BIO NIEUWS VIVA BIO IN MEXICO Mexico, land zonder gehandicapten. Althans deze gedachte kan daar opkomen bij een wandeling door een willekeurige stad of dorp. Het straatbeeld laateen bonte, kleurrijke mensenmassa zien, maar geen mindervaliden. Toch kent het Middenamerikaanse land honderddui zenden invaliden. Waar zijn ze dan? "Ze zitten thuis. Ze zijn door hun handicap aan de woning gekluis terd. Geen kant kunnen ze op. Hulpmiddelen als een rolstoel hebben de meesten van hen niet. En ook al zouden ze een rolstoel hebben, ze kunnen er toch de straat niet mee op. De wegen lijken op gaten- kaas en zijn onneembare obstakels". "Mindervaliden zijn gedoemd om niets te doen. Dat is hun lot in Mexico. Het maakt niet uit welke handicap ze hebben. Of ze blind of doof zijn of een lichamelijke afwijking hebben, ze komen niet aan de bak. Er zijn weinig tot geen speciale voorzieningen voor hen. Maar er is ook geen mens die zich daar om bekommert". Verschoppelingen "Gehandicapten tellen niet mee in de Mexicaanse samenleving. Ze zijn daar verschoppelingen. De families houden hen ook voor de bui tenwereld verborgen. Mindervaliden hebben geen enkele toekomst in mijn land. Ze zijn aangewezen op de gunsten van de familie. Geen enkel recht hebben ze. Ze bestaan, maar daar is ook alles mee ge zegd", zegt de Mexicaanse Carmen Ibar-Vasquez. Een bevlogen vrouw. Ze heeft 'mucho corazon' voor de gehandicapten. Koud in Nederland reisde ze revalidatie-instellingen en -werkplaatsen in stad en land af om begrip te kweken voor de positie van de mindervaliden in haar land. Maar ze wilde meer dan informatie verstrekken. Ze wilde iets beteke nen voor de kansarmsten onder de miljoenen kansarmen in een Carmen Ibar met haar man Johan Mostert voor het hoofdgebouw van Bio bankroet land. Hoe, dat wist ze nog niet precies. Geld heeft ze niet alleen bezieling. Gloedvol betoog Bij haar bezoek aan Bio-Revalidatiecentrum voor Kinderen in Arnhem groeide de hoop om daadwerkelijk iets te kunnen doen voor minder validen in haar land. Ze maakte iets los bij de mensen van dit revali datiecentrum. Haar komst werkte als een katalysator. In een record tijd nam het stichtingsbestuur van Bio het besluit om het Gabriela Brimmer Fonds op te zetten met als doel de steun aan Mexicaanse invalide kinderen. En de ambassadrice voor Bio was snel gevonden1 Carmen Ibar. Bewustwording Met de inzichten opgedaan in Nederland wil ze werken aan een be tere hulpverlening ten behoeve van de mindervaliden in haar land. "Het is de bedoeling om de medici en andere hulpverleners bewust te maken van de problematiek van de gehandicapten. Ik ga ze bena deren en ze vragen om deel te nemen aan seminars, waarin informa tie over revalidatie-technieken aan bod komt. Ook probeer ik de me dia (kranten, tijdschriften, radio en televisie) te interesseren voor deze kwestie". "Hoe meer kennis er komt, hoe meer inzicht. De hulp van Bio is hierbij van enorm belang. De kennis die bij Bio voorhanden is, kan alleen maar verrijkend zijn voor de hulp aan mindervaliden" Stap "Het is de eerste stap naar de totstandkoming van revalidatie- projec ten. Want op dit gebied is er in mijn land vrijwel niets. We moeten met iets kleins beginnen om eengroots resultaat te krijgen. Zo werkt dat in mijn land. Als een klein initiatief succesvol is, dan krijg je mond-tot-mond reclame en binnen afzienbare tijd krijg je een brede steun en daar gaat het om", verwoordt Carmen Ibar. Eind januari ging ze weer naar de hoofdstad Mexico City. Voor Car men is dan de grote uitdaging begonnen om animo te kweken voor het aanbod van Bio. "Eerst gingen mijn ogen open, nu is het de beurt aan de rest van Mexico". Paul Bolwerk VAN FILM TOT WERKELIJKHEID Zelden zal een film tot een ontwikkelingsproject hebben geleid. Deze verrassende ontwikkeling deed zich voor tijdens de Nederlandse gala-première van de film Gaby in Apeldoorn. Dit aangrijpende docu ment over het leven van de spastische Mexicaanse schrijfster Ga- bnele Brimmer zorgde eigenlijk voor een dubbele surprise. Door de film konden twee doelen worden bereikt; één project in Ne- deriand en één in Mexico. De gala-première zorgde namelijk voor een onverwacht hoge geldstroom. Ruim 48.000 gulden kon in één avond getoucheerd worden. Het was duidelijk; de film maakte niet al leen veel bewogen reacties los, maar ook de portemonnee. Zoals gemeld komt het grootste deel van de inkomsten ten goede aan het onderzoek naar osteogenesis imperfecta. Dit is een onder zoeksproject van Bio-Revalidatiecentrum voor Kinderen in Arnhem en de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hun studie richt zich op osteogenesis imperfecta. Dat is een aange boren botziekte die de breekbaarheid van het skelet en botafwijkin- gen bij baby's tot gevolg heeft. Daarnaast veroorzaakt ze bij jonge kinderen vele lichamelijke stoornissen, zoals gehoorafwijkingen. Door de fondswerving krijgen de onderzoekers de mogelijkheid om de oorzaken van de botziekte op te sporen. Als uitvloeisel hiervan kunnen ze dan ook de behandeling van de gehandicapte op gang brengen. Dat betekent voor de mindervaliden een grotere kans op meer levensvreugde. Levensvreugde Datzelfde beoogt Bio ook te bereiken voor de gehandicapte kinderen in Mexico. Dit is mogelijk, dankzij de opbrengst van de gala-premiè re. 33

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1989 | | pagina 32