28
Muziek-auteursrecht,
Met een enkel woord werd reeds melding gemaakt van het rap
port met betrekking tot eene ontworpen internationale regeling voor
muziek-auteursrecht.
In dit verband moge thans herinnerd worden aan de Commissie,
bestaande uit de heeren D. Hamburger Jr., André de Jong, B.
Mendes en S. L. Wertheim, die de opdracht van de ledenvergade
ring had gekregen, om in overleg met de Directie van het Bureau-
Loman eene overeenkomst te ontwerpen, in welke de verhouding
tusschen den Bond en het Bureau definitief wordt geregeld.
De wijze, waarop de Heer Loman de onderhandelingen heeft
gevoerd, maakte het onmogelijk tot overeenstemming te geraken.
Derhalve werden in Juli 1922 de onderhandelingen afgebroken.
Bedrijfsafdeeling filmverhuurders.
Aanvankelijk gesticht als „Vereeniging van Filmverhuurders",
wist het Hoofdbestuur na onderhandeling met het Voorloopig
Bestuur dier Vereeniging, een basis te leggen voor eene perma
nente samenwerking met den Bond, waardoor de Vereeniging kon
worden omgevormd in eene bedrijfsafdeeling.
Zooals uit het hierop aansluitend verslag over 1923 van den
Secretaris der Bedrijfsafdeeling blijkt, was de voornaamste reden,
welke destijds tot het vormen dezer af deeling leidde, de noodza
kelijkheid om samen te werken ten aanzien van de wijze van
betaling der filmhuur.
Een van de belangrijkste besluiten, welke de Bedrijfsafdeeling
Filmverhuurders in hare vergadering van 13 April 1923 heeft ge
nomen, behelsde, dat geen films meer geleverd zouden worden aan
nier-leden van den Bond.
Uitvoering van dit besluit moest worden uitgesteld tot na de
algeheele doorvoering der reorganisatie van den Bond.
De door de bedrijfsafdeeling getroffen maatregelen, welke voor
hare leden voor een groot deel beantwoordden aan de verwachtin
gen, welke zij daarvan bij de oprichting koesterden, gaven wel eens
aanleiding tot critiek van de zijde der exploitanten.
Het Hoofdbestuur, dat zich steeds de noodzakelijkheid van eene
goede samenwerking tusschen de exploitanten en de filmverhuur
ders voor oogen stelt, omdat die in het belang van het geheele
bedrijf onontbeerlijk is, wist een modus te vinden waardoor de
rechten der filmverhuurders op tijdige betaling der filmhuur onaan
getast kunnen blijven en de rechtszekerheid van de exploitanten
tevens gewaarborgd wordt.
