CASINO WESTERN
MARATHON:
GESLAAGD MINI-FESTIVAL
De leiding van het Casino Theater in
Hilversum stelde vast: „In deze tijd
van uitersten moet je mee doen of je
zit er naast. De mensen gaan anders
uit dan anders. Geef ze dus de kans
om het helemaal eens anders te
doen!"
Het theater (met 608 plaatsen) in een
middelgrote provinciestad stond er
per slot van rekening niet om alles
maar af te wachten. Men stak de
hoofden bij elkaar en bedacht een
western-marathon. L'Histoire se repète
werd het uitgangspunt.
Met andere woorden iets ouds in een
nieuwe jas kan nieuwer zijn dan
nieuw.
Men zocht publiciteit én mensen die
bereid waren een vrijdagse TV-avond
te ruilen voor een bioscoop.
Alles moest passen in een klein bud
get.
Maar een marathon oftewel 22 uur
film draaien is ook géén volstrekt
nieuw gegeven. Het zou er om gaan
een programma samen te stellen, dat
zelfs over de slaapgrens heen kon
boeien. En dat zou alleen kunnen,
wanneer tussen de films artiesten zou
den optreden met een „Live show".
Men stelde een goed theater beschik
baar aan een reeks van jonge arties
ten met als voorwaarde: „wat er ge
bracht wordt moet de westernsfeer
ademen". Na twee maanden voorbe
reiding had men beatmuziek, danse
ressen, een modeshow, zangers en
zangeressen georganiseerd. Zij zou
den afwisselend optreden met wes
ternfilms.
Zo werd de westernmarathon ge
boren.
Er werd een prijs vastgesteld van
f 10 voor de gehele manifestatie en
f 5 voor de helft van het festival na
12.00 uur 's nachts.
De start zou zijn om 14.00 uur op vrij
dagmiddag en zaterdag om 12.00 uur
moest het afgelopen zijn.
30
Deze opzet paste niet zonder meer in
de bondsreglementering, die deze
vorm van marathonprogrammering niet
kent. Het hoofdbestuur stelde zich
echter op het standpunt, dat een der
gelijk experiment een kans moet wor
den gegeven, zodat die moeilijkheid
vanuit een positieve opstelling kon
worden opgelost.
De heer W. G. van der Dussen, die de
drijvende motor was van het mini-
festival zegt: „Het moet me van het
hart dat men in ons eigen bedrijf zo
gemakkelijk overal sceptisch tegen
over staat. Angst voor nieuwe dingen
mocht geen raadgeefster zijn."
De publiciteit werd ingeleid met pos
ters en stickers. De optredenden kon
digden aan hun medewerking om niet
te willen geven én wat een kleinigheid
teek, maar wat de doorslag gaf tot
ferme bekendheid was het initiatief
een scheerstand in te richten om
's morgens acht uur. Voor de dames
zou er annex een gelegenheid zijn
zich „cosmetisch" te verfrissen.
Om de stickers heeft men gevochten.
De scheerstand kreeg een enorme pu
bliciteit. Vooral de plaatselijke bladen
hebben zich vóór, tijdens en na de
marathon erg vriendschappelijk opge
steld.
De start vrijdag 14 augustus om twee
uur was matig tot goed. Er meidden
zich ca, 250 mensen aan de kassa, al
dan niet beladen met wapenen tegen
overnachting.
De avond bleet echter de aanblik
houden van „niet uitverkocht" en pes
simisten riepen al „zie je nu wel",
toen tegen elf uur een stormloop op
de kassa ontstond. Als er nog 1000
plaatsen waren geweest had men ze
alle verkocht.
Het was duidelijk dat vele avondwer
kers uit bedrijven het late uur ver
kozen boven het vroege. Ook de op
stelling van het programma droeg bij
aan dè toeloop, want voor midder
nacht was een van de beste westerns
ingezet.
Van middernacht af is de marathon
een weergaloos succes geworden.
Wie het allemaal wat teveel werd ging
simpelweg een tukje doen in het
gangpad.
Het buffet was onafgebroken geopend
met (met voorbedachten rade) schap
pelijk gehouden tarieven.
De afwisseling tussen films en acts
van levende artiesten sloeg geweldig
in.
De algemene sfeer was uitstekend. Er
waren geen verboden. Roken was toe
gestaan (omdat het niet viel te ver
bieden). Desondanks is er geen wan
klank geweest. Het publiek reageerde
zeer positief, ook al mislukte er af en
toe wat op het toneel.
Iets na middernacht is de bierverkoop
cm tactische redenen gestaakt om
ten tijde van het ontbijt te worden
hervat.
Vijfhonderd mensen hebben gebruik
gemaakt van scheer- en make-up-
faciliteiten.
Op het grasperk voor het theater rekte
en strekte men zich rond achten de
stijfgezeten leden. Beatgroepen joe
gen met dreunende muziek de laatste
slaap op de vlucht.
Toen om 12.45 uur bijna 23 uur
na het begin zaterdagmiddag het
voordoek voor de laatste keer dicht
ging en het zaallicht werd ontstoken
is er minutenlang geapplaudisseerd
voor de artiesten en de mensen, die
de voorstelling aan de gang hadden
gehouden. Er werd overluid „bis bis
bis" geroepen.
De conclusie van de heer Van der
Dussen was: „Timmer aan de weg en
laat, in goede banen geleid, het pu
bliek verder zijn eigen gang gaan. We
hebben een medium waarmee je in het
groot wat kunt doen. We hebben het
in het klein aangetoond."
