25
international
Vrijplaats voor cinematografie
Berend Reijnhoudt van The Movies
Art House Filmdistribution
jan 24 - feb 4 1996
The Movies is een begrip geworden in
Amsterdam. Op feestjes is het verhaal datje bij
The Movies werkt al genoeg om mensen geïnte
resseerd te krijgen. Wanneer ik echter over
IMAX begin blijkt niemand er ooit van gehoord
te hebben.
Na jarenlang bij The Movies gewerkt te hebben
kwam ik een jaar geleden via Gerben Kuipers in
contact met IMAX. Mijn eerste bezoek aan het
IMAXtheater in Rotterdam was een prachtige
ervaring. Ik was al eerder in IMAXtheaters in
het buitenland geweest, maar had nog nooit rus
tig in een theater kunnen rondkijken. De afme
tingen van het theater zijn wat anders dan die
van The Movies. Een doek van 23 bij 17 meter,
een projectiecabine zelfs groter dan The Movies
2, een op luchtdruk lopende reuzeprojector die
sist in plaats van ratelt en een geluidssysteem
met het formaat van een boekenwand. Op de
spoelentoren lagen twee IMAXfilms van 40
minuten. Kolossale rollen want één
IMAXbeeldje heeft de oppervlakte van tien
35mm filmbeeldjes.
Na mijn eerste kennismaking met het theater
ben ik in een korte periode een groot aantal
IMAXfilms gaan kijken. Er is een catalogus van
circa 100 IMAXfilms die voor het grootste deel
door vijf producenten gedraaid zijn. De meeste
theaters in de wereld zijn gelieerd met science
musea. Er zijn momenteel slechts zeven theaters
die onafhankelijk van een museum draaien.
IMAX Rotterdam en het koepeltheater
Omniversum in Den Haag zijn er daar twee van.
Doordat de science musea de grootste afnemers
zijn hebben vrijwel alle films een educatieve
boodschap. Dit is fantastisch voor al die
Amerikaanse theaters waar scholieren overdag
in het museum en het theater komen leren, maar
in Europa werkt dit helaas anders.
Bij mijn eerste bezoek 'in functie' bij het
IMAXtheater behorende bij het Liberty Science
Center in New Jersey werd ik gewaarschuwd:
"Als u rustig rond wilt kijken moet u in het
weekend komen, want doordeweeks is het hier
een gekkenhuis". Helaas is dit in het
Omniversum en in IMAX Rotterdam nog niet
het geval.
Het is per definitie niet zo dat educatieve films
vervelend zijn. Ik heb meerdere films gezien
waarbij ik me bijzonder heb geamuseerd. Er zijn
echter nauwelijks films die voor de twee
Nederlandse IMAXtheaters een sterke avond
programmering zouden kunnen opleveren.
Momenteel is een IMAXprogrammering gericht
op entertainment dat kan concurreren met ande
re uitgaansmogelijkheden niet mogelijk. De
enige echte entertainmentfilm dit ooit op IMAX
gemaakt is een concertregistratie van de Stones
getiteld ROLLING STONES AT THE MAx!
Deze film zorgde in de Benelux voor uitver
kochte zalen. In de Verenigde Staten was het
echter veel moeilijker om de film te verhuren.
Wat moet een Science Museum met The
Stones? De film werd voor de theaters die 'm
draaiden een groot succes, maar voor de produ
centen een commerciële flop. Na de Stones is er
dan ook lang geen entertainment meer gemaakt.
IMAX richt zich momenteel nog steeds sterk op
de educatieve markt.
Gelukkig is er hoop voor de filmliefhebbers. Er
zit een groei in het aantal IMAXtheaters en, wat
belangrijker is, ook in het aantal commerciële
'stand-alone' theaters. Meer theaters betekent
betere terugverdienmogelijkheden voor de pro
ducenten waardoor ze het zich kunnen permitte
ren om films met hogere budgetten te maken. Er
is sprake van een nieuw elan in de IMAX wereld.
