In het hol van de leeuw ACTION FRËIGHT "HET IS TIJD VOORACTION!" door Hans Beerekamp SPECIALISTEN.B.V. DE FILM, TV VIDEO INDUSTRIE NIEUW DAGELIJKSE EXPRESSE-DIENST AMS - BRU - LUX - PAR - LON V.V. VRAAG VRIJBLIJVEND INFORMATIE EN/OF TARIEVEN TEL.: 020-6533519, FAX: 020-6533652 Niets heeft het eeuwige leven. Nauwelijks was per ongeluk uit gelekt dat enkele vooraan staande leden-distributeurs en een ge wichtig lid-exploitant geen nut meer zagen in een voortgezet lidmaatschap van de Nederlandse Federatie voor de Cinematografie, of daar kondigden de vijf belangrijkste leden van de Associatie van Nederlandse Film theaters aan dat zij eruit stappen. Kennelijk is er geen behoefte meer aan het sluiten van de rijen, aan het ge meenschappelijk opmarcheren in het licht van de collectieve belangenbe hartiging. Het tijdperk van corpora tisme is voorbij, leve de calculerende burger! Een dergelijke ontwikkeling heeft één voordeel: als iedereen alleen maar bezig is anderen vliegen af te vangen, dan heeft hij geen tijd meer om rustig in te dutten. De onderlinge concurrentie zal er niet minder op worden, en wie weet, bevordert die toenemende alertie de innovatie van de bedrijfstak. Nu moeten de speelfilmproducenten alleen nog wakker worden. Want ook de sinds de jaren zeventig traditie ge worden manier van Nederlandse speel films produceren is hard aan definië ring toe. Het floppen van "Vals licht" en, naar ik twee dagen voor de pre mière waag te voorspellen, "De kleine blonde dood" markeert het definitieve einde van een twintig jaar geleden bin nengeslopen, fataal misverstand. Ten tijde van "Turks fruit", "Blue movie" en "Een vlucht regenwulpen" leek het er even op dat het deel van de Nederlandse bevolking, dat nooit meer een bioscoop bezoekt, wel te porren valt voor een vaderlandse produktie. Een doodenkele uitzondering (de beide "Flodders" bijvoorbeeld) daarge laten, wijkt de potentiële markt voor Nederlandse films nu niet meer af van die voor buitenlandse films. Dat wil zeggen: naast een "Bodyguard" en een "Robin Hood" per jaar, valt er alleen nog bezoek te trekken met goedge maakte, intelligente, opwindende en 'sophisticated' films. Wie het publiek van "Goede tijden, slechte tijden" of "Medisch Centrum West" vanachter de buis vandaan wil trekken, moet het vooral proberen. Maar als je geen Dick Maas heet, kun je je die kosten en moeite beter besparen. De bioscoop bezoeker van 1993 is niet alleen jong en goed opgeleid, maar vooral veelei send. Hij laat zich niet graag beledigen door filmproducenten, die op hun hur ken gaan zitten om hem porties gra tuite seks, platte grappen en weggere- toucheerde homoseksualiteit door de strot te duwen. Die bioscoopbezoeker, die "Abel", "De Noorderlingen" of "Daens" best weet te waarderen, zal misschien geen trouw lezer zijn van filmrecensies in dagbladen, maar grosso modo weerspiegelt zijn smaak wel die van de filmkritiek in al haar ge ledingen. Het is dus uiterst kortzichtig van een filmproducent om zijn eigen falen keer op keer in de schoenen te schuiven van moordlustige filmcritici. Het is het aloude verhaal van de bode die het bericht van de nederlaag als eerste brengt en vervolgens onthoofd wordt. Een film als "De kleine blonde dood" lijdt bij uitstek aan het euvel van de twee walletjes. Aan de ene kant neme men een roman van een intelli gente, niet impopulaire auteur die eer der bij de grachtengordel dan tot het 'warme circuit' van de roddelpers be hoort; vervolgens hale men de strek king van zijn boek door de gehaktmo len, filtert er met het oog op het grote publiek het venijn van zijn seksuele ge aardheid uit en kloppe het op tot een kleur- en smaakloos gerecht. Het ge volg is dat noch de beoogde massa, noch de in principe niet onwelwillende intelligentsia er nog soep van kan koken. Moed is dus een eerste vereiste voor wie nog steeds bioscoopfilms in Nederland produceren wil. De bomen groeien niet meer tot in de hemel, maar de rijksoverheid toont veel be grip voor het feit dat films hier in eer ste instantie een cultuurgoed zijn. De herinnering aan het snelle gewin uit de jaren zeventig belemmert helaas een helder zicht op die realiteit. In dat op zicht betekenen flops van hybride speelfilmprodukties op de lange ter mijn pure winst. Action Freight B.V. Zandsteen 44, 21 32 MR Hoofddorp 14

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1993 | | pagina 14