Onlangs vond de eerste vertoning plaats van het drieluik 'Het Verleden'
zijn formulieren, die het 'spel' zo voor
beeldig volgens de overheidsregels weet
te spelen blijkt wel degelijk emotioneel
en kwetsbaar. Zijn verwarring is zo
groot en de afkeer van zijn rot die hij
altijd heeft gespeeld zo hevig dat hij
sluit bij het kind in te trekken om het
te kunnen verzorgen. Hij verlaat zijn
kantoor en zijn huis.
Hes leeft nu zelf in een wereld waar hij
altijd op veilige afstand van is geble
ven. Langzaam krijgt hij een andere
kijk op de dingen die hij zo lang deed.
Een poging om het kind te adopteren
stuit op een muur van cynisme. Hij die
over de ellende van anderen 'besliste',
besluit nu de ellende te delen. Maar
door de overgave waarmee hij zich in
zet, gaat het 'achterlijke' meisje met
sprongen vooruit. De andere kant, het
kantoor, verandert echter niet. Opeens
is Hes een 'geval', is hij zelf het slacht
offer van opvattingen en opmerkingen
die hij nu van zijn collega's moet on
dergaan. De stagiaire is de enige van
kantoor die begrip heeft voor wat Hes
doormaakt. Pogingen van buitenaf
om hem tot redelijkheid te brengen
hebben geen succes.
De adoptie wordt afgewezen en Hes
trekt zich nog verder terug uit de
wereld. Maar hij weigert te capituleren
voor de regels van het kantoor, temeer
daar hij het meisje vooruit ziet gaan.
Zijn poging om nu daadwerkelijk één
geval op te lossen in plaats van veel
gevallen half of helemaal niet is tot
'mislukken gedoemd. Wanneer een
laatste poging om Hes tot rede te bren
gen (hij kan zelfs zijn oude functie
weer normaal innemen) mislukt, wordt
er gedreigd met de politie en een psy
chiatrisch onderzoek.
Hes weet dat hij machteloos staat. De
macht van de stempels overwint.
Teleurgesteld staat hij het kind af.
'Marie
In 'Mevrouw van der Putte', geregis-
Het drieluik 'Het Verleden' werd ver
filmd naar drie korte verhalen van R.J.
Peskens (pseudoniek van uitgever
Geert van Oorschot), uit diens bundel
'Mijn moeder was eigenlijk een Ita
liaanse'.
Wat de films gemeen hebben is hun
thema: het mislukken van de liefde.
De drie films worden met elkaar ver
bonden door een kort, contrasterend
en wat cynisch commentaar, dat wordt
uitgesproken door de schrijver zelf.
'Marie', geregiseerd door Bas van der
Lecq, vertelt het verhaal van een
vrouw, die de man, op wie zij veertien
jaar vroeger dodelijk verliefd is ge
weest, verzoekt haar nog één keer te
willen ontmoeten. In de hoofdrollen
Elja Pelgrom en Jeroen Krabbé.
In 'Mevrouw Katrien', geregisseerd
door Bram van Erkel, wordt een bol
lenkweker door zijn eerste echtgenote
ontboden voor een sterfgeval, onder
het mom tot steun te zijn van de zoon
uit dat huwelijk. In de hoofdrollen
Chris Lomme en Jan Decleir.
seerd door Roy Logger, leidt de liefde
tot doodslag. Een eenvoudige boek
houder raakt verstrikt in de netten van
een tiranieke invalide vrouw. In de
hoofdrollen Dora van der Groen en
Ton Lutz.
Verder zijn in dit drieluik rollen te
zien van:
Edda Barends, Marjan Berk, Huib
Broos, Niek Engelschman, Eddy Hab-
bema, Maarten Spanjer, Dolf de Vries
en een gastrol van Geert van Oorschot.
Het camerawerk werd verzorgd door
Frans Bromet en Rob van der Drift
met Goert Giltay aan de tweede came
ra. Het geluid was in handen van René
van den Berg, Piet Roodenburg en
Roel Bazen. Het scenario is van Bas
van der Lecq en Judith Herzberg. 'Het
Verleden' werd geproduceerd door
Otto Jongerius en Roy Logger voor
Hollandia Filmprodukties in co-pro-
duktie met de NCRV-Televisie. De ver
toningsduur is 112 minuten. De bio
scoopdistributie is in handen van Cupi
do Films.
'Mevrouw Katrien'
'Mevrouw Van der Putte'