Sony heeft hierin een voortrekkersrol gespeeld
door in het hart van New York een supermodern
IMAX 3D theater neer te zetten en zich met
Columbia Pictures en Sony New Technologies
op de produktie van
speelfilms op IMAX-
formaat te werpen.
Hun eerste produkt
WINGS OF COU
RAGE, geregisseerd
door Jean-Jacques
Annaud, verscheen
zelfs in de Variety
Box Office top
50, terwijl de film
maar met één
kopie draaide.
Op WINGS OF COURAGE is veel aan te mer
ken en de film is zeker niet perfect, maar het blij
ven 50 opwindende minuten. Het tweede pro
dukt van Sony Picture Classics ACROSS THE
SEA OF TIME is een film waarbij ik mijn ogen
niet droog kon houden. Dit was mij na E.T niet
meer overkomen. Het was niet alleen de film die
me ontroerde maar ook het gevoel dat er hoop is
voor IMAX in Europa. Onlangs hebben
Twentieth Century Fox Film Corporation en
IMAX Corporation een joint venture opgericht
om dit jaar een Foxfilm gelijktijdig op IMAX en
35mm op te nemen.
De vooroordelen waar de Art-House film 25 jaar
geleden mee geconfronteerd werd zijn dezelfde
waar IMAX nu tegenaan loopt. Mensen hebben
er iets over gehoord of gelezen en hebben hun
oordeel klaar. Hoeveel mensen hebben al niet
tegen me geroepen dat ze IMAX oninteressant,
vervelend of saai vinden. Slechts weinigen had
den meer dan één IMAXfilm gezien. Als ik na
één slechte bioscoopfilm zo'n vooroordeel had
opgebouwd had ik nu hier dit stukje niet zitten
schrijven.
Het grote aandeel dat IMAX heeft in dit stuk
betekent niet dat ik mijn afkomst verloochen,
maar het produkt van The Movies hoeft niet
meer verdedigd te worden.
Small can be great.
De Pen gaat naar Dorien van de Pas,
Product Manager Meteor Film
th
"Eigenzinnigheid is het kenmerk van dit
festival. De afstand tussen maker en
publiek is nooit groot. Het filmfestival in
Rotterdam is een vrijplaats voor cinema
tografie." Met deze veelzeggende woor
den opende staatssecretaris Nuis woens
dagavond 24 januari jl. de 25e editie van
het International Film Festival in de
Doelen in Rotterdam.
Na een ongeregelde ontvangst konden de
bezoekers van de openingsavond van het
filmfestival in alle rust genieten van de
internationale première van "Au petit
Marguery" (Frankrijk 1995). Regisseur
Laurent Bénégui debuteert met deze
"smakelijke" produktie over een restau
ranthouder die zijn etablissement moet
sluiten en daarom een aantal vrienden en
familieleden heeft uitgenodigd voor een
diner op de sluitingsavond van zijn "Au
petit Marguery". "Het regisseren van
zeventien karakters op één locatie was de
grootste uitdaging", verklaarde Bénégui
stellig.
Emile Fallaux, festivaldirecteur, sprak de
verwachting uit dit jaar 160.000 bezoe
kers te trekken naar het festival. Na vijf
jaar directeur te zijn geweest neemt
Fallaux dit jaar afscheid van deze functie.
Hoewel geheel volgens zijn eigen wens
geen afscheidsspeech werd gehouden,
konden de wethouder van Kunst van
Rotterdam en Staatssecretaris Nuis het
toch niet laten een soort van dankwoord
uit te spreken. "De eigenzinnigheid van
het festival in Rotterdam is vertegenwoor
digd in Emile Fallaux", aldus de staatsse
cretaris. Hij maakte het festival tot een
evenement zonder uiterlijk vertoon, zon
der glamour, waarbij het puur draait om
de produkties die vertoond worden.
Met deze avond was het openingsschot
gegeven voor de viering van het werk van
meer dan 1.000 regisseurs, verspreid over
215 speelfilms en documentaires, en over
een groot aantal korte films, video's, CD-
Roms en filmprodukties voor het
Internet.
deé&t,
