Australië
Duitsland
Australian Film Festival 1959
Berlinale 1959
„Weg zum Nachbarn" was het motto dat de organisa
toren gekozen hadden voor deze reeks van manifestaties
en men kan het hun moeilijk kwalijk nemen, dat zij daarbij
mogelijk vooral gedacht hebben aan hun Oostelijke buur-
lieden. Weliswaar werd dit thema door sprekers uit Oost
en West in voordrachten en openbare discussies zó uit
puttend, langdurig om niet te zeggen langdradig
behandeld, dat men zelfs ging spreken van „The Talking
Festival", maar tot een werkelijk ongedwongen en vrije
gedachtenwisseling is het niet gekomen. Terecht werd in
de Duitse vakpers naar voren gebracht, dat men van ge
delegeerden uit Oosteuropese landen moeilijk kan eisen,
dat zij voor een „open forum" in het Westen, dat wil dus
zeggen in alle openbaarheid, een persoonlijke visie zullen
geven over vragen van politieke strekking. Voor een vrije
gedachtenwisseling bij dergelijke ontmoetingen leent zich
veeleer het persoonlijke gesprek of, beter nog, het zien
en toelichten van eikaars werk.
Voor een vertoning van de vele films van zeer uiteen
lopende kwaliteit bestond daarom grote belangstelling.
De prijzen werden toegekend door een internationale jury
onder voorzitterschap van John Grierson. Nederland was
in dit college vertegenwoordigd door de heer J. C. Schul-
ler, Hoofd van het Bureau Film van het Ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, die tevens bij de
prijsuitreiking als spreker voor de jury optrad.
De eerste prijs ter waarde van DM 2.000 ging onbe
twist naar de film „G 1 a s" van Bert Haanstra, die deze
onderscheiding persoonlijk in ontvangst nam. Over het
algemeen werd de Nederlandse inzending door de Duitse
vakpers geprezen; met name werden onder meer genoemd
„De Morgenster" van Charles Huguenot van der
Linden, de „K o e k o e k s w a 1 s" van E. van Moerkerken
en de door Vittorio Speich voor Marten Toonder Film
N.V. geregisseerde tekenfilm „Metrographi c".
Deze filmmanifestaties werden georganiseerd met mede
werking van de Spitzenorganisation der Filmwirtschaft
(de overkoepelende organisatie van het Duitse filmbe
drijf) en het Verband Deutscher Filmproduzenten.
Dte British Film Academy is een door de fil
mers van het Verenigde Koninkrijk opgerichte organisatie
ter bevordering van de kunst en de techniek van de film.
Zij heeft inzonderheid ten doel exceptioneel creatief werk
te stimuleren en het experiment en het onderzoek in alle
takken van het filmbedrijf aan te moedigen. De Academy
werkt daartoe samen met de bedrijfsorganisaties in het
binnen- en buitenland en kent jaarlijks prijzen toe aan
Britse en buitenlandse filmers en films.
Deze jaarlijkse prijsuitreiking is altijd een bijzondere
gebeurtenis, waarvoor in internationale kringen grote be
langstelling bestaat. Dit jaar vond het „British Film Aca
demy Awards dinner" plaats in het Savoy Hotel te Lon
den, bij welke gelegenheid voor de eerste maal een Neder
landse filmer en een Nederlandse film onderscheiden
werden. Uit handen van Mylène Demongeot ontving Bert
Haanstra de oorkonde, waarbij zijn film „G 1 a s" als
de beste internationale documentaire werd onderscheiden.
Het succes van de in de vorige jaren te Melbourne en
Sydney gehouden filmfestivals heeft thans geleid tot het
organiseren van een grote jaarlijkse reeks van manifesta
ties, welke onder de naam van Australisch Film
festival, een zo ruim mogelijke voorlichting wil geven
inzake de nieuwste en meest op de voorgrond tredende
voortbrengselen van de filmkunst.
Ten einde dit te verwezenlijken zullen alle filmfestivals
en andere manifestaties van deze aard in Melbourne,
Sydney, Canberra en mogelijk andere hoofdsteden van
landen, die tot het Australische Gemenebest behoren
worden gecoördineerd, zodat zij ongeveer op dezelfde tijd
zullen worden gehouden.
Naar buiten zal het Australische Filmfestival als de
coördinerende centrale instantie optreden ten einde pro
ducenten en distributeurs in het binnen- en buitenland
onnodige kosten en moeite met betrekking tot de onder
scheiden plaatselijke festivals te besparen. Bovendien
wordt op deze wijze voor de deelnemende films een maxi
mum aan publiciteit middels pers, radio en tele
visie door het gehele Gemenebest heen verkregen en niet
op de laatste plaats is er het voordeel, dat algemene
normen van vertoning kunnen worden vastgesteld, zodat
alles samen genomen deze ontwikkeling er toe zou kunnen
leiden, dat het Australische Filmfestival uitgroeit tot het
grootste internationale filmfestival ter wereld, dat niet het
karakter van een competitie heeft.
De Internationale Federatie van Verenigingen van Film
producenten heeft aan deze nationale manifestatie haar
goedkeuring gehecht. Het centrum zal het M e 1 b o u r n e
Film Festival zijn met festivals in de hoofdsteden
Adelaide, Canberra, Sydney en mogelijk
andere hoofdsteden, welke manifestaties plaats zullen
vinden in de maanden Mei-Juni aanstaande.
In aanmerking komen alle ontspannings- en documen
taire films, welke na 1 Januari 1956 zijn uitgebracht,
uitgezonderd de films welke reeds in Australië werden
vertoond. De films kunnen zowel door de producent en de
distributeur als door de sponsor worden ingezonden, waar
bij het aantal in te zenden films onbeperkt is. Zowel ont
spannings- als documentaire films kunnen ook in het
16 mm formaat worden ingezonden.
ledere op het festival vertoonde film zal een bewijs
van deelneming ontvangen. Er zullen geen prijzen worden
toegekend, met uitzondering van de Australische films, die
deelnemen aan een landelijke, voor 1959 uitgeschreven,
competitie.
Alle films moeten franco verzonden worden; de kosten
van opslag, verzekering enz. zowel als retourvracht zullen
door het festival worden gedragen.
Meer dan ooit tevoren zal de Berlinale dit jaar in het
teken van de internationale belangstelling staan. De IXe
Internationale Filmfestspiele, die van 26 Juni tot 7 Juli
plaats zullen vinden, worden georganiseerd onder aegide
van de Regering der Westduitse Bondsrepubliek, de Senaat
van Berlijn en de Spitzenorganisation der deutschen Film
wirtschaft (SPIO). Het doel van deze jaarlijkse manifesta
tie is op de eerste plaats om voor een internationaal
forum getuigenis af te leggen van de verdere ontwikkeling
der filmkunst in de onderscheiden landen en om daarnaast
vooral het contact te bevorderen tussen de leidinggevende
persoonlijkheden van de internationale filmwereld, een
12
