fff
FILM
1
Hk^
ws
De Pen door Ike Bertels
■P^
Maar denkt u dat het goed is dat dit
soort films op deze manier opnieuw
worden uitgebracht?
Ik zie liever dat nieuwe films succesvol
zijn, maar het goede ervan is dat er, in
ieder geval in de US, een flinke stijging
van de box office te zien is en daaruit
blijkt dus dat mensen graag naar de
bioscoop gaan.
Een laatste vraag, de Nederlandse
bioscopen hebben dit jaar voor de eer
ste keer aan het publiek gevraagd wat
zij de beste bioscoopfilm van 1996
vond. Wat vond u de beste bioscoop
film van het afgelopen jaar, daarbij
denkende aan het effect van het grote
doek, het goede geluid enz.?
Als ik kijk naar de expertise en creativi
teit die er in "Independence Day" ging
en en wat er met Special Effects is
gedaan, dan speelt die film door mijn
gedachten. Het is een hele ambitieuze
film, het is het soort film dat de filmin
dustrie levend houdt. Eigenlijk gaat het
erom dat je niet de nummer 1 film van
het jaar wordt als je het publiek maar
amuseert. Daar gaat het tenslotte toch
om: entertainment...
By the way, mijn favoriete film was
Fargo
Filmmaker en producente van haar eigen documentaires (IBF);
zij is ook voorzitter van DIFA, de DUTCH DOCUMENTARY INDEPENDENT FILM ASSOCIATION.
Ih2j3i
Cameraman Peter Brugman en regisseur Ike
Bertels. Opnamen "BEROEMDE SCHRIJVERS IN
HET BUITENLAND".
Gedurende enkele jaren schoof ik met
enige regelmaat notities voor scènes
en karakters voor een jeugdfilm in een
opwekkend geel gekleurde map: "FIC
TIE". Voor een maker van documentai
res is een overstap naar speelfilm een
enorme sprong. Daarom kwam de
oprichting van het nieuwe Maurits
Binger Film Instituut voor mij precies
op het juiste moment. Het bood onder
steuning bij het schrijven van een
script en workshops voor acteursregie
en mise-en-scène. Gelukkig bleek ik
een geschikte kandidaat: een regisseur
met ruim twintig jaar ervaring (regie en
productie) maar een absoluut groentje
in fictie. Ik had een idee voor een film
verhaal dat waard leek om ontwikkeld
te worden en ik had een sterke behoef
te aan samenwerking met anderen.
Dat is de kern van de opleiding op het
'centre of excellence' dat het Binger
beoogt te zijn: er wordt gewerkt in
teams van schrijver, regisseur en pro
ducent. Kennis van- en respect voor
eikaars vak is het uitgangspunt en dat
spreekt mij zeer aan. Het zou een
want
zegen zijn als wij in Nederland
eindelijk eens afscheid zouden
nemen van dat destructieve
gehak op elkaar.
Misschien moet er daarom al
vanaf de filmacademie in dit
soort teams worden samenge
werkt. De gezamenlijke worste
ling om een persoonlijk idee te
ontwikkelen tot een speelfilm-
script waarbij je elkaar met
ideeën en kritiek bestookt,
schept een band. Daardoor
groeit wederzijds respect.
Binnen de internationale groep
van ongeveer 15 geselecteerden
werden 8 eigen projecten ontwik
keld, van synopsis tot 'first
draft'. Een toepasselijke term
de voer- en schrijftaal op het
Binger is Engels. Voor ons Nederlandse
'Bingerites' was dat een opgave, maar
het is de enige manier om maximaal te
kunnen profiteren van alle buitenland
se gastdocenten (w.o. Martin Daniel,
David Howard, Margaretha von Trotta,
Istvan Szabo). Ik kan u verzekeren dat
het went.
Ik voelde mij zeer gevleid dat twee
schrijvers -Jaap Scholten en Simon van
der Borgh (Engeland)- op mijn project
(werktitel: FAST FREDDY) hadden inge
tekend. Groot was dan ook de teleur
stelling toen bleek dat zij aan hun
eigen projecten (ZITA! en BONEY
BETSIE) hun handen vol hadden zodat
zij mij onmogelijk met schrijven konden
helpen. Er zat niets anders op dan het
zelf te doen. Hoe wanhopig mijn
geworstel ook was, ik weet nu dat ik
daardoor pas echt heb geleerd wat het
vak 'screenplay writer' inhoudt.
Het resultaat van die vijf maanden
geploeter was in mijn geval een z.g.
'step outline'. Dat is een schets in
hoofdpunten van het complete verhaal,
zodanig beschreven -per scène- dat je
kunt lezen wat er, waar, met wie (welke
karakters) gebeurt en je kunt voelen
waarom.
De 'step outline' geeft nog geen uitge
breide karakter-, locatie- en actiebe
schrijvingen en is zonder dialoog. Dat
komt in de eerste versie van het script:
de volgende stap.
Mijn vermoeden dat ik geen echte
'schrijver' ben werd weliswaar beves
tigd, maar het verhaal is van mezelf.
Dat wil zeggen, het is gegroeid mede
dankzij al die collega's die me tot gek
wordens toe met hun ideeën hebben
gebombardeerd. Maar met behoud van
het persoonlijke karakter.
Ik heb ontdekt dat ik een eigen verhaal
tot dat punt ('step outline') moet uit
denken en uitschrijven zodat ik een
professionele scriptschrijver kan laten
zien hoe ik wil dat de film wordt.
Tot mijn onuitsprekelijke genoegen
wilde Sirnon van der Borgh mij -nadat
hij zijn filmscript BONEY BETSIE aan
z'n agent (Engeland) had overgedragen
en inmiddels heeft verkocht- verder
helpen met FAST FREDDY.
Dankzij de -nimmer aflatende- onder
steuning van mijn producent (Eddy
Wijngaarde, Odusseia Films) kreeg
Simon de opdracht een 'first draft' te
schrijven. Zo kon ik in het tweede
semester van het Binger met een 'eer
ste versie' verder gaan, waardoor het
script zo goed mogelijk kan worden.
En dat was ook precies waarvoor ik op
het Binger kwam. De rest van het
semester zal ik vooral de workshops
voor acteursregie volgen. Ik heb ont
dekt dat het een vak is dat te leren
valt. Het brengt de volgende stap, het
realiseren van de film FAST FREDDY,
weer iets dichterbij.
Met veel genoegen geef ik de PEN door
aan Dirk de Lille (Polygram).
