AMSTERDAM
PREMIERE
CINEMA EXPO INTERNATIONAL
verbod, waardoor bij het publiek nieuwsgierigheid werd gewekt.
De mondreklame deed de rest. De film was het gesprek van de
dag en brak in vrijwel alle première-theaters de huisrekords!
Misschien toch ook mede doordat het een Tsjechische film was
en geen Duitse.
Vast staat wel, dat de film, zonder het verbod, niet in de belang
rijkste première-theaters in de hoofdplaatsen zou zijn vertoond,
waardoor de opbrengsten beduidend lager zouden zijn geweest.
MISSER
De Held van Molokai
Algemeen bekend was hij zeker in Nederland niet, de eenvoudige
Vlaamse boerenzoon Joseph de Veuster.
Wie was deze in 1840 geboren Joseph de Veuster, ofwel Pater
Damiaan dan wel? Hij was voorbestemd zijn vader op de boerderij
op te volgen, omdat zijn andere broer, August priester geworden
was. Maar Joseph voelde zich ook geroepen en trad toe tot de
Congregatie van de Heilige Harten van Jezus en Maria te Leuven.
Toen zijn broer August vlak voordat hij als missionaris naar
Hawaii zou vertrekken typhus kreeg, ging Joseph in zijn plaats. Hij
was toen 33 jaar oud.
Tot de Hawaii-eilanden behoorde ook het eilandje Molokai. Een
verlaten en bijna door de zon beschenen stuk grond met aan de
ene kant de onmetelijk grote oceaan en aan de andere kant een
honderden meters hoge rotswand. Op dit eiland was de melaat-
senkolonie Khalawaa ondergebracht. Pater Damiaan werd in
Hawaii tot priester gewijd.
Toen de plaatselijke bisschop het plan opvat om de katholieke
zielzorg uit te breiden tot de arme melaatsen op Molokai, stelden
Htl MOEST TALLOZE MOEILI1KHEOEN
HET HOOFD BILDEN IN ZiJN STRIJD OM
DE BEWONERS VAN HET ..EILAND DER
VERDOEMDEN" TC HELPEN!
MM WAS
i-i.N JONG
MAN
SN 0
E K8ACHÏ
VAN zat
LEVEN v
WfLLIC DE
?WAAfl;
W TAAK C
OOST EEN
MENSËt
m V¥ÉZ£N
FEEF 1
KUNN
m vol -
IUISUICIA CMIMMMN.V.
vier jonge priesters, waaronder Damiaan, zich beschikbaar om bij
toerbeurt telkens een korte periode te gaan.
De Vlaamse priester ging als eerste; hij bleef de enige, en volgens
de vele publikaties over zijn leven, verrichtte hij zijn zegenrijke
werk met verbluffende inzet.
De verwachting is dan ook dat Pater Damiaan door de katholieke
kerk ooit nog een keer officieel heilig zal worden verklaard, een
langdurige procedure.
Pater Damiaan legde op Molokai een waterleiding aan en een weg;
blies rotsen op voor een betere toegankelijkheid van de haven;
bouwde huizen en natuurlijk een kerk; timmerde doodskisten en
delfde graven en was vaak ook de grote medicijnman. Minstens
één keer heeft hij een lepreuse voet geamputeerd.
In 1884 ontdekte hij dat hij zelf ook door de lepra-bacil was aan
getast. Vijf jaar later overleed hij op 49-jarige leeftijd. Een heel bij
zondere kant aan de geschiedenis van Pater Damiaan is het feit,
dat ze de westerse ogen heeft geopend voor de ware aard van me
laatsheid, voordien beschouwd als een straf van God. Na de dood
van Pater Damiaan werden er onmiddellijk talloze hulpakties voor
Molokai op poten gezet, die de ziekte intussen weliswaar niet uit
geroeid, maar toch sterk onder kontrole hebben gebracht. In 1936
werden de stoffelijke resten van "de held van Molokai" naar
Leuven gebracht.
Wanneer je dit leest kan het niet anders of je raakt onder de in
druk. Het was dan ook niet verwonderlijk dat er in 1959 een film
gemaakt werd over het leven van deze man. Dat de film door een
Spaanse producent gemaakt werd, zal wel met de katholieke ach
tergrond van het gegeven te maken hebben.
Of zouden de producenten van andere landen minder geneigd zijn
geweest het risico te nemen met het maken van deze film? De film
werd toevallig door ons gezien toen ze in Parijs werd proefge
draaid voor een aantal Zuid-Amerikaanse producenten. Deze wa
ren enthousiast, wat gezien de overwegend katholieke bevolking
van de landen waarvoor zij moesten kopen, niet onbegrijpelijk
was. In Nederland was de ervaring, dat films met een bepaalde
godsdienstige achtergrond, maar zelden aansloegen bij het pu
bliek.
De film was toch zodanig van kwaliteit en zo aangrijpend van in
houd, dat wij besloten hem te kopen. Opnieuw moesten we vast
stellen, dat we misgegokt hadden. Verder dan een enkele besloten
voorstelling is de film niet gekomen.
Gelukkig maakte de 16mm verhuur nog iets goed en werd het
geen financieel debacle.
F.P. van den Berg
Volgend jaar zal van 29 juni tot 2 juli de eerste Cinema Expo
International worden gehouden in Brussel.
C.E.I. wil nadrukkelijk niet beschouwd worden als een filmfestival,
maar beoogt een forum te zijn voor alle segmenten van het film
bedrijf. Er vinden o.a. een trade show, seminars en screenings
plaats. De Coca-Cola Company zal als hoofdsponsor optreden. De
aktiviteiten concentreren zich in het multiplex Kinepolis en het
Internationale Conferentie Centrum.
C.E.I wordt georganiseerd door Robert en Jimmy Sunshine uit de
Verenigde Staten en Joost Bert van de Kinepolis Groep uit
Brussel.
Voor informatie en reserveringen kunt u kontakt opnemen met het
kantoor in Brussel, tel. 32.02.478.31.97, fax 32.02.478.33.85.
Het kantoor in New York is te bereiken onder tel.nr.
212.246.6460, fax 212.265.6428.
30
