mrnerva groep
te brengen. "Het behoort tot de taken van een casting buro om ac
teurs enige jaren in het theater gade te slaan in diverse rollen, zodat
alle facetten van hun talent de gelegenheid krijgen naar buiten te ko
men. Het theater geeft de rust en de discipline van het vak. Doordat
een stuk vele malen wordt opgevoerd, kan men een rol perfectione
ren, iets toevoegen of weglaten."
Dat brengt het gesprek op het verschil tussen theater en film. "Film",
aldus Margarete, "is een explosie van acteertalent". En niet alle suc
cesvolle theateracteurs komen in film evenzeer tot hun recht. Voor
film is 'screen personality' onmisbaar, vervolgt ze, "Je moet uiteinde
lijk zo'n twee uur gefascineerd naar het witte doek kunnen kijken."
Voor alle duidelijkheid: screen personality heeft niets te maken met
mooi of lelijk, maar alles met uitstraling.
"NEDERLANDERS NIET TROTS OP ELKAAR"
In Margarete's woorden klinkt steeds teleurstelling in de Nederlandse
filmwereld door, niet alleen door de beperkte kansen die haar gebo
den worden kreatief te zijn op haar vakgebied, maar ook door de
heersende onderlinge naijver. "Waar ik me enorm aan stoot, is dat
Nederlanders niet trots zijn op elkaar! Onbegrijpelijk, want we zijn er
toch allemaal bij gebaat als er een goeie Nederlandse film wordt ge
maakt! Iedereen is heel snel met het leveren van kritiek. En uiteraard
is kritiek op zich onmisbaar", zo vervolgt ze, "mits die opbouwend
is". En daar ontbreekt het helaas regelmatig aan.
Die onderlinge rivaliteit bemoeilijkt ook, wat Margarete van groot be
lang acht, een discussie-forum van alle belanghebbenden bij de tot
standkoming van een film. Gezien de recente ervaringen tijdens de
Nederlandse Filmdagen, zal dit voorlopig waarschijnlijk een utopie
blijven.
Als een film niet het succes heeft, dat men ervan verwacht, wordt dat
vaak afgeschoven op het geringe budget. Natuurlijk is geld belang
rijk, maar "je kunt niet alle mislukkingen daaraan wijten, dat is wat al
te gemakkelijk." "Een acteur is goed of slecht. Hij zal niet beter of
slechter presteren onder invloed van geld". Als voorbeeld van het feit
dat geld de prestaties niet beïnvloedt, noemt ze de recente film
'Leedvermaak' van Frans Weisz, een prachtige film met vele kopstuk
ken en gemaakt met een gering budget.
Door dit alles is Margarete zich de laatste jaren meer en meer gaan
concentreren op TV-produkties. Bij het casten voorTV-produkties
wordt haar creativiteit meer de vrije loop gelaten en kan ze jong, 'on
bekend' talent naar voren schuiven, iets waar speelfilmproducenten
nogal eens huiverig voor blijken te zijn.
Tot de produkties, waarvoor ze de casting deed, behoren o.a. de
alom bekende series 'Medisch Centrum West' en 'Zeg 'ns AA'.
Hoewel ze met groot plezier voor TV werkt, zijn er bepaalde dingen
waar ze absoluut niet aan begint. Eén daarvan is de casting voorTV-
commercials. "Daar ben ik totaal ongeschikt voor!Afgezien van het
feit dat ze zich niets kan voorstellen bij de presentatie van het zoveel
ste merk waspoeder, dat 'nu nóg beter' is, ergert ze zich aan de on
kunde van sommige mensen. "Ik vind het verschrikkelijk als goede
acteurs voor een commercial worden afgewezen". De casting voor
commercials laat ze dus maar over aan haar echtgenoot Bob of haar
zoon.
Haar zoon Peter Rabbel heeft onder de naam 'Smiley' in hetzelfde
pand een casting buro, gespecialiseerd in figuranten. Vroeger deed
Margarete ook dat zelf, maar het werd te veel en na een gedegen
opleiding in het vak, zet hij deze werkzaamheden met succes voort,
vertelt ze niet zonder trots.
Blijft er naast dit intensieve werk nog ruimte over voor privé-leven?
"O ja, daar ben ik heel strikt in. Ik ben thuis alleen in zeer uitzonder
lijke gevallen telefonisch te bereiken. En ik neem wel 'ns een script
mee naar huis, maar vaak neem ik het ongelezen weer mee terug".
Haar grootste hobby is schilderen en ze zou naar een onbewoond ei
land dan ook zeker papier en verf meenemen. En welke films, wil ik
weten? "Als ik persé een film mee zou moeten nemen, zou het 'Hiros-
hima, mon amour' zijn, een fotografisch schitterende film."
Hoewel ze vaak in het theater te vinden is, beperkt haar belangstel
ling zich zeker niet alleen tot theater en film. "Weet je wat ik eigenlijk
graag zou willen doen?", zegt ze enthousiast, "een opvangtehuis
voor kinderen beginnen of iets met dieren. Die zijn zo oprecht..."
Haar eigen viervoeter kijkt instemmend toe.
Annita Dekker
De bioscoopmedewerkersvan de mïnerva groep wensen, mede namens
commissarissen, directie, bedrijfsleiders en administratiemedewerkers al onze
collega bedrijfsgenoten een voorspoedig, gezond en zakelijk 1990 toe.
36
Postbus 423 3500 AK Utrecht
Alkmaar Breda Eindhoven Tilburg Zaandam
Arnhem Deventer Haarlem Venlo Zwolle
