Jury:
Mies Bouhuys (voorzitter), Simon van Collem, Hans Keiler, Re-
née Soutendijk, Jos Stelling, Ger Thijs, Eddie Wijngaarde
Grote Prijs van de Nederlandse Film:
- Beste lange speelfilm: SPOORLOOS
produktie: George Sluizer Anne Lordon
regie: George Sluizer
- Beste regie: Pieter Verhoeff voor VAN GELUK GESPROKEN
- Beste korte film: VUURDOOP, regie: Sander Francken
- Beste documentaire: DE WORDING, regie: Cherry Duyns
- Beste actrice: Marijke Veugelers voor El en VAN GELUK GE
SPROKEN
- Beste acteur: Michiel Romeijn voor VAN GELUK GESPROKEN
- Juryprijs: LOVE IS A FAT WOMAN, regie: Alejandro Agresti,
produktie Kees Kasander Denis Wigman
- Vakprijs geluid: Tom Tholen
- Cultuurprijs: Johan van der Keuken
Beste film "Spoorloos", George Sluizer en Anne Lordon
Overige Prijzen:
- Prijs van de Nederlandse Filmkritiek: SPOORLOOS,
regie: George Sluizer
- De Vergulde Klaver van VIVA voor de actrice van het jaar:
Monique van de Ven
- Filmprijs van de stad Utrecht: Marcel Siegmund SOL-film
voor BARBARA, FRANS INEKE EN JIJ...
- Cannon City-prijs: ZINDEREND, regie: Paula van der Oest
Op de vraag of het uitoefenen van een dergelijke functie voor een
vrouw meer moeilijkheden oplevert dan voor een man, zegt ze la
chend: "Als het nodig is, maak ik gebruik van het feit dat ik een
vrouw ben, maar eerlijk gezegd merk ik weinig verschil tussen
hoe Jacques of ik benaderd worden. Maar ja, dat kan ook aan mijn
eigen goedgelovigheid liggen!"
Het beleid van de Nederlandse Filmdagen 1990, zo vertelt Janet-
te, legt de nadruk op een charmant, elegant optreden naar buiten
toe. Mede door de hoge werkdruk dreigde dit aspect de afgelopen
jaren nog wel eens verwaarloosd te worden. Ook dit houdt zij in
de gaten, wat in de praktijk bijvoorbeeld inhoudt dat de jury tijdig
geformeerd wordt, er meer tijd besteed kan worden aan belang
rijke gasten en dat de sponsors, de juryleden, mensen uit het vak,
gasten met druk bezette agenda's geruime tijd van te voren de uit
nodiging ontvangen.
HEET HANGIJZER
En dat brengt het gesprek op het gebruikelijke, hete hangijzer:
geld. Janette: "Ik vind de presentatie van een evenement als de
Nederlandse Filmdagen erg belangrijk. Alles moet er perfekt uit
zien en daar is nu eenmaal geld voor nodig. En dat is er helaas niet
in voldoende mate.
Ook het aantrekken van meer medewerkers zou geen overbodige
luxe zijn; we werken ons nu volkomen uit de naad! Ook de wer
komstandigheden zouden met meer financiële middelen verbe
terd kunnen worden. Alle werkzaamheden vinden plaats op een
overbezette zolderverdieping, wat voordelen heeft - je kunt ieder
een beschreeuwen - maar ook grote nadelen.
Eén voorbeeldje van geldgebrek: tijdens de afgelopen weken ont
stond op onze zolder een tropische sfeer. De temperatuur liep zo
hoog op dat je niet meer in staat was om te denken, laat staan iets
te doen. We hebben toen zitten wikken en wegen of we al dan niet
een ventilator zouden aanschaffen!
Ook andere zaken, zoals het gratis vertonen van premières, zou
den door meer geld mogelijk gemaakt worden."
Om terug te komen op waar het eigenlijk allemaal om draait 'film',
wat vindt ze van het huidige Nederlandse filmaanbod?
"Er zijn oneindig veel films die werkelijk de moeite waard zijn,
maar de bioscoop niet halen en dat geldt vooral voor de kleinere
produkties. De Filmdagen besteden in de 'Jaaroogst' (alle films
die het afgelopen jaar voor vertoning gereed kwamen) wel aan
dacht hieraan. Maar voor een groot aantal produkties blijft het bij
de vertoning tijdens de Filmdagen. Ook door middel van de 'Hol
land Film Meeting', een vierdaags programma speciaal voor bui
tenlandse gasten, proberen we het Nederlandse produkt grotere
bekendheid te geven."
Over de oorzaken van de niet bepaald rooskleurige situatie van de
Nederlandse filmproduktie, zegt ze: "Het blijft te veel 'liefdewerk -
oud papier' en het is een vak; dat is het probleem!"
Janette's persoonlijke voorkeur gaat uit naar films, die in Neder
land vooral in de filmhuizen vertoond worden. Films gemaakt
naar een eigen idee, films die beeldtaal spreken.
"Er zijn wel Nederlandse regisseurs die dergelijke films maken
zoals Jos Stelling en Orlow Seunke, maar zij zijn in de minder
heid. Misschien heeft het wel te maken met het feit dat wij niet
zo'n 'vertelcultuur' hebben als bijvoorbeeld de Zuidelijke landen."
Een blik op de klok verraadt dat het voor Janette de hoogste tijd is
terug te keren naar het kantoor van de Filmdagen.
"Dat wordt overwerken vanavond!"
Annita Dekker
56
1988
