ONZE DOCUMENTAIRES BOEK OVER FILMS VAN CLINT EASTW00D Mevrouw J.M. Wijchers schreef ons het volgende: "Leuk dat u mijn stukje over de filmmuziek hebt geplaatst." (FILM, no.7,1990, p.69) "Ik ben er in Utrecht door collega's op aangesproken. Zoals u ziet, maakt het me brutaal." Eén van de voordelen van de Nederlandse Filmdagen is dat je inhaalmanoeuvres kunt maken. Wanneer je je verbeeldt 'alles' gezien te hebben, leert de Utrechtse opsomming van filmtitels je wel anders. De zg. 'Willeke-retro' verschafte een mooie kans om naar 'Dakota' van Wim Verstappen te gaan, een film die indertijd meer bespro ken dan bekeken werd. Wat was er ook weer voor heibel mee? In de encyclopedie lees ik, dat er stagnatie ontstond doordat cameraman Jan de Bont en hoofdrolspeelster Monique van de Ven wegliepen, maar... "een aardige film". Inderdaad worden de namen van twee cameramannen genoemd: Jan de Bont en Theo van der Sande (die niet voor elkaar onderdoen). Het begrip hoofdrolspeelster is hier betrekkelijk, want de vier blanke dames op de Antillen krijgen weinig te doen, Willeke van Ammelrooy misschien wel het minst, maar we kunnen wel waarnemen hoe mooi ze is. Waarschijnlijk zou zij zelf een grotere rol belangrijker hebben gevonden. Kees Brusse is de centrale figuur als de voor eigen rekening vliegende en smokkelende piloot. Hij acteert prettig onnadrukkelijk. De hoofdrol wordt echter vervuld door het panorama van land en oceaan en daarmee sluit 'Dakota' uit 1974 weer helemaal aan op de befaamde Nederlandse documentaire stijl. Ook in 'Dakota' kan er maar een mager verhaaltje af. Al wel duizend maal is er geschreven over de ontwikkeling van de Nederlandse film. Toch zette ik het voor mezelf nu allemaal weer eens op een rijtje: Eerst kwamen er in ons land vrij onbeholpen speelfilms als 'Bleeke Bet' en 'De Jantjes' (1934), waarbij je je als lid van de Filmliga niet met goed fatsoen kon vertonen. En dat wantrouwen bleef toen het peil wat beter werd bijv. met 'Jonge Harten'(1936). Daarna volgde de lange periode van de - terecht - wereldbe roemde Nederlandse documentaires, prachtig gefotografeerd. Onnodig om de bekende mannen (ja, wel altijd mannen) te noemen die 'ons' zoveel kunstgenot bezorgden, terwijl elders de zalen volliepen voor Janet Gaynor, al begon Bert Haanstra in 1958 wel publiek te trekken door smaakvol anecdotisch materiaal toe te voegen. En toen, rond 1966, kwamen er in Nederland weer speelfilms van de grond. Deze indeling in drie periodes is natuurlijk grof en aanvechtbaar, temeer daar 'Dakota' onthult, dat zelfs in 1974 de nadruk nog steeds niet lag op de eerste lettergreep van 'speelfilm'. In februari 1966 debatteerden we na een persvoorstelling over 'Een ochtend van 6 weken' ('Un printemps en Hollande') van Nicolai van der Heijde. Sommigen zeiden verheugd: "Eindelijk een volwassen Nederlandse speelfilm". Ik was het er niet helemaal mee eens, want op de keper beschouwd beleefden we weer een documentaire: beelden van het circuit van Zandvoort en van Amsterdam (fotogeniek en zelden afwezig) plus een summier liefdesverhaaltje. Wel durfde Van der Heijde heel wat door een naakte vrouw te laten optreden (Lilly van den Bergh op de rug gezien); bij mijn weten voor het eerst'en Hollande'. Was HedyLamar de eerste in 'Extase' uit 1933? Tussen 1933 en 1958 met Brigitte Bardot in En cas de malheur' zal er nog wel meer op dat gebied zijn voorgevallen, totdat het 'uit de kleren gaan' een ongeïnspireerde routine werd. Dat Pim de la Parra en Wim Verstappen zich vooral als gangma kers verdienstelijk hebben gemaakt, wie zal het nog ontkennen? Ook zij brachten in 1966 een film uit, 'Joszef Katus' (om het kort te houden). Joszef beleefde onprettige en niet geheel duidelijke avonturen in... een documentaire van Amsterdam, ditmaal als een zeer levendige stad in feestroes. Conclusie: Ik ben erg blij, dat ik met de Dakota heb kunnen meevliegen over adembenemend mooi water en land. Jacqueline Wijchers Onlangs heeft Dick Krijt een Engelstalig boek voltooid over de films van Clint Eastwood, geïllustreerd met 180 foto's. Dick Krijt wil dit boek in eigen beheer uitgeven en zoekt personen c.q. bedrijven die willen participeren. ledere participant krijgt twee exemplaren en zal zijn naam vermeld zien in het boek. Bovendien zal men in het verkoopresultaat delen, alsmede een extra percentage ontvangen bij verkoop van de rechten aan het buitenland. En dit alles voor... f 100,-/Bfr. 1765,- Schriftelijke aanmeldingen richten aan: Dick Krijt, Postbus 19292, 3501 DG Utrecht 86

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1990 | | pagina 84