AGENDA
AVANT LA LETTRE
ADVERTEERDERS
Hai, die Karel,
Jongen, ik zit hier toch even met
een groot, rood aangelopen
hoofd. Enkele maanden geleden
meldde ik met veel aplomb dat
mij een rolletje was toebedeeld
in een Nederlandse speelfilm.
Hoe kwam dat? Ik zat in een
koffiehuis in de hoofdstad een
ouderwetse appelbol te veror
beren. Daar komt een vlotte, niet
onaantrekkelijke vrouw naar me
toe (zij had me al een paar keer
aangekeken met wat ik dacht die
blik van "kennen we mekaar
niet?" En ik knikte een keertje
vriendelijk in haar richting. Bui
ten regende het pijpestelen, dus
waarom niet?).
"Meneer, hebt u enige acteer
ervaring." Nou Karel, je kent me,
op zon vraag antwoord ik altijd
positief, hoewel ik bij de toneel
club op school nooit verder ben
gekomen dan het open- en
dichttrekken van het doek. "Zou
u een klein rolletje willen spe
len in een speelfilm?" Een mens
is nooit te oud om te avonturie
ren. "U hebt een zeer markant
en innemend hoofd, net wat we
zoeken."
Mijn lieve echtgenote barstte in
schaterlachen uit en wees mijn
relaas naar het land der fabelen.
Een paar weken later neemt ze
de telefoon op en moest ze toe
geven dat niet al mijn verhalen
op fantasie berusten. Binnen
dertig minuten was ze er in
geslaagd de hele familie op de
hoogte te brengen.
Enfin, op een ochtend meld ik
me in alle vroegte in een tot een
kroeg omgebouwde ruimte.
Men rukte me de das van de nek
af, gaf me een verschoten jasje
aan en verzocht me met nog drie
verweerde koppen te klaverjas
sen aan een hoektafeltje.
Na zes-en-tachtig spelletjes en
24 koppen koffie was het laat in
de middag en werden we be
dankt en betaald voor onze
medewerking. Het gekke was
dat ik alles tussen de opnamen
door kon bekijken, maar niet als
er werkelijk opgenomen werd.
Dan moest ik met mijn kompa
nen stug in de kaarten kijken en
binnensmonds mompelen dat
ik paste of meeging. Toen ik een
ijverige regelaar vroeg hoe veel
minuten er nu waren opgeno
men, keek hij me aan als ware
ik het domste jongentje van de
klas. "Hooguit twee minuten."
Wat een vak!
"Vertel!" ordonneerde mijn
gade toen ik doodmoe thuis
kwam. "Is dat alles?", was haar
reaktie op mijn verslag dat ik
met moeite op vijf minuten kon
brengen. "Ja," antwoordde ik
naar waarheid. Met de mede
deling dat we over twintig mi
nuten zouden eten, verdween
ze uit beeld. "Ik heb wel 's gele
zen, dat de filmers vaak een
deel van het materiaal niet ge
bruiken!" Ze grinnikte vals en
voegde er even later aan toe,
"Je wilt zeker geen koffie?"
Ja, Karel, zaken pakken wel 's
anders uit dan men denkt om
er maar eens een klichee tegen
aan te gooien. Maar ondanks
de spottende opmerkingen van
mijn omgeving had ik deze
ervaring niet willen missen.
En nu maar hopen dat ik er niet
word uitgesneden! Want an
ders gaat dat mooie denkbeeld
van vragende kinderogen op je
schoot, "Toe, Opa, vertel nog 's
toen je in die film speelde?" in
rook op!
Karel, als je me zoekt, ik zit tot
eind augustus op mijn
stekkie.
Het ga je goed,
Alex
Goede vriend,
Ik wil niet natrappen, maar een
ding moet me van het hart. Je
talent als acteur kan ik niet
beoordelen, maar ik herinner
me dat je een van de meest
belabberde klaverjassers was.
Zelfs schoppen onder tafel
hielp bij jou niet! Maar zie het
van de zonzij, je krijgt natuur
lijk een vrijkaart voor de pre
mière, zodat jij de eerste van de
familie bent die weet of je er wel
dan niet inzit. Daarna kan je
altijd nog emigreren!
Als je me vraagt hoe het met
me gaat (hetgeen je niet deed,
maar vooruit!) moet ik je zeg
gen dat ik de pest in heb.
Het lijkt wel of iedereen van
daag de dag minder dan ooit
bereid is afspraken na te ko
men, vooral als ze liggen op het
vlak van vrijwilligheid.
Je ontwikkelt een plan, dat in het
algemeen belang is, zonder dat
het direkt kwantificeerbaar is.
Bij iedereen valt het in goede
aarde. Enthousiast wordt een
taakverdeling afgesproken. Die
doet dit, die doet dat. Kat in het
bakkie, denk je. Bij de uitvoering
blijkt dat anderen hun toegezeg
de medewerking niet of te laat
nakomen. Je moet eindeloos
wachten of ze zo vaak achter
hun broek zitten dat zij korzelig
worden en ik nijdig. Dan sluipt
een verlammend gevoel in je
donder en ebt alle enthousias
me en inventiviteit weg. Tot het
moment dat je je realiseert dat
je er maar beter niet aan had
kunnen beginnen.
Jongen, laat je door mijn som
bere tonen niet beinvloeden. Ik
ben er weer overheen voordat
ik het weet. Overigens, jij moet
wel gaan kijken naar The Hunt
for Red October. Een
spektakulaire film met een
glansrol van Sean Connery. Dan
besef je eigenlijk weer dat gro
te films maar op èèn plaats thuis
horen: op een groot doek!
Je Karel.
Apollo - Kaatsheuvel
Cinescope Filmreclame BV
Citab BV
Du Ware
Filmtronics BV
Huizenga
Jogchem's Theaters BV
Selectronic BV
United International Pictures
(Netherlands) BV
Warner Bros. (Holland) BV
CONTACTMIDDAG
7 augustus
FILMFESTIVAL van VENETIË
3-15 september
CINETEX '90
6-10 september
PRESENTATIE VOORFILM
FESTIVAL CINESCOPE in
H.C. te Utrecht
7 september
EURO AIM SCREENINGS
inDONOSTIA (Spanje)
14 -18 september
BONDSRAAD
19 september
NEDERLANDSE FILMDAGEN
in UTRECHT
20 - 26 september
CONTACTMIDDAG
2 oktober
PHOTOKINA KEULEN
3 - 9 oktober
MIPCOM CANNES
11 -16 oktober
HERFSTVAKANTIE
13-21 oktober
MIFED MILAAN
21 - 28 oktober
OPERATEURSEXAMEN
23 oktober
CONTACTMIDDAG
6 november
UITREIKING EUROPEAN
FILM AWARDS te GLASGOW
2 december
CONTACTMIDDAG
4 december
FESTIVAL BERLIJN
15 -26 februari
AMERICAN FILMMARKET
in LOS ANGELES
28 februari - 6 maart
MIP TV CANNES
19-24 april
FILMFESTIVAL CANNES
9 - 20 mei
Alle leden bioscoopexploitanten en
filmverhuurders ontvangen meerde
re exemplaren van FILM voor ver
spreiding onder de medewerkers, is
het aantal verstrekte nummer niet
toereikend, dan kunt u - voorzover
de voorraad strek - nog extra exem
plaren opvragen bij de Filmcentrale
Nieuwegein, tei.nr.: 03402 - 70235
W. van Breene).
----
34
1990
1991
