Hello, Dolly!
Filmpubliek werd
aangeboord
CINE'D':
klein
theater
in Amsterdam
Twee prijzen
voor
Hawarden
Duitse films in
experimentele
uitbreng
De Netherlands Fox Film Corporation
bracht de musical „Hello, Dolly!" in grote
stijl uit in drie plaatsen: Rembrandtplein-
Theater te Amsterdam, Asta Theater te Den
Haag en Cinerama te Rotterdam.
Drie uitverkochte huizen, ondanks de zeer
hoge toegangsprijzen van 17,50 per plaats.
De opbrengst van de drie voorstellingen was
bestemd voor de Hart Stichting in het kader
van een puzzelactie, welke het ochtendblad
De Telegraaf ten behoeve van de Hart
Stichting voert.
Na de publicaties in De Telegraaf waren de
plaatsen na drie dagen uitverkocht. De be
zoekers werden verrast met grammofoon
platen, een tombola en champagne in de
pauze.
Ter gelegenheid van de Nederlandse pre
mière van de film „Cactusflower", uitge
bracht door Columbia International Films
(Holland) N.V., kon men op 18 december
in het City Theater te Amsterdam dozijnen
tandartsen met hun assistenten aantreffen.
Een publiciteitsgebaar, dat rijmde op de
situatie in de film.
Een ander idee was om een Miss Disc te
kiezen uit Nederlandse grammofoonplaten
verkoopsters, die daartoe waren aangemeld
door de zaken waar zij werken.
Winnares werd mejuffrouw Bernadet Walen
kamp (22) uit Haarlem, die naar de gala
première in Parijs mocht gaan om daar
Ingrid Bergman te ontmoeten.
In de voormalige foyer van de bioscoop
„Theater Desmet" is maandagavond 22 de
cember de mini-bioscoop „Cine 'D'" in ge
bruik genomen (Plantage Middenlaan 4 a -
Amsterdam). Het theater telt precies 80
plaatsen.
De zaal maakt een uiterst „huiselijke" .in
druk, welke wordt versterkt door de aan
wezigheid van een bar (achter een gordijn
tijdens de voorstelling), welke met de vol
ledige vergunning voor een restaurant wordt
geëxploiteerd. Binnenkort zal men na de
voorstelling uit een klein keukentje een
voudige, warme spijzen kunnen bestellen.
De kleuren zijn in „Cine 'D'" van het zelfde
gedekte genre als in het grote „Theater
Desmet". De materialen die men gebruikte
zijn deels oud en deels nieuw. Men heeft op
die wijze de intieme sfeer willen versterken.
Met de term „huiskamertheater" is „Cine
'D'" het best gekenschetst.
Een bijzonderheid is de projectie, welke ge
schiedt via een stelsel van periscopische
spiegels. Het aanvankelijke plan het plafond
te verhogen moest men opgeven, doordat bij
nader onderzoek allerlei steunbalken van
het gebouw gehandhaafd moesten blijven.
Nu overbrugt men het hoogteverschil tussen
cabine en zaal (drie meter) met spiegels.
In de cabine zijn twee Philips FP-5 projec
toren met SPP-lampenhuizen geïnstalleerd
voor automatische projectie. De machines
staan in dezelfde cabine als van waaruit
„Theater Desmet" (ook automatisch) wordt
bediend.
De filmvertoningen in „Cine 'D'" beginnen
een vol kwartier na de aanvang van de pro
gramma's in „Theater Desmet".
De verbouwing is vrijwel volledig in eigen
beheer volbracht door de heren T. N. I.
Desmet sr., Theo Desmet jr. en de technisch
bedrijfsleider J. J. de Badts.
„Cine 'D'" begon zijn bestaan met de film
„Een vrouw die voorbij kwam". Het ligt in
de bedoeling een programmering te voeren
als voor een cinema d'art. Men wil, aldus
de heer Desmet sr., niet mikken op pre
mières, maar meer de nadruk leggen op het
terugbrengen van belangrijke films van ja
ren geleden. Een verfijnde reprise politiek.
Op het filmfestival te Chicago, gehouden in
november, heeft de film Monsieur Hawar
den twee prijzen behaald. Ten eerste voor
de beste regie, wat een „Silver Hugo" op
leverde voor Harry Kümel.
De tweede zilveren Hugo werd de film toe
gekend in de categorie beste zwart-wit-ver-
filming.
22
Een zestal Duitse films, welke met over
heidssteun zijn gemaakt hebben tot dusverre
in hun vaderland geen roulement kunnen
krijgen en dit is een reden tot bezorgdheid
in Bonn, dat zich dezer dagen ook gecon
fronteerd zag met een plan van het Kurato-
rium lunger Deutscher Film. In Mannheim
kwam dit met een plan voor door de over
heid gesteunde verhuurkansen.
De Bondsregering 'heeft zich over het pro
bleem gebogen en onderzoekt waar het
hapert, dat de Duit.re verhuurders en ex
ploitanten geen belangstelling zouden heb
ben voor jonge regisseurs en producenten en
hoe de tegenzin kan worden overwonnen.
In het voorjaar reeds werden bepaalde voor
stellen gedaan welke resulteerden in een
Münchener beraad van vertegenwoordigers
van de regering, producenten, regisseurs,
vertegenwoordigers uit het Gilde der Film
kunsttheaters, van het Hauptverband Deut
scher Filmtheater, van de verhuurdersorga
nisatie alsmede van het instituut voor massa
communicatie.
Het ministerie voelt niets voor het Kurato-
riumplan om een „overheidsverhuurder" te
scheppen. Wel ziet men iets in een aantal
„test-voorstellingen". Bonn is bereid pre
mières in tien tot vijftien steden te finan
cieren. De regering is bereid een garantie te
verstrekken aan de betrokken exploitanten
en bij te dragen in de reclame.
Er wordt geen verhuurder betrokken in deze
politiek. De producent blijft gehouden zijn
eigen verhuurder te zoeken. Dat houdt in
dat de producent die immers zegt het
beste te weten hoe hij zijn film moet pre
senteren gehouden is zelf de test-pre-
mière te organiseren. Concrete bedragen zijn
nog niet aan de orde geweest.
Begin 1970 werden nieuwe beraadslagingen
georganiseerd, waar producenten van de be
trokken films hun campagneplan moesten
voorleggen. De regeringsvertegenwoordi
gers zullen dan in samenwerking met het
Hauptverband vaststellen welke theaters
voor zo'n test in aanmerking komen.
De aktie zal als alles goed verloopt
in maart of april 1970 van start gaan.
Parallel zal het instituut voor massacom
municatie een wetenschappelijk onderzoek
instellen hoe het publiek reageert op films,
die op een dergelijke individuele manier
worden uitgebracht.
