HERINNERINGEN AAN JAN BRAND Holland Film Promotion HOLLAND FILM PROMOTION wenst alle Scenarioschrijversveel inspiratie. Producentenveel plannen Filmfondsenveel wijsheid Regisseursveel creativiteit Acteurs en Actricesveel rollen Laboratoriaveel werk Distributeursveel geluk Exploitantenveel recette Bioscoopbezoekersveel plezier met véél Nederlandse Films in 19 9 1 De mysterieuze bezoeker Aan het einde van het jaar kijk je uit gewoonte even terug op het jaar dat al weer bijna voorbij is, en soms verder. Dan zou je graag even Marty McFly willen zijn om 'Back to the Future' te gaan, om recht te zetten wat scheef of fout is gegaan. Uit het afgelopen jaar is het overlijden van twee ex-collega's mij het meest bij gebleven. Luud Molendijk, operateur van Kunstmin/ EuroCentrafilm te Dordrecht, en Jan Brand, met wie ikzo'n elf jaar heb gewerkt en aan wie ik dus vele herinneringen heb. Jan Brand, portier van het Astoria Theater te Dordrecht. Jan Brand heeft meer dan twee decennia zijn unieke persoonlijk heid met zes werkdagen per week, geen vakantie en maar één vrije zaterdag per jaar in dienst gesteld van het Astoria Theater. Eigenlijk was hij een deel van het interieur. Met zijn "linkse deur, rechtse deur, boven alstublieft dank u wel", het persoonlijk con fronteren van de bezoeker met de Bio-bus, zal hij menig Dordts bioscoopbezoeker in herinnering blijven. Jan Brand hield zich ook graag dom, want één van zijn stellingen was "Als je de baas laat geloven datje niks anders kan, zal ie je ook niet vragen iets anders te doen dan kaartjes scheuren". Hij had meer van dat soort stellingen, die ik onbewust soms ook toepas. Door zijn groot gevoel voor humor wist hij iedereen aan het lachen te krijgen. Jan en ik hebben samen heel wat meegemaakt. Eén voorval uit velen. Einde matinee; zaal, balcon, en nevenruimtes gecontroleerd op achterblijvers. De koperen voordeuren gaan op slot. Door de donkere zaal lopen we samen naar de foyer om onze fietsen te pakken en door de achterdeur het theater te verlaten. Bi) de foyer bevinden zich ook de toiletten. Ineens gaat de deur van het herentoilet open. We schrikken alletwee, ik van de open slaande deur, Jan van hetfeit dat hij detoiletten blijkbaar nietgoed heeft gecontroleerd. Met aanwijzingen proberen we de bezoeker door de donkere zaal naar voren te loodsen. Omdat de man niets zegt, denken we met een buitenlander te maken te hebben. Dus geven we in gebroken Engels, Duits en Frans allerlei aanwijzingen richting bezoeker. Ik loop vooruit om in de voorhal vast licht te maken. Achter mij ineens een harde, doffe dreun; de bezoeker was metz'n knartegen een houten schot gelopen! Toen we met z'n drieën in de voorhal stonden, begrepen waarom de bezoeker maar niks zei. Het bleek één van onze vaste gasten te zijn, die doofstom was! Onder het genot van een pilsje konden we met z'n drieën gelukkig hartelijk nalachen over het voorval. Humor is niet altijd gebonden aan woorden. De mysterieuze bezoeker hebben nog vaak in het theater mogen verwelkomen! Piet Burgemeester Dordrecht 62

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1990 | | pagina 60