CELLULOID MEMORIES I column De jaarlijkse tocht naar de American Film Market in Los Angeles, de groot ste filmbeurs voor onafhankelijke filmdistributeurs, geeft je even het gevoel in het centrum van de echte film power te zijn. De sterren liggen er immers voor het oprapen. En zo gebeurde het, ettelijke jaren geleden, dat ik werd uitgenodigd voor een meet and greet met JACK NICHOLSON en SEAN PENN, op dat moment bezig met The Crossing Guard en flink op zoek naar geld. Na een uitgebreide check naar de kredietwaardigheid van het bedrijf werd een select aantal internationale distributeurs, inclusief mezelve (Meteor Film) naar het Bel Age Hotel op Sunset Boulevard gesommeerd. Bij aankomst in de immense balzaal worden we twee kanten op gediri geerd: de grotere landen met meer poen doen eerst een rondje PENN. Hij is immers ook producent van de film en uitermate geïnteresseerd in wat in de achterzak zit. De kleine landjes schuiven aan bij facky-boy Beide heren zien er uitermate slecht uit, en de 'very heavy shooting Sche dule' is een leuke smoes, maar deze jongen herkent op mijlen afstand een flinke kater. Het is mijn beurt. De Sales Agent dreunt naam, bedrijf en land op en Jacky-Boy doesn't care less. Tot hij mijn pakje Bastos-sigaretten in mijn polootje ontwaart. Voor een verstokte roker is L.A. sowieso een hel en gebruik ik elke vrije stoeptegel om mijn dosis tot mij te nemen. 'Can I have a smoke?'- grijnst NICHOLSON. Die grijns, die zonnebril, alles klopt. Verwilderd kijk ik rond, de no-smo- king bordjes springen me tegemoet en de twee kleerkasten met oordop jes bij de ingang kijken steeds grim miger mijn richting uit. 'Ofcour se', hoor ik mezelf zeggen, en ik bied hem een vuurtje. NICHOLSON zuigt de eerste rook zo sensueel door zijn longen dat ik opeens al die vrouwen begrijp die als een blok voor hem val len. 'Wow, what kind of brand is thisF', vraagt NICHOLSON en even flitst het door mijn hoofd dat ik als vertegenwoordiger van Bastos filtersi garetten (puur natuurtabak!!) in de US een grote carrière tegemoet kan gaan. Heineken is hier tenslotte ook klein begonnen. Ik bereid een groot discours voor over de natuurtabak in een originele Bastos maar NICHOLSON beveelt: 'Stay next to me, I will need more. Valt me nog mee dat hij niet meteen mijn hele pakje in beslag laat nemen. De Sales Agent zweet peentjes -mijn reguliere dertig seconden zijn allang weggetikt- maar ik meet me de grijns van de Meester aan - en blijf stoïcijns naast hem staan, minzaam knikkend naar mijn verbouwereerde internatio nale collega's die na exact dertig seconden weggebonjourd worden. JACK is ondertussen behoorlijk aan het kliederen op het wondermooie tapijt, maar besluit in een vlaag van beleefdheid zijn peuk niet op het peperdure kleed uit te trappen. Hij snauwt naar een beeldschoon mens: 'Get me a glass of Chardonnay! Het ijlings aangereikte glas dient als asbak en met een sizzle verdwijnt de eerste peuk in een ongetwijfeld exquise glas wijn. JACK reikt me het glas aan en verzoekt meteen om een tweede dosis..Bij de derde, tien minuten later, kan ik het niet meer houden en steek er zelf een op. En zo staan wij broederlijk de collega's te woord, met elk een glas Chardonnay als asbak de decadentie! Na de audiëntie krijg ik van het beeldschone mens een visitekaartje, want ik heb NICHOL SON in een vlaag van goedertieren heid een hele slof beloofd voor zijn Sinterklaas, en hij grijnst - Bastos is notfor sissies thanks kidf De volgende dag, tijdens mijn chili- breakfast in het wereldberoemde en mijn favoriete bikers café Deans op de Santa-Monica pier vertel ik het ver haal aan barman Jeff. Nooit verlegen om een PR-stunt eist hij het lege pakje en prikt het samen met een Coors-bierviltje achter de toog met de tekst - Best Cigarettes in the world From Belgium - NICHOLSON smoked out ofthispack. Het heeft er drie jaar gehangen.Toen is Jeff ont slagen en met hem de talloze memo rabilia die hij had verzameld. Oh,ja.ik heb een slof opgestuurd naar NICHOLSON. Met een aardig briefje erbij. Nooit meer iets van gehoord. De over-het-paard-getilde- ondankbare-hond! The Crossing Guard hebben we uiteindelijk niet gekocht. De film is geen succes geworden. Lekker,puhü! Dirk van de Cinema Foto Ivo Martijn HOLLAND FILM NIEUWS -31

Historie Film- en Bioscoopbranche

Holland Film Nieuws | 2002 | | pagina 30