Premiere voor publiek
App
reciatie
Nieuw tijdperk
10
ontlokte bewondering aan de Ambas
sadeur van Frankrijk, de heer C. de
Margerie in de avondvoorstelling.
Reacties kwamen ook los naar aan
leiding van de film welke de uitrei
king van de Staatsprijs aan Louis van
Gasteren begeleidde: „Begrijp je nu
waarom ik huil".
Voor het eerst werd deze „psycho
therapeutische" filmreportage voor
publiek vertoond. Van Gasteren had
zijn „Biafra" niet voor een bioscoop
vertoning willen geven omdat hij
twijfelde of de film wel aan de tech
nische eisen voor een groot scherm
voldeed. „Biafra" werd daarom de
avond tevoren vertoond voor televisie.
„Ik zit hier", riep hij luid, toen mi
nister Klompé hem verblind als
zij werd door de felle schijnwerpers
van Jan Blokkers TV-ploeg niet
in de loge kon ontwaren. De minister
stond met twee handen voor de ogen
in de zaal te turen en zei toen: „Ik
vind het prettig U wat meer in de
buurt te hebben".
Anwoord van Van Gasteren: „Ik kom
naar U toe!"
Toen de minister en Van Gasteren
een „show" van fotografen hadden
doorstaan „die alles graag twee keer
doen" en verschillende CRM funk-
tionarissen nerveus waren gemaakt
doordat de minister van haar tevoren
gestencilde tekst afweek, vroeg mi
nister Klompé „Mijnheer Bosman,
mag de heer Van Gasteren een
woordje zeggen?"
De heer Bosman stond op en knikte.
Van Gasteren bedankte toen zijn me
dewerkers R. Kerbosch en J. van der
Keuken en ook zijn opdrachtgever als
mede de heer Bosman en het bestuur
van het productiefonds voor alle steun
die hem gegeven werd in moeilijke
dagen. Hij deed het in korte, welge
kozen zinnen.
Minister Klompé werd die avond na
mens de Stichting filmweek Arnhem
welkom geheten door de heer J. G. J.
Bosman met een korte toespraak:
famens de Stichting Internationale
Filmweek Arnhem heet ik U Ex
cellentie heel hartelijk welkom. Ik
ben ervan overtuigd, dat allen die bij
deze filmweek betrokken zijn, de vele
cineasten, de pers, vertegenwoordigers
van het film- en bioscoopbedrijf en
het publiek, zich graag hierbij aan
sluiten.
Wij zijn dankbaar, dat U twee keer
gekomen bent; de eerste keer via het
medium dat ons allemaal uit en te na
aan het hart ligt. Het ministeriele
knipoogje naar onze week betekende
meer dan een speelse acte en raakte
het wezen van de film. Het zijn im
mers de knipoogjes van camera en
projector die onze bewegingen en
alles wat beweegt in een nieuwe di
mensie doen zien.
Wij appreciëren het daarbij, dat U
de eerste Minister van Cultuur hebt
willen zijn, die zich, hoewel in eerste
instantie dienaar van de Kroon, aan
de filmregie hebt willen onderwerpen.
U hebt immers geknipoogd op ver
zoek, en aangezien het menselijk knip
oogje wat aan de korte kant is U
hebt er zelf namelijk al eens op ge
wezen, dat een van de zorgen van de
filmer behoort te zijn, hoe breng ik het
over aan mijn publiek heeft de fil
mer zich veroorloofd een paar knipjes
in de 25 beelden per seconde-serie te
voegen, zodat Uw oog lang genoeg
dicht bleef voor de duidelijkheid.
De voornaamste betekenis van Uw
medewerking schuilt toch wel hier in,
dat U ten eerste de studenten van de
Filmacademie in de gelegenheid hebt
Twee gesprekspartners in een van
climax naar hoogtepunt verlopend
gesprek over film en beleid in de
loge van het filmweek theater: mi
nister dr. M. A. M. Klompé en de
voorzitter van de Nederlandse Bio
scoopbond de heer J. G. J. Bos-
willen stellen deze, wat men in het
vakjargon sad movie noemt, te ma
ken, die een succesvolle inleiding van
de week was; en dat U ten tweede een
duidelijke verbinding hebt willen leg
gen tussen de taak van Uw ministerie
en wat zich bij de jeugd op de film
school aan het ontwikkelen is, ook al
ressorteert zij dan onder Onderwijs.
Ik zou willen zeggen let eens op die
academie, want er gaan zich op het
stuk van de filmscholing, het stimu
leren van de creativiteit en de zake
lijke kanten van de filmproductiviteit
ontwikkelingen voordoen, die in de
eerstkomende jaren vruchten zullen
afwerpen.
Er wordt een nieuw tijdperk in onze
filmerij ingeluid. Arnhem is geble
ken een critisch forum te kunnen
zijn van alle betrokkenen, filmers,
producenten, bioscoopexploitanten,
verhuurders en pers.
De uiteenlopende benadering van de
vraagstukken mag misschien wat
chaotisch aandoen, maar uiteindelijk
spitst zich alles toe in dit adagium:
kansen geven aan de wezenlijke film-
creativiteit en co-ordinatie in het ge
ven van kansen.
Nimmer was er een filmweek die
zo'n grote belangstelling genoot. Nim
mer ook was er een filmweek waar
zoveel films van eigen kunstenaars ten
doop werden gehouden. Gelukkig was
er een Nederlandse hoofdfilm op het
programma, de zes en dertigste pre-
