Commentaar Tan anderen Filmkeuring Filmfestival Cannes 1964 Het gemeentebestuur van Nijmegen overweegt de plaatse lijke filmkeuringscommissie op te heffen. Het Nijmeegs Dagblad gaf daarover het volgende commentaar: „In antwoord op desbetreffende vragen hebben burge meester en wethouders aan de gemeenteraad medegedeeld, dat beraad wordt gepleegd over de vraag, of het nog zin heeft de plaatselijke filmkeuringscommissie te handhaven. Dit bericht is met instemming begroet aangezien tot nu toe door het gemeentebestuur onwrikbaar werd vastgehouden aan het standpunt, dat Nijmegen het niet zonder een derge lijke commissie kon stellen. Dat het bestaansrecht nu onder werp van discussie kan zijn in bestuurskring, is al hoop gevend. Er is in het verleden veel kritiek op de commissie uit geoefend. Winstpunt daarvan is geweest, dat een jaar of twee geleden een belangrijke verjonging werd doorgevoerd. Dit is een verbetering gebleken. Er worden nu aanzienlijk minder klachten vernomen. Desondanks bleven er bezwaren bestaan. Nog steeds geldt in kringen van de bur gerij het pricipiële bezwaar, dat een handjevol stadgenoten, die voor deze keurderstaak geen enkele speciale vorming hebben ontvangen en van wie de meesten slechts een oppervlakkige kennis hebben van de filmkunst, beoordelen wat meerderjarige Nijmegenaren al dan niet in de bioscoop mogen zien. Zij beoordelen geen films die door „wilde import" recht streeks uit inferieure buitenlandse studio's naar onze stad zijn gebracht; zij keuren slechts films die bij de Centrale Filmkeuringscommissie reeds door de zeef zijn gegaan en zijn vrijgegeven voor vertoning in het gehele land, in clusief Nijmegen. Een overjarige en voor de theaterexploitanten veel hinder- nisgevende instelling is deze plaatselijke betuttelingscom missie, die voor Nederland enig in haar soort is. Redenen te over dus om voor de opheffing ervan te pleiten. Maar er schuilt helaas een fikse adder onder het gras. Ons zuilenland kent niet één landelijke keuringscom missie, doch twee. Er bestaat naast de Centrale Commissie namelijk ook nog een specifieke Katholieke Filmkeurings commissie, de KFC. Deze bekijkt de reeds door de Cen trale Commissie goedgekeurde films nog eens naar zuiver katholieke maatstaven en brengt dan een nevenadvies uit. Enkele tientallen gemeentebesturen in het zuiden van ons land hebben in het verleden uitgesproken, zich vrijwillig te conformeren aan het inzicht van de KFC. Hetgeen betekent, dat films die door de Centrale Commissie (waarin alle be volkingsgroepen zijn vertegenwoordigd) zijn goedgekeurd, doch door de specifieke katholieke commissie niet aan vaardbaar worden geacht, in het zuiden van ons land niet mogen worden vertoond. Deze KFC-dictatuur dreigt nu ook voor Nijmegen. Het moge zijn, dat in katholieke kring algemeen een KFC- advies wordt gewaardeerd doch een KFC-plicht wordt af gewezen; het moge zijn dat vooral in vooruitstrevende uni versitaire kring deze beperking op filmgebied als een mis plaatste beknotting van de eigen oordeelvorming wordt gezien; het moge zijn dat de redactie van het katholieke dagblad „De Gelderlander" op ondubbelzinnige wijze ge argumenteerd stelling heeft genomen tegen zo'n KFC- plicht voor deze stad; het moge zelfs zijn dat voor niet- katholieken deze censuur wordt gevoeld als een volstrekt onaanvaardbare beknotting van de geestelijke vrijheid, dit alles neemt niet weg dat fanatieke pressiegroepen hun best doen het er toch „door" te krijgen. Zij zijn er niet meer tevreden, dat de KFC-beoordeling de waarde heeft van een behartigenswaardige raadgeving, die door alle stadgenoten (speciaal de ouders) al dan niet ter harte kan worden genomen. Zij tonen zich bevreesd voor die vrijheid en wensen geestelijke dwang voor ieder een. Deze ijveraars zijn uiterst actief om speciaal in eigen kring iedereen duidelijk te maken, hoe rechtschapen hun verouderde standpunt is en hoe belangrijk het is dat zij hun zin krijgen. Laten we het duidelijk uitspreken: opheffing van de plaatselijke commissie met de bedoeling de weg vrij te maken voor verplichte KFC-filmkeuring betekent, dat we van de regen in de drup komen. Men heeft er ons jaren lang letterlijk meer gedreigd: „Ageer niet te veel tegen de plaatselijke commissie. Anders wordt die vervangen door een verplichte KFC en zijn we nog verder van huis. Dan wordt het oordeel van de minderheidsgroepen helemaal niet meer meegeteld". Nu is het dan kennelijk zo ver, dat eerstdaags de beslissing moet vallen. De pressiegroepen zullen hun best doen en zij hebben hun relaties in de gemeenteraad. Ook als andere burgers menen dat in een tijd van weder zijdse toenadering, dit zich uitspreken voor de verplichte KFC in een stad met een gemengde bevolking niet denkbaar is, zullen pressiegroepen hun best blijven doen. Zij zullen het doen ondanks de afwijzing in eigen kring en zelfs als het hen duidelijk zal gaan worden, hoe bijzonder hoog deze principiële kwestie in kringen van „andersdenkenden" zal worden opgenomen. Laten we hopen, dat het voorstel van B. en W. zeer ernstig overwogen ter tafel komt. Want deze schijnbaar simpele kwestie zal worden opgevat als een test case, die veel ten goede of zeer veel ten kwade kan uitrichten". Het verdient aanbeveling, dat bedrijfsleden, die voor nemens zijn het Internationale Filmfestival bij te wonen, dat van 29 april tot 13 mei te Cannes wordt gehouden, zich op korte termijn voorzien van een „demande d'accréditation", die hun het bijwonen van het festival zal vergemakkelijken. Het organiserende festivalcomité heeft laten weten, dat het er niet voor kan instaan, dat aan bedrijfs leden, die zich als zodanig te Cannes presenteren, toegang zal kunnen worden verschaft tot de mani festaties of anderszins faciliteiten kunnen worden verleend, tenzij zij hun komst tijdig van te voren hebben gemeld door middel van een „demande d'accréditation", waarbij tevens een pasfoto van 4x4 centimeter moet worden ingeleverd. Formulieren moeten vóór 1 april bij het Bondsbureau worden aangevraagd. 209

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1964 | | pagina 15