KRONIEK - KRONIEK - KRONIEK - KRO
NIEK - KRONIEK - KRONIEK - KRONIEK
Den Haag-Holland
Griezelen
Sneeuw
Silver skates
Hulot - Haanstra
Discussie
15
De Uitkijk in Den Haag komt er
rond voor uit. „De Uitkijk vertoont
betere films dan Studio 2000!!!!!!"
staat met grote letters op de lucifer
omslagen die in de foyer liggen. Dat
is een uitdaging voor de bezoeker,
want hij kan in het tweelingtheater
in het Haagse congresgebouw onmid
dellijk controleren of dat waar is.
Hetgeen de bedoeling is.
Donderdag 27 februari zat Studio
2000 stampvol en dat a! om elf uur
's morgens. Vol kritische Hagenaars,
die ovationeel applaudisseerden voor
Carïllon-Films' nieuwste productie
in opdracht van VVV-Den Haag ver
vaardigd. Een film vol beat en buite
lende beelden „written and produced
by Gerard J. Raucamp" en „directed
by Caspar Willers". Na de premiere
was er een ontvangst aangeboden
door B. en W. van Den Haag, waar
men vele excellenties mocht aantref
fen. „Den Haag - Holland" werd di
plomatiek in de openbaarheid ge
bracht
Cinema du Midi te Amsterdam, vol
ballonnen in de entree, was in de
nacht van vrijdag (21 februari) op za
terdag ook vol geestdriftige kijkers
naar de voorpremière van „Funny
Girl". Na afloop had men de mond
vol van Barbra Streisand, de kaas en
de wijn. Het wera heel laat, maar met
de introductie van een grote film kan
je niet vroeg genoeg beginnen. Een
geslaagde nachtvoorstelling!
De Penning van de Leuve, van
de Rotterdamse kunststichting is in
februari uitgereikt aan de Nederland
se cineast Joris Ivens.
Het filmverhuurkantoor Universal In
ternational Films te Amsterdam ont
moette een Zwitsers idee voor een
festival van griezelfilms en tastte on
middellijk in de kluis om het voor Ne
derland te verwezenlijken. Een initia
tief dat aansloeg in eerste instantie
bij Studio K te Amsterdam, de Haag
se Uitkijk en het Rotterdamse Ven
ster, in tweede instantie bij het pu
bliek!
In de nacht van 18 op 19 februari be
zweek tijdens hevige sneeuwval het
dak van het Theater Modern te Eys-
den (Limburg). Aan de Wilhelmina
straat restte van het bezit van mevr. de
weduwe C. Pachen-Perot alleen nog
een ruïne tussen toneel en projectie
cabine. Het theater was al enige tijd
buiten gebruik.
Friesland werd op het einde van ja
nuari met de neus op het stadje Slo
ten gedrukt, omdat daar een filmcrew
van de Amerikaanse CBS-televisie de
straten liet ondersneeuwen met zout.
„Hans Brinker and the Silver Skates",
een Hollands avonturenverhaal dat
in de States menigeen schijnt te boei
en was de inzet van alle organisatie
talent dat regisseur Rob Sheerer in
Friesland ten toon spreidde. Hij had
zo'n 300 man aan spelers en technici
onder zijn commando.
28 januari kwam Jacques Tati in ge
zelschap van Bert Haanstra kijken op
de Caravan-RAI. Zij werden er met
een door verslaggevers betrapt. Het
had te maken met de nieuwe produk-
tie van beide meester-filmers, maar
het fijne ervan lekte nog niet uit. „Er
zit geen sex in de film" vertelde Bert
Haanstra. „Dat zit al genoeg in an
dere films", zei Tati. Zij wimpelden
alle vragen zo deskundig af, dat ver
wacht mag worden dat hun film op
rolletjes zal lopen „Yes, mr. Hu-
lot" gaat ook over auto's en verkeer.
In januari hield het ministerie van
CRM drie Nederlandse korte films
ten doop in het Leidseplein theater te
Amsterdam en in De Uitkijk in Den
Haag.
„Het oponthoud" (naar een gegeven
van Hubert Lampo) van Nico Crama,
die voornemens is de terugkeer van
Joachim Stiller van dezelfde schrijver
te verbeelden, alsmede de tekenfilm
„In the Void" van Ronald Bijlsma en
de langere film- in fragmenten „Short
Seven" van Jonne Severijn.
4 maart stroomde wederom een naar
aantal groot publiek samen in het
Leidsepleintheater te Amsterdam om
er de première te zien van drie
CRM-films, t.w. „Flinkevleugel" van
regisseur Ruud van Hemert, de „Fa
milie Nasdalko" aan zee" van regis
seuse Barbara Meter en „Het jaar
van de pest" van regisseur Eric van
Zuylen. Veel gul applaus.
De discussie tussen critici over wat de
voors en tegens zijn van de bioscoop
film in het theater waar hij thuis
hoort en van de televisiefilm op de
buis vindt men óók in de TV-rubriek.
Het onderstaande is de moeite waard
om er kennis van te nemen. Het
stond op 30 januari in de Leeuwarder
Courant.
„De zoete geur van het succes" zo
als de hoofdfilm gisteren heette, was
een deugdelijke titel voor Macken-
dricks eerste Hollywoodfilm, die hij
immers te danken had aan zijn eer
dere zeer succesvolle films waarvan
U zich enkele ongetwijfeld herinne
ren zult: „Whiskey Galore", „De man
in het witte pak", „Maggy" en „The
ladykillers" waren de bekendste.
Goed, Mackendrick had dus veel suc
ces, hij werd naar Amerika geroepen
en kreeg als eerste film „Sweet smell
of succes" te maken met de aller-
Amerikaanste filmster meteen in de
hoofdrol: Burt Lancaster. (Deze film
werd op de tv vertoond - red.).
Wat ik me gisteren afvroeg was, wat
nu eigenlijk het verschil is tussen zo'n
bioscoophoofdfilm, en de televisiefilm
die eraan voorafging op de andere
zender: „The reporter". De films
hadden enkele dingen gemeen. In de
eerste plaats het onderwerp: journa
listen speelden er de hoofdrollen in.
In de tweede plaats de „filmacteurs".
In de bioscoopfilm speelden Burt Lan
caster en Tony Curtis de hoofdrollen,
in de televisiefilm zagen we eveneens
bekende sterren van het witte doek in
actie, zoals Robert Ryan en Gary
Merrill. Verder waren er natuurlijk
verschillen. Meest in het oog sprin
gende verschil dat van de tijd. De bio
scoopfilm duurde 90 minuten, bijna
twee keer zo lang als de televisiefilm,
die 50 minuten duurde. In feite was
het dit verschil, dat de oorzaak was
