TER DISCUSSIE
'Oud worden is zo erg niet, vooral niet
als men het alternatief weet!'
RM)7/OJaUI[
De inleidingen van Ir. 0. Wessels en Drs. P. Sikkema op
het Bondscongres van 11 februari j.l. en de vragen van de
aanwezigen geven aanleiding tot enkele opmerkingen.
is!
Of het bioscoopbedrijf nu gelukkig
is met de komst van High Definition
Television in het begin van de jaren
negentig staat buiten de discussie.
Het is een fait accompli! Een groter
beeldscherm, een perfect geluid in
de huiskamer en dus een veel betere
weergave van het vertoonde pro
gramma, ongeacht of dit een speel
film of een quiz is, zal ongetwijfeld
bepaalde groepen meer aan huis
binden, zeer zeker in het begin.
HDTV kan echter ook bijdragen tot
de gang naarde bioscoop. Filmpro
gramma's zullen trailers beter tot
hun recht laten komen op het nieu
we, aangepaste beeldformaat dan
op de huidige
beeldschermafmetingen. Een trailer
vanAMSTERDAMNEDofCRYFREE-
DOM onderstreept meer de impact
van het vertoonde beeld. En zoals
één der aanwezigen opmerkte: hoe
meer televisie, hoe moeilijker de
zendtijd te vullen zal zijn met pro
gramma's 'van elk wat wils'. Hoe
lamlendiger, hoe stupider een quiz,
hoe sneller de geneigdheid de knop
om te draaien en andere vormen van
entertainment op te zoeken, waar
onder een bezoek aan de bioscoop.
Kijken we naar de V.S., met zijn tal
loze televisiekanalen en de vroege
release op video, dan blijkt dat het
bioscoopbezoek daar alleen maar
stijgt! In 1988$ 4.2 miljard, 11%
hoger dan het jaar daarvoor (3.78
miljard). In de eerste vijf weken van
dit jaar zet die trend zich rustig door:
321 miljoen en in dezelfde periode
van vorig jaar 261 miljoen.
Een ander adagium kwam weer aan
de orde. Hoe de verschillende doel
groepen te bereiken met de verschil
lende genres film, als men maar be
schikt over één of twee zalen ter
plaatse? Moet een zaal ingericht zijn
op de smaak van het jonge publiek,
de bedrijfsleider hip gekleed? Of een
zaal in Jugendstil met de bedrijfslei
der in driedelig grijs?
Het zaligmakende antwoord is niet
te geven, en ernaar te zoeken heeft
niet veel zin. Maar films brengen
voor degenen die ze willen zien is
wel mogelijk, al zal dat in de praktijk
niet altijd eenvoudig zijn. De zondag
morgenvoorstellingen van muziek
films als AMADEUS, FIDDLER ON
THE ROOF of DON GIOVANNI tonen
dat aan. De films worden op vaste
dagen vertoond en het publiek kan
lang van tevoren haar keuze telefo
nisch doorgeven. Een attractieve
film op een vaste dag. Toneelstuk
ken, muziekuitvoeringen, cabaret
worden niet anders geprogram
meerd.
Men bouwt een vaste clientèle op
voor bepaalde genres film. Ook al is
de film succesvol, dan niet direct
weer prolongeren, maar later op
nieuw brengen. De doelgroep kan
dan rekenen op elke keer iets an
ders. En de verhuurders zullen deze
vaste data moeten respecteren!
Drs. Sikkema stelt, dat meer gead
verteerd moet worden in jongeren
bladen. Dat is een kostbare zaak,
maar waarom niet een advertentie
van vier films op een elke week weer
terugkerende vaste pagina? De
MPEAA heeft zich toch uitgesproken
voor meer promotie en publiciteit
van de individuele film? Meer adver
tentiepagina's in weekbladen, maar
dan een combinatie van een aantal
films heeft een veel groter, doelge
richter bereik dan vier-kolommers in
landelijke ochtendbladen! En dan
zouden de kosten weleens relatief
lager kunnen zijn!
OFF SCREEN
Dit citaat van de Franse entertainer
Maurice Chevalier schoot mij spon
taan te binnen tijdens de sobere fes
tiviteiten, gehouden in het kader van
het zeventigjarig bestaan van de
N.B.B., op donderdag 11 februari j.l.
in het Amsterdamse Krasnapolsky.
De zeventigjarige heeft vele lichte en
zware operaties ondergaan sinds de
heer D. Hamburger Jr. in een roke
rige bovenzaal van Café Schiller aan
het Rembrandtsplein, het initiatief
nam tot de oprichting van de Bond
van Exploitanten van Nederlandse
Bioscoop-Theaters.
Oorlogen en depressies, bestuurlijke
en financiële crises, de niet te peilen
voorkeur van de consument, de op
komst van de nieuwe media en de
groei van alternatieve vrijetijdsmo-
gelijkheden brachten de N.B.B, vaak
naar de afdeling 'intensive care',
maar de tijd bewees even zovele ke
ren de waarde van het spreekwoord
'krakende wagens lopen het langst':
de jarige bleef in leven!
De reorganisatie op zowel bestuurlijk
als financieel vlak, welke rond 1984
plaatsvond, was een ingreep welke
voor vele leden zwaar, zeer zwaar
was, maar die naar hetzich laat aan
zien tot een verbetering van de situa
tie aan het leiden is. Sinds twee de
cennia geven de bezoekerscijfers
(zie elders in FILM) eindelijk weer
een lichte stijging te zien, terwijl in
de eerste zes weken van dit jaar de
ze trend zich voortzet (zie cijfers
1'
Met meer vertrouwen dan ooit tevo
ren kunnen we de toekomst tege
moet zien!
Toch is het goed ons te realiseren
dat de N.B.B, aan een gevaarlijke,
latente bestuurlijke bloedarmoede
lijdt. Uit de rijen van exploitanten,
verhuurders en producenten komen
te weinig bestuurders naar voren; de
werkdruk op de (onbezoldigde) zit
tende bestuurders dreigt steeds gro
ter te worden!
Omdat er geen potentiële bestuur
ders zijn? Ik durf dat te betwijfelen!
Besturen moet men leren. Men
moet de kans krijgen bestuurlijke er
varing op te doen, de tijd krijgen om
een visie en denkbeelden te ontwik
kelen. Dat betekent enerzijds dat de
huidige bestuurders hun kennis en
ervaring moeten overdragen; ander
zijds dat diegenen die zelf - om wel
ke goede reden dan ook - niet op
het bestuurlijk vlak hun steentje bij
kunnen dragen mild moeten zijn in
hun oordeel als een enthousiast,
energiek bestuurder in spé een fout
maakt. Sterker: geef hen de kans
om af en toe eens een fout te maken,
zonder hen genadeloos en kri
tiekloos af te katten.
Een doelman wordt gehard en ge
louterd door de vele ballen welke hij
gebukt en gebogen uit het net plukt.
Dat is al vernederend genoeg; be
stook hem daarom niet nog eens
met hardgekookte eieren!
In een harmonie, in samenspel, kan
de N.B.B, heel oud worden, want
een ander goed initiatief bestaat
niet.
Over kritiek gesproken: als over vijf
jaar op 11 februari de driekwart
eeuw wordt bereikt, is het raadzaam
de festiviteiten niet op de dag zelve
te vieren. Dat is eveneens een don
derdag: de dag dat de programma's
in de bioscopen fysiek worden sa
mengesteld en vooral voor de onaf
hankelijke exploitanten betekent
dat, dat ze verstek moeten laten
gaan, zeker als het uitgerekend de
donderdag voor de Krokus-vakantie
19
