z
J
O
Marleen Pagrach
Q.
Waar stond je wieg?
"Ik ben geboren in
Haaksbergen bij Enschede.
En al vanaf mijn zesde was
ik het vriendinnetje van
Mary Elsbeth Lievenboom -
later Nieuwendijk. Ik kende
haar van de Joodse school.
Ik logeerde veel bij haar en
we gingen natuurlijk samen
naar de bioscoop, want
Alhambra in Enschede was
van haar vader."
Naar welke films
gingen jullie?
"Het was de tijd van 'Sissy',
ik spaarde Romy Schneider."
Droomde je toen al
van de filmwereld?
"Nee, ik ben zelf heel nuch
ter. Ik denk ook niet dat ik daar
door in dit vak terechtkwam. Ik
heb eerst voor verschillende ban
ken gewerkt. Op mijn zevenen
twintigste kwam ik pas terecht bij
Gofilex."
Hoe kwam dat tot stand?
"Via een collega. Zij had een moe
der die daar als schoonmaakster
werkte."
Wanneer ben je daar
begonnen?
"Dat was 1 februari 1975. Mijn
baas bij Gofilex was Wim van
Roosmalen. De beste baas die ik
ooit heb gehad. Van hem heb ik
het vak geleerd. Aanvankelijk was
ik zijn secretaresse, maar op een
dag zei hij: 'Pagrachje, ik heb leuk
nieuws voor je: jij wordt hoofd
van de afdeling booking.'"
Wat was het leuke aan film-
booking?
"Dat je veel met mensen te
maken hebt en dat je een product
verkoopt. Dat doe je de ene keer
met een film die je zelf erg goed
vind, en de andere keer met één
waarvan je denkt, mijn god
Het waren niet allemaal A-films."
En hoe ging je daar mee om?
"Dan moet je gewoon heel eerlijk
zijn. Die wereld van het filmbe
drijf is heel klein, dus het heeft
geen zin om te zeggen dat het een
geweldige film is, dan maak je je
zelf zeer ongeloofwaardig."
Zij was één van de Grandes Dames van
de filmdistributie en ontving van de
NFC in november de Speld van
Verdienste. Graag blijft ze op de achter
grond, maar HFN trok haar in de spot
light: Marleen Pagrach.
titels en de slagzinnen en
deed de hele verzending.
Ook de recettestaten moes
ten we zelf versturen. En
elke dag weer bellen voor
de recettes. Je had toen niet
overal assistentes voor."
Je bent daar op een
gegeven moment weg
gegaan.
"In 1988 stopten ze met 35
mm films. Ik heb toen een
half jaar bij Hungry Eye
Pictures gezeten. Ik vond
de combinatie met film
theaters best interessant,
maar ik wilde toch graag
de onderhandelingen op
een hoger niveau doen."
Maar dan kon je hem nog
aanbieden voor de tweede
avondvoorstelling?
"Nou, zo ging dat toen nog niet.
Een film werd voor weken, maan
den afgesloten, eerst in de grote
steden en daarna in de provincie
steden en na een jaar draaide hij
nog eens in de kleinere plaatsen.
Je ging ook maar met een paar
kopieën uit. Een film met vijftien
of twintig kopieën uitbrengen,
dat was wat!"
Maar je had toen, zeker in
Amsterdam, veel meer bios
copen.
"Je had toen nog Tuschinski, met
als grote concurrenten City
Theaters en Meerburg Theater
Beheer (later Holland
Exhibitors). Ook had je in die tijd
veel bioscopen waar seksfilms
gedraaid werden. En dat aanbod
hadden wij ook bij Gofilex."
Dus dat moest je ook
verkopen.
"Absoluut. We begonnen, met
Tirolerfilms, met titels als 'Tiroler
Slippertjes', 'Kom met je wald
hoorn tussen mijn alpen'. In
een weekend bracht dat 30.000
gulden op. Voor die tijd was dat
een godsvermogen."
Was de booking toen heel
anders dan nu?
"Op zo'n klein kantoor deed je
niet alleen de verhuur, je zocht
ook de foto's uit, je bedacht de
Is dat jouw zakelijk
instinct?
"Nou, het is heel leuk om onder
handelingen te doen met belang
rijke partijen en daar het beste uit
te slepen voor de filmverhuurder."
Wat zijn nou stevige onder
handelaars onder de bios
coopmensen?
"Allemaal wel. Maar ik ben wel
eens heel boos geweest op Jac.
Goderie. Soms voel je je heel
gefrustreerd als een film met
te hoge cijfers de bioscoop uit
moet."
Moest je toen ook verant
woording afleggen aan de
grote moedermaatschappij?
"Ik heb vooral gewerkt bij onaf
hankelijke filmverhuurders. Maar
bij Warner wel: Londen zat altijd
te wachten op cijfers."
Je bent alweer een poos
weg bij Warner, leid je nu
a life of leasurel
"Ik ben eerst nog een tijdje bij
Buena Vista aan de slag geweest
en heb daar een jonge sales man
ager begeleid. Dat vond ik erg
leuk om te doen. Maar er is nog
meer in de wereld. Ik studeer nu
Italiaans en geniet van het
leven."
En als ze je nog eens vragen
voor zo'n klus als bij Buena
Vista?
"Nou, misschien wil ik het wel
overwegen."
4 2