komt. Het kan ze eigenlijk niets sche
len. Dat is de indruk. Aan de andere
kant ben je als consument toch eigen
lijk samen gezellig uit, of ging je sa
men naar de film, ja, gezellig!
In de zaal aangekomen wordt je in
een hoog tempo naar je plaats ge
bracht. Duidelijk, zodat veel mensen
binnen de kortste keren op de goede
stoel zitten, want staan mag niet en
dat is misschien een geluk, anders dan
moest je staan. Ofschoon ik vanmor
gen wel van de heer Wirtz andere
situaties heb gehoord, maar goed,
daar ga ik niet van uit. En als je dan
eenmaal zit en je hebt het ongeluk,
dat toch twee of drie mensen zonder
tussenkomst van de ouvreuse in een
plaats zijn geschoven, moet je weer
opstaan en de kaartjes uitzoeken.
Maar daar kan je dus weinig van zeg
gen, want dat zijn nu eenmaal de din
gen die gaan gebeuren, wanneer men
sen vrij naar binnen gaan lopen.
PAUZE
Zonder meer komt er nu straks een
bordje: Pauze.
Bij dat bordje pauze is het moment
aangebroken om even te stoppen.
Weliswaar geen trim-lunch zoals van
middag, maar mogelijkerwijze wel een
kopje koffie, of iets van dien aard.
Dan kom je in de foyer en dat is in
dit voorbeeld hetzelfde halletje of hal,
waar ook de garderobe is. De toon
bank is nu ingericht om enige con
sumpties te verschaffen. Kon je je nu
maar in de rij scharen, dan ging het
allemaal nog wel. Maar nee. Er is daar
een kluwen mensen voor die toonbank
en die mensen hebben kennelijk het
zelfde doel: hoe krijg ik zo snel moge
lijk iets in mijn vingers? Heb je dan
eenmaal iets in je vingers (dat zijn in
de eerste instantie de mensen die
vooraan stonden, dus waarschijnlijk
achteraan in de zaal hebben gezeten)
dan moet je een ware veldslag leve
ren om met de consumpties zonder al
te veel problemen weer bij je familie
te komen.
U moet eigenlijk goed begrijpen, dat
ik niets heb tegen zelfbediening. Het
gaat erom in een korte tijd zoveel
mogelijk mensen aan hun geliefkoosde
drankje te helpen. Maar waar ik wel
bezwaar tegen heb, is dat het niet
geordend is. Want als je overgaat
tot zelfbediening in welke vorm dan
ook, dan geloof ik, dat je de mensen
de nodige gereedschappen in handen
moet geven om die zelfbediening te
kunnen toepassen.
Ik wil helemaal niet zeggen, dat het
hier goed was vanmiddag, want daar
wil ik me van distanciëren, maar daar
kon je tenminste een aantal dingen
zelf doen én dan langs de toonbank
gaan én kijken wat er aan de hand is.
Je hoefde je in ieder geval niet door
een kluwen mensen heen te werken
en je kostuum hoefde na vanmiddag
echt niet gestoomd te worden. Je bent
daar bij die toonbank en iemand zegt:
„En u?"
„Twee koffie, alstublieft" is de vraag.
„Heb ik niet" is het antwoord. „Uit
verkocht".
Je kunt geen contact hebben met je
wederhelft of met degene met wie je
uit bent. Je staat je tien seconden
af te vragen: Wat nu? Als ik met niets
terugkom staat dat ook slordig, mis
schien zelfs wel gierig en dat kan toch
óók niet.
Intussen verdwijnen er weer twee fles
jes van de toonbank af, want de juf
frouw gaat natuurlijk verder en in je
armoede, want je had graag wat
warms gehad, want je was immers
nat toen je binnenkwam, neem je ook
maar twee flesjes limonade en voegt
je bij je gade, die dan zegt: „Dat
koude spul, dan heb ik maar liever
niets. Dat wil ik niet hebben". Onder
het mom: „Samen uit, ja, gezellig!"
INFORMATIE
Ik had het bij de keuze van de film
over het feit, dat de informatie niet of
nauwelijks aanwezig was. En als je
dan in de foyer rondwandelt, dan kom
je slechts lieve dames tegen, nou
„slechts". Je komt ze tegen. Ze han
gen aan de muur, of ze kijken je aan.
Dan komt er voor mij een vraag: Is
daar nu niet eens een unieke gelegen
heid om de informatie over film of
films (en die hebben we eigenlijk
allemaal zo graag) op die plek te
deponeren.
Als de bel gaat en we gaan terug naar
de plaatsen ben je een ervaring rijker
en als je de volgende keer dan weer
dezelfde bioscoop bezoekt, dan over
leg te vantevoren wat je consumptie
zal zijn tijdens de pauze. Dan zeg je:
„Weet je wat, we nemen wel een ijsje
bij de juffrouw in de zaal". Die juf
frouw stelt zich ergens op. Daar ga
je dan heen en je neemt je ijsje. Nu
is het dacht ik hier vanmiddag
in dit gezelschap zeker niet onbekend,
dat ijsjes verpakt zijn en nadat je die
consumptie genuttigd hebt, dan heb
je eigenlijk wat vieze papiertjes in je
handen.
Nu is het flauw om te veronderstellen,
dat je die vieze papiertjes verder de
hele avond in je hand blijft houden.
Je kunt ze ook moeilijk in het tasje
van die dame stoppen. Je kan ze ook
niet in je eigen zak stoppen, maar je
wilt ze eigenlijk ook niet op de vloer
gooien, want daar ligt redelijk goed
tapijt.
Dan is goede raad duur en wat doe
je dan als het donker wordt? Je from
melt het stiekum onder je stoel, maar
je voelt je wel betrapt.
En zijn we nou in 1970 met z'n allen
nog niet in staat om een prettige
oplossing te vinden voor het kwijt
raken van papiertjes? Laat niet als
dank voor het aangenaam verpozen
de eigenaar de schillen en de lege
dozen. Dat gaat alleen maar op, wan
neer er iets positiefs tegenover staat.
TOCHT
We naderen nu het einde van de film.
U nadert dus ook het einde van tegen
mij aankijken. Hoeveel minuten die
film nog zal duren, dat weet je niet,
wel ongeveer, maar niet op de 20 of
30 seconden nauwkeurig en 30 secon
den in een film kan verdraaid vlug zijn.
Toch wil het wel eens gaan tochten
in je nek. En wat is er dan het geval?
Ik zie het al staan in een voorschrift:
Teneinde een ordentelijk verloop bij
het verlaten van de zaal te bewerk
stelligen worden de deuren vast open
gezet.
Lang leve de vrijheid!
Ik behoef u niet te zeggen wat het
betekent wanneer een film toevallig
een leuk, spannend slot heeft (om het
dan wat overdrachtelijk te stellen): de
spanning gewoon is weggewaaid.
De mensen over wie ik nu ga spreken
waren naar een laatste voorstelling
gegaan. Het is overduidelijk, dat, wan
neer je bij een laatste voorstelling
bent, de bioscoop gesloten moet wor
den. Het publiek en ook het personeel
willen naar huis. Maar het wil ook wel
eens voorkomen, dat een deel van
het publiek nog even van het toilet
Dit extra nummer van Film is geheel gewijd aan het Bondscongres. Het volgende
nummer met beschouwingen over de langverbeide afschaffing van de vermake-
lijkheidsbelasting en nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de Bioscoop
wetgeving, zal over enige weken verschijnen.
22
