z J O Marleen Pagrach Q. Waar stond je wieg? "Ik ben geboren in Haaksbergen bij Enschede. En al vanaf mijn zesde was ik het vriendinnetje van Mary Elsbeth Lievenboom - later Nieuwendijk. Ik kende haar van de Joodse school. Ik logeerde veel bij haar en we gingen natuurlijk samen naar de bioscoop, want Alhambra in Enschede was van haar vader." Naar welke films gingen jullie? "Het was de tijd van 'Sissy', ik spaarde Romy Schneider." Droomde je toen al van de filmwereld? "Nee, ik ben zelf heel nuch ter. Ik denk ook niet dat ik daar door in dit vak terechtkwam. Ik heb eerst voor verschillende ban ken gewerkt. Op mijn zevenen twintigste kwam ik pas terecht bij Gofilex." Hoe kwam dat tot stand? "Via een collega. Zij had een moe der die daar als schoonmaakster werkte." Wanneer ben je daar begonnen? "Dat was 1 februari 1975. Mijn baas bij Gofilex was Wim van Roosmalen. De beste baas die ik ooit heb gehad. Van hem heb ik het vak geleerd. Aanvankelijk was ik zijn secretaresse, maar op een dag zei hij: 'Pagrachje, ik heb leuk nieuws voor je: jij wordt hoofd van de afdeling booking.'" Wat was het leuke aan film- booking? "Dat je veel met mensen te maken hebt en dat je een product verkoopt. Dat doe je de ene keer met een film die je zelf erg goed vind, en de andere keer met één waarvan je denkt, mijn god Het waren niet allemaal A-films." En hoe ging je daar mee om? "Dan moet je gewoon heel eerlijk zijn. Die wereld van het filmbe drijf is heel klein, dus het heeft geen zin om te zeggen dat het een geweldige film is, dan maak je je zelf zeer ongeloofwaardig." Zij was één van de Grandes Dames van de filmdistributie en ontving van de NFC in november de Speld van Verdienste. Graag blijft ze op de achter grond, maar HFN trok haar in de spot light: Marleen Pagrach. titels en de slagzinnen en deed de hele verzending. Ook de recettestaten moes ten we zelf versturen. En elke dag weer bellen voor de recettes. Je had toen niet overal assistentes voor." Je bent daar op een gegeven moment weg gegaan. "In 1988 stopten ze met 35 mm films. Ik heb toen een half jaar bij Hungry Eye Pictures gezeten. Ik vond de combinatie met film theaters best interessant, maar ik wilde toch graag de onderhandelingen op een hoger niveau doen." Maar dan kon je hem nog aanbieden voor de tweede avondvoorstelling? "Nou, zo ging dat toen nog niet. Een film werd voor weken, maan den afgesloten, eerst in de grote steden en daarna in de provincie steden en na een jaar draaide hij nog eens in de kleinere plaatsen. Je ging ook maar met een paar kopieën uit. Een film met vijftien of twintig kopieën uitbrengen, dat was wat!" Maar je had toen, zeker in Amsterdam, veel meer bios copen. "Je had toen nog Tuschinski, met als grote concurrenten City Theaters en Meerburg Theater Beheer (later Holland Exhibitors). Ook had je in die tijd veel bioscopen waar seksfilms gedraaid werden. En dat aanbod hadden wij ook bij Gofilex." Dus dat moest je ook verkopen. "Absoluut. We begonnen, met Tirolerfilms, met titels als 'Tiroler Slippertjes', 'Kom met je wald hoorn tussen mijn alpen'. In een weekend bracht dat 30.000 gulden op. Voor die tijd was dat een godsvermogen." Was de booking toen heel anders dan nu? "Op zo'n klein kantoor deed je niet alleen de verhuur, je zocht ook de foto's uit, je bedacht de Is dat jouw zakelijk instinct? "Nou, het is heel leuk om onder handelingen te doen met belang rijke partijen en daar het beste uit te slepen voor de filmverhuurder." Wat zijn nou stevige onder handelaars onder de bios coopmensen? "Allemaal wel. Maar ik ben wel eens heel boos geweest op Jac. Goderie. Soms voel je je heel gefrustreerd als een film met te hoge cijfers de bioscoop uit moet." Moest je toen ook verant woording afleggen aan de grote moedermaatschappij? "Ik heb vooral gewerkt bij onaf hankelijke filmverhuurders. Maar bij Warner wel: Londen zat altijd te wachten op cijfers." Je bent alweer een poos weg bij Warner, leid je nu a life of leasurel "Ik ben eerst nog een tijdje bij Buena Vista aan de slag geweest en heb daar een jonge sales man ager begeleid. Dat vond ik erg leuk om te doen. Maar er is nog meer in de wereld. Ik studeer nu Italiaans en geniet van het leven." En als ze je nog eens vragen voor zo'n klus als bij Buena Vista? "Nou, misschien wil ik het wel overwegen." 4 2

Historie Film- en Bioscoopbranche

Holland Film Nieuws | 2002 | | pagina 35