elgische erieh ten Tuizentfloot vertelt... En ik had nog zoveel gepland (ui teraard éénrichtingsgescheld naar Jan Verheyen) en dan dient dus dit schrijven als afscheid... Overigens hoop ik vurig dat de redak- tie Verheyen's 'antwoord' op mijn vo rige bijdrage integraal plaatst. Kwestie dat u ook eens kan lachen, en tevens een beter inzicht krijgt in de zeer be denkelijke hersenkronkels van deze ge wezen frittenbakker uit Temse. Overigens laat mijnheer in de 'De Morgen' van 29 november, een open brief verschijnen aan onze cultuurmi nister met de vraag zich niet achter het Franse standpunt te scharen in de fameuze audio-visuele oorlog. Ja, Europese cinema zal hem worst wezen. Genoeg over dit domoortje. Nu we toch over Europese cinema pra ten, gisteren heb ik een zeer onwaar schijnlijk cinemaverhaal beleefd. Belgische filmmakers zijn net als de anderen, dus zeer zelfingenomen en zich nauwelijks bewust dat er verschil is tussen rendabiliteit, kassa en ego tripperij. Een zekere Wajnberg maakte voorbije winter "Just Friends", een po ging tot een sfeerportret van de Antwerpse jazzsien uit de late jaren '50. Een sien - zo weet dit oudje u te be vestigen - die wel degelijk leefde. En daar ik zojuist gesteld heb, dat de film een 'poging tot' is, weet u al wat voor vlees we in de kuip hebben. De film in kwestie werd mij voorbije zomer ge toond. En wat het geheel dubbel pijn lijk maakt, is dat Ciné Libre - sinds jaar en dag huisleverancier in de Belgische arthouses, én zeer fidele mensen - de film verdeelt. Dus noblesse oblige, al hoewel ik de film liever kwijt dan rijk was in mijn Cartoon's. Met wat leed vermaak werd vervolgens vastgesteld dat de film 'just for the friends' liep, maar 'for old times sake' Ciné Libre ge plezierd en nog enkele vertoningen ge geven. Voor zondagmiddag stond de laatste vertoning van "Just Friends" gepland. Plots duikt er een buslading bezoekers op, wat onwennig om zich heen kij kend, die zich vervolgens ervan gewis- sen dat "Just Friends" wel degelijk vol gens schema loopt en, ja hoor, daar werden plots 49 tickets verkocht. Tijdens de normale speelweek die net was afgelopen had de prent 131 bezoe kers getrokken. En, alsof het niet vol stond, arriveerden exact een uur later een volgende bus voor de film (die dus al meer dan halverwege was). Met de belofte dat zij zich volgende zondag weer zullen aandienen, dropen ze af. Ja, filmmakers aller landen, dit is een manier om uw produkt te sluiten, het kost natuurlijk wel een aardige cent... Tot daar het eerste gedeelte van mijn laatste bijdrage. Op wie kan ik nu weer vitten? Misschien over de Hollanders? Want inderdaad, heb ik als 'bon Beige' nooit van de gelegenheid gebruik ge maakt het ingebakken anti- Hollandersgevoel te uiten. Het gekke is dat ik gedurende mijn carrière vaak zeer uitstekende kontakten met hen heb gehad, dus waarom... Wat mij trouwens opvalt, pratend met Nederlanders uit het filmwereldje, is dat zij net zo goed hun afgunst en rod del over de collega's spuien als de Belgen dat doen. Het moet waarschijn lijk inherent zijn aan dit beroep. Een beroep waar buitenstaanders nooit hoogte van krijgen, en waar het korte termijndenken met hoofdletter wordt geschreven. Heeft iemand, om maar wat te zeggen, nog iets van Georges Heylen gehoord? Heylen wie? Dagelijks dwalen zijn gewezen werknemers langs één van mijn zalen, smekend om werk. Zoals vanmiddag; bots ik in een broodjeszaak om de hoek op één van zijn ex-stafleden. De man wordt nog wekelijks door de geschifte baron ge beld met de melding dat de wereld bin nenkort