Er was eens...
column
21
Door Hans Pos
De juiste film op de juiste tijd vertonen, specifieke en soms
vergeten doelgroepen aanboren, de bioscoop een warme
(beveiligde) ambiance geven... Prachtige voornemens die
vaak zullen zijn uitgesproken door enthousiaste marke
teers, doch dikwijls een vroege dood zijn gestorven in nut
teloze Powerpoint-presentaties, chique ingeringde versla
gen van overbetaalde onderzoeksbureaus of memo's van
stoffige werkgroepjes.
Het doemdenken is zelfs zó groot dat de branche zélf het
lijdend voorwerp dreigt te worden van een prachtig
Disney-sprookje:'lang, héél lang geleden, was er eens een
gebouw dat 'bioscoop' werd genoemd.en in dat gebouw
deed men iets heel merkwaardigs: er werden films ver
toond. ooit een heel populair fenomeen, totdat er op een
gegeven moment geen hond meer naar kwam kijken.
Gelukkig wordt dit asgrauwe toekomstbeeld doorbroken
door een paar'musketiers', die door roeien en ruiten gaan
om deze prachtige voornemens ook daadwerkelijk te ver
wezenlijken. Ze worden daarbij geleid door een aansteke
lijke dosis eigenwijsheid en gevaarlijk opportunisme.
Werden deze helden eerst nog wel eens weggehoond en
nauwelijks serieus genomen, inmiddels hebben ze door
schade en schande kunnen laten zien dat ze niet leven in
luchtkastelen en wordt hun voorbeeld zowaar zelfs
gevolgd. Ergo: de bioscoop wordt met kunst en vliegwerk
van de ondergang gered. Er zit weer muziek in. De bouw
en verbouwplannen rijzen tegenwoordig als smakelijke
paddestoelen uit de grond, en het zal weinig schelen of
Nederland is binnen afzienbare tijd omgetoverd tot een
waar uitgaansparadijs.
Een van de instrumenten om de bioscoop wat laagdrempe
lig en toegankelijk te maken is de zogenaamde 'multifuncti
onaliteit'. De bioscoop als podium voor films, bruiloften,
partijen, congressen en... evenementen.
Wat is er leuker dan juist in de bioscoop zelf de allereerste
schreden te zetten voor een film die uiteindelijk op datzelf
de witte doek geprojecteerd gaat worden? Zo was
CineMec Ede onlangs het woelige podium voor een zeer
grote en succesvolle auditie voor de nieuwe Nederlandse
bioscoopfilm Timboektoe. Musketier Gerben Kuipers had
de poorten van zijn rode burcht wagenwijd opengezet, en
enkele duizenden kandidaten betraden, bevangen door
goede moed, dromen en illusies, zijn immense huiskamer.
De landelijke pers smulde met volle teugen van dit unieke
evenement, waaruit - net als bij Afblijven! immers het
geval was - misschien wel een nieuw filmtalent zou kun
nen komen bovendrijven. Misschien zou het zelfs wel
'Dreetje' Hazes junior kunnen zijn, die ook de tocht naar
het woeste Ede had aanvaard.
Enkele weken later werd dit huzarenstukje herhaald in het
MustSee-paleis in Delft, waar de audities voor twee hoofd
rollen in de film Kapitein Rob plaatsvonden. Nu zelfs in
Foto Tanja van Rooden.
zeven zalen tegelijk.
Er heerst een breed gedragen pessimisme over de vraag of
de jeugd van tegenwoordig, verwend door en gewend aan
'Idols'X-factors' en allerhande 'Make-Overs' nog wel naar
de bioscoop te lokken is. Deze twee bioscoopevenemen
ten tonen aan dat die onzekere toekomst nog wel eens
verrassend rooskleurig zou kunnen zijn.
Op www.auditieforum.eu praat diezelfde doelgroep hon
derduit over de audities, en wordt het overduidelijk dat ze
allemaal, zonder enige uitzondering, de beide films zullen
gaan bekijken. In een bioscoop, die best wel 'vet' is, en
waar dingen gebeuren waarover je moet kunnen meepra
ten. Lang hoeven ze gelukkig niet te wachten, want eind
dit jaar worden ze op hun wenken bediend.
In oktober is het weer Carry Slee maand. Dan zal
Timboektoe worden gelanceerd als een waardige opvolger
van het zo succesvolle Afblijven!. En tegen het einde van
dit jaar lonkt de grote Nederlandse kerstfilm Kapitein Rob
en het geheim van professor Lupardi. Een denderend
avontuur voor jong en oud, met Thijs Katja, Arjan
Ederveen en vele anderen.
'Hope is a good thing, maybe the best of things, and no
good thing ever dies' (uit: The Shawshank Redemption)
HOLLAND FILM NIEUWS
