Verenigde Staten Filmexploitatie per televisie zónder draad Filmexploitatie per televisie mèt draad De F e d e r a C o ra m unications C o m m i s- s i o n, het regeringslichaam. Hat het uitsluitende recht heeft zendvergunningen voor radio- en televisiezenders te verlenen, heeft einde September j.1. na lang aarzelen besloten de mogelijkheid te openen tot het uitvoeren van experimenten, welke in Maart 1958 kunnen beginnen en voorlopig drie jaar mogen duren;, op het gebied van de zogenaamde „gasmetertelevisie". Het gaat hier om het in de practijk beproeven van systemen, welke wel met de termen ..pay-as-you-see" „coin-in-the-slot", ..subscription video", „pay-tv", „toll-tv", ..home-toll" of anderszins wor den aangeduid, systemen, waarbij men bepaalde televisie programma's slechts kan ontvangen als men in het toestel een zeker bedrag deponeert. Gegadigden kunnen thans bij de F.C.C, aanvragen indienen voor zendvergunningen voor dit doel voor de twintig stadsgebieden - onder meer van \ew-York. Chicago en Los Angeles - - welke „ten minste vier televisiezendstations van topkwaliteit heb ben", maar de vergunningen zullen niet vóór Maart 1958 worden verleend. Er mogen echter per systeem niet meer dan drie steden ..getest" worden, terwijl van de deel nemende stations geëist wordt, dat zij de programmering en de maximale kosten, die aan de abonné's berekend wor den moeten controleren. Al deze beperkende voorwaarden dragen er niel loe bij de proefnemingen te vergemakkelijken. Het is bekend, dat de F.C.C, zelf in beginsel maar weinig voelt voor deze vorm van televisie, welke inzonderheid ook gebruikt zou kunnen worden voor de exploitatie van films, en onderscheiden commentators in de vakpers hebben daarom het vermoeden uitgesproken, dat het er de Commission fei telijk om Ie doen is om de talrijke opposanten gelegenheid te geven tot actie over te gaan; zij krijgen daartoe nu gedu rende 'i}/2 jaar de gelegenheid. Algemeen wordt echter ver wacht, dat het zelfs niet eens tot proefnemingen zal komen, omdat groepen uit de Senaat en de Kamer van Afgevaar digden sterk gekant zijn tegen wat zij ..een begrip, dat ge heel vreemd is aan de Amerikaanse opvatting" noemen. Er zouden bij de onderscheiden wetscommis-ies zelfs reeds ontwerpen ingediend zijn om dit soort van televisie voor goed te verbieden. De drie leidende systemen van dit soort „televisie-bij abonnement" zijn Skiatron. Zenith Radio Corporation": Phonevision en Telemeter. een creatie van de Interna tional Telemeter Corporation, die weer een dochtermaat schappij is van Paramount. Deze maatschappijen en haar aanhang hebben tot dusver tevergeefs getracht zendver gunningen te verwerven. In onderscheiden Amerikaanse steden zijn in verband met deze nieuwe ontwikkelingsmogelijkheden marktonder- zoekingen ondernomen, waarbij thans inzonderheid de vraag aan de orde werd gesteld: „Kan de toll-tv haar geld opbrengen?" De resultaten van deze studies zijn voor eventuele adspirant-ondernemers op dit gebied nu niet bepaald aanmoedigend. Het gaat er namelijk om hoe veel en hoe vaak het publiek voor dergelijk amusement aan huis zou willen betalen en dat blijkt volgens de onder zoekingen althans niet al te veel te zijn. Zo heeft onder meer Dr. Svdnev Roslow. directeur van The Pulse Inc., een researchinstituut, begin November een studie gepubli ceerd waarin hij beschouwingen gaf over de mogelijke opbrengsten van films in dergelijke programma's. Vol gens deze berekeningen zou een producent in het stads gebied van New-York 270.000 verkrijgen uit een der gelijke televisievertoning van de film, welke naar kwaliteit ongeveer gelijk zou zijn aan die van de grote premières in de Radio-City Music Hall (Amerika's voornaamst* bioscoopattractie). In de practijk wil dit eigenlijk zeggen, dat de opbrengst van een dergelijke filmexploitatie per televisie veel en veel minder zou zijn dan die welke uil de normale theaterexploitatie wordt verkregen. De eind conclusie van deze marktstudie was „dat er waarschijnlijk meer mensen aan het ondernemen van toll-tv failliet zul len gaan dan er ooit aan zullen verdienen." Intussen vindt 1400 mijl ten Westen van New-York in het stadje Bartlesville in de staat Oklahoma een experi ment plaats, dal door geheel Amerika met belangstelling wordt gevolgd, inzonderheid door het filmbedrijf, omdat de mogelijkheid niet is uitgesloten', dat de uitkomsten van grote invloed zullen zijn op de toekomstige ontwikkeling. Het gaat hier om een experiment, waarbij films via een coaxiaal kabelnet van een bioscoop naar de huiskamers worden geteleviseerd tegen betaling. Het experiment valt buiten de jurisdictie van de Federal Communications Commis:-ion. omdat er geen zender aan te pas komt. Men spreekt in dit geval van „wired television", .cable thea- tre" of kortweg ..telemovies". wat ook de naam is waar onder het experiment wordt uitgevoerd. Bartlesville is een zeer welvarend oliestadje met 28.000 inwoners met een zéér hoog inkomengemiddelde, die in rond 8.000 huizen wonen, waarvan er 90 '/r of 7.200 televisietoestellen hebben. Men zou zeggen, dal het dus wel „televisieverzadigd" is. al geeft niemand een plausi bele verklaring, waarom de resterende 10 géén televi sie hebben. Van deze 7.200 toestellen, die tenminste drie zenders gemakkelijk in hun bereik hebben, zijn er slechts 12 voor kleurentelevisie. Er zijn twee bioscopen, beide behorende tot eenzelfde concern, (dat in totaal 163 bio scopen exploiteert) Video Independent Theatres Inc.. welks eigenaar Henry S. Griffing het experiment „Tele- movie" zelf onderneemt. In feite zijn slechts 5.200 huizen binnen het bereik van de kabel en Griffing rekent op maximaal 4.600 potentiële abonné's en op 2.000 aanslui- tingen in het eerste jaar. Tot dusver zijn er 743 abonné's op de coaxiale kabel aangesloten, waarvoor zij op het televisiescherm in hun huiskamer twee filmprogramma's (premières) per dag krijgen, welke de hele dag door lopend over twee kanalen tegelijk worden gedraaid. Zij betalen met ingang van 1 October 1957 9.50 per maand, onverschillig hoe vaak zij een film zien. Er vinden twee of drie programmawisselingen per week plaats, wat neer komt op 26 filmprogramma's per maand. Op het ogenblik zijn de polemieken over dit zeei kostbare „wired subscription television"-experimenl in volle gang en het is zeker nog te vroeg om zich een oordeel te vormei}. Het gaat bij dit experiment veeleer om aspecten van economie en van publieke smaak, dan om technische vraagstukken. Hoeveel zal het publiek willen betalen voor deze films in de huiskamer? Hoeveel gezinnen zullen abonné wordenen blijven? De toe komst zal het leren. 21

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1957 | | pagina 26