik
kunnen maken doordat Piet van
Moock mij destijds daarvoor het geld
heeft gegeven. Ook hem een blaadje
van de roos. En het Productiefonds.
Dan zou ik eigenlijk mijnheer Bos
man enige blaadjes terug moeten ge
ven, daarzonder had ik het natuur
lijk ook niet kunnen doen.
Wij mogen geloof ik in Holland ons
gelukkig prijzen, dat we zo'n produc
tiefonds hebben. Ik hoop, dat het een
beetje zó gaat worden, zoals mijnheer
Monaco ons adviseerde. Hij stelde,
dat het heel belangrijk is voor elk
land in het algemeen, maar vooral
onze landen, dat er een groot deel
van de films uit het eigen land zullen
komen. Ik hoop heel erg, dat dit het
geval zal zijn. U ziet, dames en he
ren, ik ben ervan overtuigd, dat ik
ettelijke mensen heb vergeten bloem
blaadjes uit te reiken, maar ik zou
dan zeker aan één roos niet voldoen
de hebben en dat staat natuurlijk een
beetje onbescheiden. Mag ik het dan
misschien samenvatten op de volgen
de manier, met een variatie op een
U allen bekende slogan: Samen met
één roos, dat is gezellig.
T~\e viering van het jubileum kreeg
een stijlvol besluit tijdens een
banket, aangeboden aan de buiten
landse gasten, ereleden en vertegen
woordigers van overheidsinstanties in
het Amstelhotel te Amsterdam.
In de Diamantzaal van Hilton vond men later alom lachende gezichten. Hier
v.l.n.r. mevrouw Bosman, de heer Bosman, mevrouw Haanstra, de heer Haanstra
en minister Klompé.
De tafelpresident, de heer J. Nijland,
voerde een strak beheer over de be
schikbare tijd tot spreken. Een plezie
rige noodzakelijkheid, doordat bij het
gouden jubileum spreken ook goud
werd geacht en er zelfs materieel
goud door een der tafelredenaars was
meegebracht.
Vice-president H. Woeller van het
Hauptverband Deutscher Filmthea
ter e.V., vertelde hoe de Duitse
collega's „mit Neid" bekijken wat de
Nederlandse Bioscoopbond tot stand
heeft gebracht en hoe men ook in
West-Duitsland tracht eenheid en
strijdbaarheid te brengen onder de
leden. Het goede voorbeeld wilde het
Hauptverband honoreren en dr. H.
Woeller eerde initiatief, beleid en
stimulans van de jarige Bond met de
(kleine) „Goldene Leinwand".
T"\eze gouden plastiek een bio
scoopdoek met ornament op een
groen marmeren plaat wordt in
Duitsland uitgereikt voor films die
3.000.000 bezoekers trekken. In bij
zondere gevallen is het Gouden Doek
voor personen of organisaties. Walt
Disney was de eerste, de Bioscoop
bond de tweede die op deze wijze
met de Goldene Leinwand werd on
derscheiden.
De heer J. G. J. Bosman dankte de
Duitse organisatie voor het eerbetoon,
zeggende: „De toekenning van de
hoogste onderscheiding van het
Hauptverband Deutscher Filmtheater
beschouwen wij als een gebaar, waar
aan wij grote waarde toekennen. Wij
kennen de betekenis van deze onder
scheiding, want U hebt daarmede on
ze organisatie gelijkgesteld met per
sonen en instellingen, die zich op
bijzondere wijze verdienstelijk heb
ben gemaakt.
Het is reeds een grote eer voor ons,
dat het presidium van het Hauptver
band ondanks een belangrijke verga
dering te Bonn toch hier is vertegen
woordigd door U, meneer Woeller.
Wij weten dat het altijd een offer is
te kiezen voor dingen die „ook moe
ten gebeuren" terwijl men in eigen
land voor hete vuren staat. Wij zijn
U zeer dankbaar voor Uw komst en
voor de onderscheiding.
Het werk van Uw organisatie heeft
ons meer geleerd dan U wellicht
zoudt vermoeden. Bij mijn laatste be
zoek te Berlijn hebben Uw activitei
ten diepe indruk op mij gemaakt.
Wat betreft het Europese perspectief
gaan onze belangen parallel en wis
selen wij graag onze meningen uit.
Moge dit gouden doek het teken zijn
der bevestiging van onze krachtige
gemeenschappelijke arbeid."
T"\e rij van sprekers was geopend
door oud-voorzitter en erelid de
heer Joh. Miedema, die teruggreep
op de historie en de problemen waar
voor de Bond was gesteld om te zeg
gen, dat hij er een eer in stelde aan
het werk van de Bond deel te hebben
gehad. Hij loofde de wijze, waarop
minister dr. Klompé in haar rede ge
stalte had gegeven aan wat heden is
bereikt en wees op de noodzaak am
bitie te koesteren voor het voortbe
staan van de cinematografie. Hij riep
op de grootheid ervan te bewaren,
ondanks het feit dat de tijd zich ver
nieuwt. „De oude waarden moeten
wij bewaren binnen nieuwe vormen,"
aldus de heer Miedema.
De heer A. Trichet, algemeen secreta
ris van de U.I.E.C., sprak een kort
en krachtig woord van optimisme
voor het bedrijf. „Aan de horizon
gloort het licht", zei hij, „door nieu
we stimulansen die uitgaan naar het
film- en bioscoopbedrijf."
T"\e heer mr. D. Bijdendijk vertelde
hoe hij nog aan de wieg van de
film had gestaan. Uit zijn tafelspeech
bleek met welk enthousiasme hij
ook metterdaad de groei van de
baby heeft gevolgd. Hij probeerde die
