IN HET HOL VAN DE LEEUW
door Hans Beerekamp
Wie is Jacques Koch? De naam komt niet voor op de ledenlijst
van de Kring van Nederlandse Filmjournalisten en evenmin als
medewerker in het coloton van het weekblad HP/De Tijd.
Desondanks schreef Koch in het nummer van 13 maart onder de
kop "Flops Fluffies" een buitengewoon goed geïnformeerd en
bijzonder geestig artikel, met als intro: „Stop de speelfilmproduk-
tie!, adviseerde Jan Blokker in 1957, maar de camera's bleven
doordraaien.
Een inventarisatie van 35 jaar onkunde en banaliteiten in de
Nederlandse cinema".
Toch moeten we die Koch wel eens tegen gekomen zijn. De man
heeft heel wat afgeleden, getuige zijn gedetailleerde beschrijving
van de pijnlijkste momenten in Nederlandse films, die maar heel
weinig mensen überhaupt onder ogen gekomen zijn. Theo van
Goghs "Charly", Nikolai van der Heydes "Nitwits", Jindra Markus'
"Wilde harten", "Het beest" met Willem Ruis en Dorna de
Rouveroy's "Intensive Care" trokken stuk voor stuk zo weinig be
zoekers, dat er niemand te bedenken valt die ze voor zijn lol toe
vallig allemaal bekeken heeft. Ofwel meneer Koch heeft een afwij
king, die hij uitleeft in de videotheek, of hij hoort gewoon tot het
gilde van de voyeurs die van dit soort masochisme hun beroep
hebben gemaakt. Koch (is Jacques misschien een broer van
Eric?) suggereert althans dat hij erbij was toen Henk ten Berge de
persvoorstelling van "Lieve jongens" verliet met de historische
woorden: „Het wordt tijd dat het recenseren van Nederlandse
films extra wordt gehonoreerd: als zijnde vuil en onaangenaam
werk".
Wat bewijst nu eigenlijk zo'n vrolijke opsomming van het ver
schrikkelijkste wat Nederlandse filmers ooit bij elkaar bedacht
hebben? Een enkele zinsnede verwijst demagogisch naar het ad
vies van de Raad voor de Kunst om de subsidiëring van de film-
produktie structureel te verhogen (zij het met 2,3 miljoen gulden
per jaar, en niet 3,5 miljoen, zoals de minder door de wol geverfde
lezer dan kijker Koch insinueert). Dat kon de filmwereld mooi ge
bruiken, zo vlak voor de behandeling in de Tweede Kamer van het
Kunstenplan. Daar horen de Limburgse en Twentse afgevaardig
den toch al liever hun eigen symfonieorkesten een partijtje door-
blazen dan dat ze nog langer belastingcenten (laat staan een sub
sidieverhoging) storten in de bodemloze put van randstedelijke
banaliteiten op celluloid. De filmlobby, die naderend onheil zou
kunnen afwenden, is uiteraard wederom niet van de grond geko
men.
Staat Koch, die in een minder amusant, maar eerlijker stuk na
tuurlijk ook had kunnen kiezen voor scènes uit "Abel", "De avon
den" of "Charlotte", misschien op de loonlijst van operagezelschap
Forum?
Als filippica is het artikel niet puntig genoeg; het plezier van de au
teur moet eerder gelegen hebben in het legen van zijn archiefkast
en geheugen. Ik ken eigenlijk maar één randfilmjournalist met een
zo vaardige pen die aan dergelijke operaties zijn beroepstrots en
gein ontleent. En die verdient zijn brood voor een groot deel aan
het schrijven van een dagelijkse soap-serie voor RTL4, waarvan
de banaliteit niet eens leuk genoeg is om er een tijdschriftartikel
aan te wijden. Als ik Rogier Proper was, zou ik het onder pseudo
niem geschreven hebben.
Vervolg van pagina 5)
De oprichtingsvergadering van SCALE werd gehouden in Lissabon
op 3 maart jl. toen de akte bij de notaris werd gepasseerd, gete
kend door Portugal, Italië en Nederland.
Het eerste probleem diende zich terstond aan.
De vertegenwoordigster van het Verenigd Koninkrijk (lid dus van
de Algemene Vergadering) was vergezeld door een vertegenwoor
diger van Schotland èn Wales en claimde, zwaaiend met een brief
van "Home Office" gesteld in uiterst krachtige termen, 3 plaatsen
in het Bestuur.
Nu kun je natuurlijk denken maar dat is toch een heel eenvoudige
zaak. De EEG bestaat uit 12 landen. Schotland en Wales zijn pro
vincies (regio's) van Engeland; dit land is lid van de EEG en dus is
de kous af en het antwoord is neen.
Zo werkt dat dus in het geheel niet.
In een gesprek dat door Schotland èn Wales was gevoerd met on
der andere vertegenwoordigers van de EEG had men een op zijn
minst willig oor gevonden met als resultaat dat deze curieuze ge-
dachtenkronkel niet van tafel verdween (noch de vertegenwoordi
gers van Schotland en Wales trouwens).
In het betamelijke liepen de emoties vrij hoog op en de vergade
ring werd na ruim 1 uur geschorst voor beraad in de wandelgan
gen.
Toen bleek dat Duitsland, Luxemburg en Italië ook faliekant tegen
deze constructie waren. Na hervatting van de vergadering stelde
ondergetekende voor dat het alle landen met "onafhankelijke re
gio's" zou worden toegestaan bestuursleden voor te dragen ter
benoeming en wees vervolgens op België (3), Spanje (3), Italië
(23!, nl. 23 dialecten), Denemarken (2) en Duitsland (16)(Lander),
in de hoop dat het gezonde verstand zou gaan prevaleren en - ge
lukkig - dat werkte.
De Voorzitter bracht het voorstel terstond in stemming en het
werd verworpen tegelijk met het Engelse verzoek.
De besluitvorming werd trouwens aanzienlijk vereenvoudigd om
dat uitsluitend aan de bestuursleden reis- en verblijfkosten wor
den vergoed.
Deze pijnlijke zaak achter de rug zijnde stond niets een vruchtbare
vergadering meer in de weg en werden de Statuten, Reglementen
en Richtlijnen aangenomen en een Algemeen Secretaris benoemd
(Dr.Artur Castro Neves uit Portugal).
Vervolgens werden de eerste aanvragen beoordeeld:
- België met een verzoek om beginkapitaal ter bevordering van
een fonds ten behoeve van televisieprodukties. Bijdrage SCALE
voor 1992 ECUs 60.000.
Het Bestuur gaat in principe akkoord. Een aantal vragen zal echter
in mei bevredigend moeten worden beantwoord.
- De Media Business School vraagt ondersteuning voor het uit
brengen van bijvoorbeeld Deense films in Minnesota, Ierse films
in Massachusetts en Portugese films in New York.
Kosten per film tussen US 4.100 - 7.600 afhankelijk van Oost-
West kust. In principe toegewezen. In mei worden de puntjes op
de i gezet.
Twee projecten werden aangehouden.
In "Film" zult U regelmatig op de hoogte worden gehouden van de
verrichtingen van deze jongste loot aan de mediaboom.
H.J.A.Tijssen
8
