c
euQpR Mtm I roes
VINCENT PRICE
MEEVALLER
MARK DAMON
MYRNA FAHEY
regio: Roger Corman
CWIUMM N.v. pr»»iil««n
folterende verhaal
Horror-films
De staat van dienst van
Roger Corman mag er zijn!
Hij maakte tussen 1950 en
het eind van de jaren zeven
tig ruim 150 tilms, waarvan
er niet één een flop werd. En
dat terwijl alle films met een
zeer beperkt budget en in
korte tijd werden gemaakt.
Aanvankelijk was zijn spe
cialiteit de horror-film. Het
merendeel maakte hij voor
American International
Pictures, de rest voor zijn
eigen maatschappij New
World.
De filmische kwaliteiten wa
ren beperkt, maar dat ver
hinderde niet dat ze succes
hadden en financieel voor
deel brachten.
Centra Film had in 1958 een
kontrakt afgesloten met
American International
Pictures (A.I.P.) voor de
distributie van haar produkt
in Nederland. De eerste se
lectie bestond uit B-films
met als uitschieter "Machine
Gun Kelly" van Roger
Corman. Inmiddels had
Corman zich toegelegd op
een bewerking van de ver
halen van Edgar Allan Poe.
Het eerste verhaal dat hij in
1960 verfilmde was "The Fall of the House of Usher" met in de
hoofdrol Vincent Price, een acteur bekend van serieuzere rollen
als Raleigh, Karel II en Richelieu. Het werd een kassucces, hoewel
men ervan uit was gegaan dat de horror-film uit de gratie was.
In 1961 volgde "The Pit and the Pendulum", eveneens met Vincent
Price, en in 1962 "The Premature Burial, ditmaal met Ray Milland
in de hoofdrol. In 1963 volgden "The Raven" met naast Vincent
Price de wereldberoemde acteurs Peter Lorre, Boris Karloff en
Basil Rathbone en - in een klein rolletje - Jack Nicholson.
The man with the x-ray eyes" (1963) werd gevolgd door de laat
ste, door Centra Film uitgebrachte Corman-horror "The mask of
the red death", beiden met Vincent Price.
Ze waren in Nederland stuk voor stuk succesvol.
Roger Corman ondersteunde ook jonge regisseurs als Francis
Ford Coppola, Martin Scorsese, Peter Bogdanovich en Monte
Hellmann, die door de lopende band-produktie van B-films de
kans kregen ervaring op te doen. Een dergelijke kans hebben jon
ge Nederlandse regisseurs helaas nooit gehad.
Ook enkele, nu wereldbefaamde acteurs kregen bij Corman hun
eerste kans, zoals Jack Nicholson, Peter Fonda en David
Carradine.
U ZULT ZICH DIT FOLTERENDE VERHAAL BL1IVEN
HERINNEREN. OMDAT U DIT TOPPUNT VAN SCHOK
KEND GEBEUREN NIET ZULT KUNNEN VERGETEN!
/HET KLASSIEKSTE GRUWELVERHAAL DER LITERA
TUUR THANS IN SCHOKKENDE BEELDEN OP HET
WITTE DOEK GEBRACHT'
R fomily film by joe comp
De onverwachte successen van de Edgar Allen Poe-verfilmingen
zijn zonder enige twijfel te danken aan de fantasievolle manier
waarop Corman ze kleurrijk en griezelig op het witte doek bracht.
MISSER
Benji
In 1974 kwam er in de
Verenigde Staten een film
uit van een nog onbekende
producent Joe Camp.
Binnen enkele weken stond
de film in de Top 10 van
Variety. "Benji" heette die
film met in de hoofdrol een
alleraardigst hondje van on
bestemd ras.
We kregen "Benji" via onze
relatie Sieg Weening - bij de
ouderen zeker geen onbe
kende - aangeboden en op grond van het succes in de Verenigde
Staten sloten we de film ongezien af, ook al omdat de condities
niet te gek waren.
Het was in de eerste helft van 1975 en we hadden net de samen
werking met Dagblad De Telegraaf voor de film over de WK-voet-
bal 1974 in Duitsland achter de rug. Het toenmalige hoofd van de
afdeling Marketing van die krant zag wel wat in een verdere sa
menwerking op filmgebied. Gezien het grote succes werd er van-
zelfspekend ook in Nederland veel van de film verwacht. Daarom
meenden wij dat "Benji" wel voor samenwerking in aanmerking
kwam.
"Benji" zou in de zomervakantie uitgebracht worden met een grote
reclamecampagne. Daarnaast zou er een prijsvraag voor het pu
bliek uitgeschreven worden. De beantwoording van de vragen was
alleen mogelijk, als men de film ook inderdaad gezien had.
Een kostbare advertentie-campagne, waarin opgenomen het prijs
vraagformulier, begeleidde de film. Met tien kopieën - voor die ja
ren een flink aantal - gingen we uit, maar de resultaten waren,
zacht uitgedrukt, matig.
De prijsvraag werd wel een succes. Er kwamen enkele duizenden
inzendingen binnen. We kregen sterk de indruk, dat óf alle bezoe
kers een oplossing ingezonden hadden, óf de formulieren toch bij
niet-bezoekers terecht waren gekomen.
De hoofdprijs was een hond naar keuze. Het lot wilde dat een
meisje uit Antwerpen, dat bij haar oma in Uithoorn logeerde, de
prijs won. Ze koos voor een Labrador. Het bleek nog een hele klus
om tijdig aan een jonge Labrador te komen!
Tussendoor kregen we boze telefoontjes en kwade brieven van
mensen die vonden, dat je een dier niet als prijs mocht aanbieden.
Wij waren ervan uitgegaan, dat degenen die aan de prijsvraag
meededen dierenliefhebbers moesten zijn.
De prijsuitreiking had een feestelijk tintje, maar ook alle publica
ties daarover bleven zonder effect. "Benji" werd een flop, daarmee
opnieuw bewijzend, dat een succes in het land van oorsprong
geen garantie is voor succes in Nederland en een reclamecampag
ne, hoe intensief en kostbaar ook, alleen maar resultaat oplevert,
wanneer de film succes in zich bergt.
F.P.van den Berg
23
