En in het begin van deze eeuw waren er onderzoekers in Duitsch-
land, die proefnemingen deden om de „stomme" film geluiden te
doen voortbrengen. Zoo construeerde de Duitsche natuurkundige
Ru hm er toen reeds de zg.n „Photographone". In 1904 bracht
Oskar Mess ter zijn „Tonbildfilm" te hooren-zien. B u d e-
r u s uit Hannover produceerde een film met gramaphoonplaten.
Verschillende soorten van geluidsfilms werden verder opgeno
men, maar de meesten verdwenen vaak sneller dan ze gekomen
waren.
Tijdens den oorlog maakte de Hongaar Dénesvon Mihaly
en de Duitschers Dr. Engel, M a s o 1 1 e en Hans V o g t ern
stige studie van het geluidsfilm-probleem en in 1922 werd voor
het eerst de „Tri~Ergon~T-oniilm" volgens het systeem der drie
laatstgenoemde heeren door de Ufa vertoond. Vier jaar later kwam
,,Phoebus-Film-Gesellschaft" met geluidsfilms uit, welke volgens
een procédé van de Denen Petersen en Poulsen opgenomen
waren.
In Maart 1927 werden in Duitschland proeven genomen volgens
het systeem-B r e u s i n g. In Engeland werkte Lee de Foresf.
aan een ander systeem. In Amerika werden alle krachten inge
spannen, om ten spoedigste tot een geweldige ontwikkeling van
de geluidsfilmindustrie te komen.
De Fox Film Corporation had zich intusschen voor Amerika het
recht op het T r i-E r g o n-systeem voor het vervaardigen van ge
luidsfilms (movietone) weten te verwerven.
De beide groote Amerikaansche Electriciteitsconcerns: de ,,Elec~
trical Research Comp." (dochter-vennootschap van de „Western
Electric) en de Radio Corporation of America", die in relatie met
de „Western Electric" staat, hadden bijna alle geluidsfilmpatenten
voor Amerika opgekocht en zich invloed verzekerd op al die
firma's, welke over zulke patenten beschikten.
In de proefnemingen voor geluidsfilms werden aanzienlijke ka
pitalen gestoken.
Tot goed begrip volgen hier de voornaamste systemen, aan de
hand waarvan geluidsfilms gemaakt worden:
1. Tri-Ergon: Beeld en geluid worden gescheiden opgenomen en
gescheiden ontwikkeld; daarna worden de geluids- en film
opnamen op een verbreeden filmband vereenigd. (Op een
algemeen gebruikelijk apparaat is zulk een film niet te
draaien).
De geluidsopname geschiedt krachtens de z.g. intensiteits
methode, d.w.z. ze wordt aldus opgeteekend, dat de geluids-
