VIDEOCRIMINALITEIT
Kort Geding Arnhem en Haarlem
(uit: het Leidsch Dagblad)
Wat doet de Stichting Video Vei
lig? De Stichting werd op 19 januari
1983 opgericht door de Nederland
se Bioscoopbond (N.B.B.) de Mo-
tion Picture Association of America
(M.P.A.A.) de Nederlandse Vereni
ging van Videoproducenten en -Dis
tributeurs (N.V.V.D.) de Neder
landse Vereniging van Producenten
en Importeurs van Beeld en Geluid
dragers (N.V.P.I.) de Stichting
Stemra.
De Stichting stelt zich ten doen het
bestrijden van onrechtmatige ex
ploitatie van filmwerken en andere
audiovisuele werken door middel
van videobanden en het te dien einde
behartigen van de gemeenschappe
lijke belangen van exploitanten van
die werken met name van de haar
aangeslotenen, in het bijzonder
door het handhaven, bevorderen en
verkrijgen van een afdoende juri
dische bescherming van de rechten
en belangen van die exploitanten.
Bovenstaande impliceert dat de
Stichting een actief opsporingsbe
leid voorstaat. De activiteiten die
het afgelopen half jaar zijn ont
plooid hebben duidelijk resultaat
gehad. Duidelijk werd óók dat een
en ander niet gaat zonder slag of
stoot. Hoe gaat men nu te werk?
Zonder al te veel in details te treden
kan de gang van zaken als volgt
worden geschetst. Door de opspo
ringsambtenaren wordt geconsta
teerd dat een videotheek illegale
vieobanden in verhuur heeft. In sa
menwerking met de politie worden
deze banden in beslag genomen. Na
enige tijd blijkt bij een hercontrole
dat de bewuste videotheek weder
om illegale banden aanbiedt waarop
de Stichting betreffende video
theekhouder nogmaals op deze fou
tieve handelwijze attendeert en te
vens verzoekt een verklaring te
tekenen waarin men zich jegens de
Stichting en de aangeslotenen ver
bindt voor iedere onrechtmatige
kopie, die men in strijd met deze
verklaring verhandelt een direct
door de Stichting opeisbare boete
van fl. 10.000,- te betalen aan de
Stichting, tenzij goede trouw kan
worden aangetoond. Niet alle video
theekhouders waren genegen deze
veklaring te ondertekenen. Om dit
alsnog te bereiken waren in Arn
hem, Amsterdam en Haarlem een
aantal videotheekhouders in kort
geding gedagvaard op respectievelijk
13, Men 18 juli.
Advocaten van gedaagden bestreden
het spoedeisend belang met het be
roep dat de Stichting een aantal
maanden had laten verstrijken al
vorens het kort geding te entame
ren.
Zowel de Rechtbank te Arnhem,
Amsterdam als Haarlem verwierp
dit beroep en stelde dat de Stich
ting c.s. wel degelijk geacht kon
worden thans nog een spoedeisend
belang te hebben bij de door hen
gevraagde voorzieningen die ertoe
strekken inbreuken op hen toeko
mende rechten te voorkomen.
Hoofdmoot in het verweer van ge
daagden in Arnhem, Amsterdam en
Haarlem vormde het argument dat
de goede trouw-clausule te weinig
bescherming zou bieden.
Dit verweer werd ongegrond ver
klaard met het argument dat er een
onbeperkt aantal mogelijkheden is
om deze goede trouw aan te tonen
(garantie van de leverancier dat het
geleverde inderdaad legaal is, de
prijs, de wijze van levering of afre
kening en de uiterlijke kenmerken
van de verpakking).
De Presidenten van Haarlem en
Arnhem hebben op respectievelijk
26 en 28 juli vonnis gewezen. De
Amsterdamse President op 4 augus
tus. De Stichting werd in het gelijk
gesteld en gedaagde werd verboden
op straffe van fl. 10.000,- per kopie
illegale banden te verhuren. In
Haarlem werd het maximum gesteld
op fl. 300.000,- per videotheek, in
Arnhem op fl. 250.000,-, in Am
sterdam werd géén maximum ge
noemd.
Gedaagden werden voorts veroor
deelt in de kosten van het geding.
De Stichting Video Veilig hoopt
met deze uitspraken én een alert
opsporingsbeleid de videocriminali-
teit tot een acceptabel niveau terug
te dringen.
Het bovenstaande rechtvaardigt dit
voorzichtig optimisme.
H.T.
Een deel van de in beslag genomen banden en
apparatuur bij een controle-actie in
's-Hertogenbosch.
Dozen met tanden.
