MEEVALLER
In 1960 werd in Duitsland een film gemaakt over het experiment met de
kweek van 'raszuivere Germanen' in de speciale "Lebensborn"-instituten.
Daar werden raszuivere Germaanse meisjes samengebracht met raszuivere
Germaanse militairen, die zich aan het front hadden onderscheiden. Zij
mochten als 'beloning' enige dagen met één van de meisjes verblijven. De
bedoeling was dat de meisjes zwanger raakten. De kinderen vielen na de ge
boorte aan de staat toe.
In de film werden één van de in het tehuis gestationeerde meisjes en éen van
de uitverkoren officieren verliefd op elkaar, wat tegen alle regels van de inste
ling was. Hun liefde moest dus geheim blijven met alle problemen van dien.
Op zich een origineel verhaal, dat een voor het grote publiek nog vrijwel on
bekend facet van het nazi-regime belichtte.
In dit verband is het wel aardig te vermelden, dat wij al eerder met het "Le-
bensborn"-verhaal kennis hadden gemaakt, maar op een meer komische
wijze. In 1949 was er in Italië een film gemaakt met de titel "Accidenti alla
guerra". Door een bevriende relatie werden we op deze film opmerkzaam ge
maakt. De film speelde zich af tijdens de bezetting van Italië en de hoofdrol
werd vervuld door de toen zeer populaire Italiaanse komiekToto, die er zeer
beslist niet als een Germaan uitzag. Hij speelt een Italiaanse verzetsman, die
door de Gestapo wordt gezocht. Tijdens een vluchtpoging over de daken,
stapt hij een openstaand raam binnen. In het huis blijkt een Duitse officier
zich te vermaken met een dame van 'lichte zeden'. Zijn uniform hangt over
een stoel. Dat brengt Toto op het idee om verkleed als Duits officier te ont
snappen. Maar op het moment dat hij de deur uit wil stappen, stopt er een
Duitse militaire auto; een onderofficier springt voor hem in de houding en
nodigt hem uit in te stappen. Om niette worden ontmaskerd, blijft hem geen
andere keus over dan aan de uitnodiging gevolg te geven. Vol gas rijdt de
auto naar het dichtstbijzijnde vliegveld, waar hij met en aantal andere officie
ren in een gereedstaand toestel moet stappen. Toto belandt uiteindelijk op
een prachtig landgoed, waar oogverblindende Germaanse meisjes rondlo
pen en blijkt één der uitverkorenen voor een weekje "Lebensbom", hoewel
hij door zijn uiterlijk wel wat uit de toon valt. Hij probeert zich op alle moge
lijke en onmogelijke manieren aan zijn 'verplichtingen' te onttrekken, maar
dat blijkt niet zo eenvoudig. De hem toegewezen 'schone' ziet namelijk wel
wat in hem, wat aanleiding geeft tot talrijke komische scènes.
In die tijd was het niet ongebruikelijk een zichtkopie naar Nederland te laten
komen. Als reden werd meestal aangevoerd, dat de kopie voor de keuring
nodig was. In de licentiekontrakten werd daartoe een keuringsclausule op
genomen. Deze voorkwam dat er bepaalde licentie- of garantiebedragen bij
een eventuele afkeuring moesten worden betaald door de producenten.
In onze ogen was "Accidenti alla guerra" een kraker! En we stuurden de zicht
kopie dan ook meteen naar hetTuschinski-concern, waar de helaas veel te
vroeg overleden heer Strengholt destijds de scepter zwaaide. Nog klinken de
woorden van deze vakman me in de oren toen ik hem opbelde om de beslis
sing te horen: "Wat zouden jullie een geld met die film verdienen, als hij door
de keuring zou komen! Ik geef jullie zes weken in alle plaatsen, maar maak
je geen illusie, die film komt er nooit door!"
Bij een al- of niet-toelating door de keuring hadden we geen moment stilge
staan, verblind als we waren door de commerciële mogelijkheden van de
film. Maar hij had het bij het rechte eind: de film werd puur op het onderwerp
afgekeurd. De commissie vond het niet gepast om zo kort na de oorlog al
een komische film te laten rouleren over zo'n omstreden onderwerp. Ook bij
de herkeuring hadden we geen succes. De zichtkopie werd teruggestuurd en
de film werd vergeten.
Toen de film "Lebensbom" zich aandiende, maakten we onwillekeurig een
vergelijking met hetgeen voorgevallen was met "Accidente alla guerra". Om
dat er intussen veel over het project bekend was geworden, hielden we de
beslissing tot aankoop van de film aan. We werden benaderd door een uitge
ver die de rechten van het boek had en samenwerking met ons op prijs stelde
o.a. een gezamenlijke start van boek en film. In België oogstten zowel het
boek als de film al veel succes. De daar gebruikte Nederlandse titel was
"Liefde op staatsbevel".
Dit keer kwam de film zonder problemen door de keuring. De uitgever wilde
het boek echter in juni uitbrengen in verband met de daarop volgende vakan
tieperiode. Voor een vrij ernstige speelfilm nu niet direct de meest gunstige
tijd! Maar het lot bleek ons gunstig gezind: het Scala Theater in Nijmegen
had nog een film nodig voor de week van de Vierdaagse. We hadden geen
komische film beschikbaar en aangezien men het toch als een verloren week
beschouwde, werd akkoord gegaan met "Liefde op staatsbevel".
Het gedrag van het publiek bleek, zoals wel vaker, onvoorspelbaar. Vanaf de
eerste dag liep de film als een trein! En dat negen weken lang! Door dit suc
ces werd de vraag naar de film - die nog niet verhuurd was - steeds groter.
Hij werd uiteindelijk in bijna elke plaats vertoond met na een week of zes vijf
kopieën in roulatie. Normaal gesproken zou de film waarschijnlijk moeilijkte
verhuren zijn geweest. Een onverwachte meevaller dus!
MISSER
Typisch Amerikaans
Tegenwoordig is windsurfen één van de favoriete watersporten in Nederland.
Terwijl zo'n 25 jaar geleden deze sport hier nog onbekend was, was het in de
Verenigde Staten, Australië en Nieuw-Zeeland al één der populairsten. Met
name door het veel betere weer was het strandleven daar ook veel intensie
ver dan bijons.
American International Pictures introduceerde in 1963 in de VS. een nieuw
genre films. De eerste uit de reeks werd een grandioos succes en stond we
kenlang bovenaan de top-50 van Variety. De titel was "Beach Party", de eer-
69
M
M