zijn terugkeer mag verwach ten...! Zo, lezertjes, het was leuk en al bij al zeer jammer dat dit blad ophoudt met bestaan...! P.S. Even speelde ik met de idee het hoofdje van Tuizentfloot uit een Nero album te knippen om als vervangfoto boven deze bijdrage te plaatsen. Het zou te veel Verheyen plezieren, vrees ik.. GEACHTE REDAKTIE... door Eric Kloeck Uw Belgische medewerker Eric Kloeck blijft maar schuimbekkend om zich heen schop pen, en dus zie ik mij verplicht toch even te reageren - sommige van uw lezers zijn mis schien niet zo vertrouwd met de bioscoopsi tuatie in België, en gaan er zodoende wellicht van uit dat het verwarde proza van uw corre spondent enige relevantie heeft. Ter situering: de heer Kloeck bezit een slecht geïsoleerd, technisch verouderd en moeilijk bereikbaar filmhuis met drie tochtige zaaltjes in het oude stadscentrum van Antwerpen. Enige maanden geleden nam hij ook zes zalen (drie Calypso's en drie Century's) over in de Antwerpse stationsbuurt, tot voor het faillissement van het Rex-concern van Baron Heylen het bioscoopcentrum van Antwerpen. Na het faillissement en voor de opening van het hypermoderne Metropolis-bioscoopcom plex aan de rand van de stad, was Eric Kloeck zowaar heel even de ongekroonde bioscoopkeizer van Antwerpen, wat zich uitte in de aanschaf van een aktentasje en een paniekerige programmatie. Ondertussen staat Metropolis er, en ziet het er voor de zalen van Kloeck niet bijster goed uit: de Antwerpse bioscoopbezoekers kun nen nu immers vergelijken, en aangezien die vergelijking nogal spektakulair in het voor deel van Metropolis uitvalt, lijkt het doelpu bliek van Calypso en Century me nu vooral te bestaan uit een handjevol slecht ter been zijnde bejaarden en een kluitje verdwaalde toeristen. Voor Cartoon's voorzie ik op korte termijn niet echt problemen: je hebt nu een maal altijd mensen die principieel karakter gestoord zijn en vinden dat je moet lijden voor de kunst. Zij zullen Cartoon's allicht trouw blijven. Enfin, u heeft het begrepen: Eric Kloeck is één van die cliché-bioscoopuitbaters die op de zijlijn staan te kankeren, en het ondertus sen vertikken ook maar één frank te investe ren om de oprukkende concurrentie het hoofd te bieden - nee, dan liever als een ver zuurde middenstander zich wentelen in zijn positie als kansarm kneusje. De Symphatieke Underdog tegen het oprukkende Groot Kapitaal. Een beetje pathetisch, eigenlijk. Kloeck heeft verder - 't is écht een cliché, hoor - al mislukte uitstapjes achter de rug als scenarist en distributeur, vandaar wellicht zijn voortdurend gezeur over Independent, niet toevallig de best boerende onafhanke lijke distributeur en producent van de laatste jaren. Kloeck is al wel dertig jaar met cinema bezig, en ik vind zijn frustratie dan ook heel begrij pelijk: het moet inderdaad pijnlijk zijn als je al dertig jaar aan de weg timmert, nog steeds niet verder staat dan wat kromme rijen kas seien, en plotseling iemand daar een propere autostrade naast legt. Alle begrip, maar of je zo iemand een forum moet bieden in een vakblad als FILM, dat is natuurlijk een heel andere vraag. Jan Verheyen, Independent Films, Brussel FILM staat open voor een veelvoud van meningen, ook al stroken die niet altijd met die van anderen. Zij prijst zich gelukkig in dien artikelen c.q. ingezonden brieven aan leiding geven tot positieve discussie. De redaktie behoudt zich echter het recht voor artikelen c.q. brieven - met behoud van de intentie - in te korten. 71

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1993 | | pagina 70