Publiciteit, de manier waarop een film aan het publiek gepresen
teerd wordt, is een zaak geworden om bij de programmering ter
dege rekening mee te houden. Welke media worden bereikt, in
welke bladen en op welke manier. De meeste verhuurkantoren
hebben hun eigen publiciteitsafdeling. Van sommige kantoren
weet je uit ervaring dat alles perfekt geregeld is, bij anderen laat
het soms wel eens te wensen over. Daarop heb je geen invloed,
maar een film kan wèl door verkeerd gerichte of onvoldoende pu
bliciteit de mist in gaan.
Er zou mijn inziens veel doeltreffender en fantasievoller gewerkt
kunnen worden. Het is niet voldoende om met de regelmaat van
de klok een aktie te voeren in de Libelle of de Veronica-gids. Op
zich een prima idee, maar als het te vaak gebeurt, is het effekt
weg. Tegenwoordig krijgen we van de verhuurkantoren grote hoe
veelheden trailers toegestuurd. De klacht dat trailers zouden moe
ten wijken voor reklame-films is ongegrond, in ieder geval wat
onze theaters betreft. Alleen: wij bepalen het juiste moment en het
juiste theater om een trailer te tonen. Het is onnodig een trailer
maanden voor de release-datum in te zetten. Het is bovendien
weinig zinvol om bijvoorbeeld Tous les matins du monde' als
trailer in te zetten bij 'Flodder in Amerika'."
Je houdt met hart en ziel van film, met name de Europese kwali-
teitsfilm; je bent aktief in de CICAE; Is het dan niet vaak frustre
rend om juist in het commerciële circuit te werken?
"Natuurlijk moet ik commercieel zijn, maar dat hoeft niet per se
strijdig te zijn met mijn persoonlijke voorkeur. In een aantal van
onze theaters, zoals City/Movies Utrecht, kunnen we die films pro
grammeren, die als artistiek aangemerkt worden. Een prachtige
film als bijvoorbeeld Toto Ie Heros' is daar volkomen op z'n
plaats.
Ik moet er wel bij zeggen dat het feit dat Utrecht een studenten
stad is, het eenvoudiger maakt dergelijke films suksesvol in de
bioscoop te draaien. In kleinere plaatsen ligt dat moeilijker. Films
die hier in de bioscoop vertoond worden, worden daar in de film
huizen gedraaid. En dat is ook een prima zaak. Bioscopen, film
theaters en filmhuizen moeten niet tegen elkaar opboksen.
Uitgangspunt moet zijn een film een kans te geven en dat betekent
dat hij in het meest geschikte theater - dat kan nu eens een bio
scoop, dan weer een filmhuis zijn - geprogrammeerd wordt.
Gesubsidieerde filmhuizen kunnen bovendien baanbrekend werk
verrichten voor films van getalenteerde, maar nog onbekende re
gisseurs. Een zaak van het grootste belang, vind ik. Dat is gebeurd
met filmmakers als Wim Wenders en Claude Lelouche. Eenmaal
tot ontwikkeling gekomen, kunnen en moeten zij dan in de bio
scoop onder de aandacht van een groter publiek gebracht worden.
Vanuit dezelfde gedachte ben ik ook van mening, dat gesubsi
dieerde distributeurs geen films moeten kopen die suksesvol in de
bioscoop kunnen draaien en waar niet-gesubsidieerde distribu
teurs belangstelling voor tonen. De prijs wordt hierdoor onnodig
opgedreven. In de beginjaren '80 heb ik hierover een felle discus
sie gevoerd met Huub Bals. Ik kan me niet aan de indruk onttrek
ken dat momenteel dezelfde problematiek aan de orde is naar aan
leiding van Gouden Palmwinnaar 'Best Intentions'. Wèl een ar-
thouse-film, maar een film die het naar mijn mening verdient in de
bioscoop onder de aandacht van een breder publiek te komen."
Je hebt in de afgelopen 40 jaar de bloeitijd van het bioscoopbedrijf
meegemaakt met lange rijen voor de kassa's, maar bent ook ge
tuige van de geleidelijke daling van het bioscoopbezoek. Je hebt
veel mensen in het bedrijf zien komen en gaan. Het vak is in de
loop der jaren harder geworden, zoals je zelf zegt. Heb je nooit
eens de behoefte gevoeld van werkkring te veranderen, je op iets
anders dan film te richten?
"Toegegeven, ik erger me tegenwoordig vaker, maar ik ben niet
moe gestreden. Uit het filmbedrijf stappen...? Nee, dat heb ik
nooit overwogen. Na al die jaren ben ik nog steeds een groot film
en bioscoopliefhebber. Film op het grote doek is iets totaal anders
dan video en televisie, hoe geavanceerd ook. Je mist daarbij een
uiterst belangrijke dimensie, namelijk het publiek. Het gezamenlijk
beleven van film, dat is essentieel."
A.D.
