mm
IDFA
<s
■VQ
De Pen
door Willemien van Aalst
Adjunct Directeur van
Zondag 16 november. Nog tien dagen en
het tiende International Documentary
Filmfestival Amsterdam gaat van start.
IDFA 1997 wordt op 26 november offi
cieel geopend in het mooiste filmtheater
van Nederland: het Amsterdamse
Tuschinski Theater. Wat ons betreft
wordt het een bijzondere opening.
Feestelijker dan andere jaren, vanwege
het jubileum. Maar ook staan we stil bij
twee heel bijzondere mensen die in het
afgelopen jaar overleden zijn: Jan
Vrijman, ons aller leermeester en voor
malig zakelijk directeur van IDFA, en Bert
Haanstra de meester-filmmaker van
Nederland.
Verder ben ik reuze benieuwd hoe de
prachtige nieuwe IDFA-leader, gemaakt
door jaap Drupsteen 'het doet' op het
grote doek en hoe de hoofdfilm 'FAST,
CHEAP AND OUT OF CONTROL van Errol
Morris wordt ontvangen die avond. Het
feest, aansluitend aan het zaalprogram
ma, zal beslist gezellig zijn want aan de
respons te zien zijn er vele leuke en inte
ressante mensen van plan de IDFA-ope-
ningsavond te bezoeken.
Nu ik dit alles op'schrijf, moet ik toege
ven dat ik toch wel een beetje de bib-
bers krijg. Sinds enkele jaren valt de
organisatie van de openings- en slot-
avond onder mijn verantwoordelijkheid.
De verwachtingen voor het tiende IDFA
zijn hooggespannen en een goede ope
ningsavond hoort daarbij!
Hoe anders was het in 1988, toen de
toenmalige burgemeester Ed. van Tijn
het eerste IDFA opende in Alfa 1 en Jan
Heijs de presentator van die avond was
(hetgeen hij overigens uitstekend deed).
Ook toen opende IDFA met een Ame
rikaanse documentaire DEAR AMERICA:
LETTERS HOME FROM VIETNAM van BUI
Couturie. Deze indrukwekkende film is in
de maand november, tezamen met
negen andere 'IDFA'-documentaires te
zien in diverse filmtheaters in het land.
Ik weet dat ik die avond in
1988, om tien voor acht nog
in de Kring zat om even wat te
eten, samen met mijn vriendin
en collega Adriek van Nieu-
wenhuyzen. Blijkbaar hadden
we er geen besef van dat we
op tijd in Alfa acte de présen-
ce zouden moeten geven. Ally
Derks stond bij de ingang van
Alfa 1 en vroeg zich af waar
die meiden toch bleven! Dit
voorval is nu ondenkbaar ge
worden, want met de jaren is
het verantwoordelijkheidsge
voel er diep ingeslepen. Niet
dat we geen steken laten vallen, natuur
lijk niet, maar we zijn veel minder onbe
zorgd dan toen. Om eerlijk te zijn, had
den Adriek en ik, die bij Ally stage lie
pen, absoluut geen goed beeld van wat
we aan het organiseren waren. We be
gonnen eind 1987 met een idee, een
telefoon, twee typemachines, het NBF-
boekje als adressenbestand en Ally ver
telde ons wat we moesten doen.
Onervaren als we waren lieten we films
naar een postbus sturen en vonden we
op vele terreinen het wiel uit. We deden
alles samen en vrijwel dagelijks zaten we
tot diep in de nacht in een kroeg in
Utrecht allerlei nieuwe ideeën te verzin
nen. Ons leven was IDFA en dat is eigen
lijk nog steeds een beetje zo. Nog altijd
storten we ons met hart en ziel op dat
werk. Alleen sinds er zo'n geweldig leuk,
lief en ondeugend 'Tidemannetje' in mijn
leven is gekomen zijn die laatste weken
voor het festival, die laatste loodjes,
toch wel erg zwaar. In die laatste weken
maken we hele lange dagen en dus pro
testeert Tijmen van twee-en-half 's mor
gens: "Mama niet werken, mama niet
Amsterdam!". In deze tijden verlang ik,
hoe leuk ik het werk nog altijd vind, naar
een driedaagse kantoorbaan van 9 tot 5.
Alleen weet ik ook dat ik me dan weer
heel snel zou gaan vervelen.
Nog tien dagen. Dat is niet veel, want er
moet nog zovéél gebeuren! Het IDFA-
team draait op volle toeren, de adrena
line stroomt en de spanning wordt opge
voerd. Ik ben blij dat we er ook dit jaar
weer in geslaagd zijn een ontzettend
leuk en goed team op te bouwen. Veel
respect heb ik voor de nieuwkomers, die
aan de jaarlijks hoger wordende eisen
van de oude 'rotten' tegemoet moeten
komen. De sfeer op kantoor is uitstekend
en naar ik hoop gaat zich dat straks ver
talen naar het festival zelf.
Eigenlijk is het tiende IDFA al een beetje
begonnen. De eerste persvoorstelling
heeft reeds plaatsgevonden, de jury van
de Zilveren Wolf heeft zijn oordeel al
geveld over de beste documentaire in de
Videocompetitie, de eerste gasten zijn
gearriveerd en de voorverkoop loopt
heel goed! Donderdag a.s. vindt de pers
conferentie plaats en wordt het IDFA-
programma gepubliceerd in NRC
Handelsblad. Op vrijdag worden de eer
ste 250 catalogi afgeleverd, waar door
de programma-afdeling o zo hard aan is
gewerkt. Ook op vrijdag gaat de reser
veringslijn open. Gaat het storm lopen?
Halen we de begrote inkomsten uit
recette? Zijn de zalen groot genoeg? 'Niet G
meer, maar beter' is ons adagium, maar J^^f
kunnen we dat inderdaad waarmaken?
IDFA staat bekend om zijn prettige infor
mele sfeer en dat willen we graag zo
houden. Maar naar mate het festival
jaarlijks groter wordt, is dat niet zo van
zelfsprekend meer.
Aan de andere kant is het geweldig dat
dit jaar weer meer buitenlandse profes
sionals IDFA gaan bezoeken. IDFA ver
wacht niet alleen gasten uit Europa en
de Verenigde Staten, maar ook uit onder
andere Buthan, Shri Lanka, China,
Angola, Kirgizië en Brazilië. Het feestelijk
jubileumprogramma van dit jaar heeft de
naam InterAction! meegekregen. Ik hoop
en verwacht dat het gehele festival één
grote interactie wordt van ideeën,
meningen en culturele uitwisselingen.
Op 3 december eindigt het tiende
IDFA feestelijk in Amsterdam, om
vervolgens nog enkele dagen
door te gaan in Cinemariënburg
in Nijmegen. Een geheel eigen --
initiatief van Cinemariënburg.
Natuurlijk zal ik Nijmegen in die m
dagen een bezoek brengen. Niet in
de laatste plaats om nog een aantal
documentaires op het 'witte doek' te
zien.
Maar op 5 december ben ik thuis. Sin
terklaas kan sinds tien jaar weer gevierd
worden. Ik kan me daar nu al op ver
heugen. Lekker thuis met man en zoon!
De pen is voor Lidy Klein Gunnewiek,
adjunct directeur van Cinemariënburg.
i^SMS©
Postbus
Renovo Film bv Postbus 3207 2220 CE Katwijk Tel. 071 - 402 81 44 Fax 071 - 403 20
