Theo van Gogh
/fHUIZENGAGROUP
uizenga denkt ook
aan de jeugdige
bezoekers! C
in memoriam
Dinsdag 2 november 2004.
Vanaf het moment dat de abstractie
van het bericht van Theo's dood zich
langzaam vervormd tot een onhan
teerbare en onaanvaardbare werkelijk
heid, projecteerde zich in mijn
gedachten een opwindende film van
ruim twintig jaar gedeeld lief en leed.
Het is een film waarin Theo de hoofd
rol speelt van iemand die een brui
send vat is van talloze emoties en
karaktereigenschappen, en waarin
vooral warmte, gulheid, geamuseerd
heid, onzekerheid en loyaliteit de
boventoon voeren.
Theo hield van tradities en vanzelf
sprekendheden. Altijd wanneer er
weer een uitgever de durf had gehad
om zijn vlijmscherpe en daardoor
soms ook zo uitzinnig humoristische
columns te bundelen, kwam hij kraai
end van plezier langs om ons vers van
de pers een exemplaar te brengen,
waarin hij dan met zijn karakteristie
ke handschrift de gebruikelijke
opdracht had geschreven:'voor Hans,
met een plechtige knipoog'.
Als Theo misschien ooit vroegtijdig
zou sterven, dan leek zoiets eerder te
kunnen gebeuren in het harnas op
een filmset, dan door de kogels van
een extremist. Als een 'Fassbinder van
de Lage Landen' smeet hij het liefst
dag en nacht met zijn soms exceptio
nele talenten. Filmen was voor hem
het allerleukste wat er is. Dat zijn
haast en ongeduld hem soms belem
merde om zijn film een juiste balans
te geven, deerde hem
niet altijd. Er was -
terecht - altijd weer een
volgende film.
Theo was wars van enige
vorm van hypocrisie. Zo
zou hij hartelijk gelachen
hebben om het persbe
richt dat de Nederlandse
'filmwereld' (dat wil zeg
gen de brancheorganisa
ties en de diverse fond
sen) op de dag van zijn
dood verstuurde en
waarin hij niet alleen als
filmmaker werd geprezen, maar waar
in ook gewag werd
gedaan van het feit
'dat Van Gogh niet
een man was die
bij tegenslagen bij
de pakken neerzat.
In zijn meer dan
twintig jaar lange
filmloopbaan beeft
hij op vernuftige
wijze vele hinder
nissen genomen'.
Een van die 'hinder
nissen' was namelijk
het feit dat zijn film
projecten maar
hoogst zelden
werden onder
steund door diezelf
de Nederlandse
fondsen.
Ook zou hij meewa
rig zijn hoofd heb
ben geschud bij het
aanhoren van al die
vermeende 'vrien
den' en 'vriendin
nen', die vlak na zijn
dood als ijdele pisse
bedden onder de
tegels vandaan
kropen, om het
hoogste woord te
voeren over hun
vriendschap met
Theo.
In de laatste secon
den van zijn leven schijnt Theo zijn
moordenaar gesmeekt te hebben
om genade. Het was een natuurlijke
en instinctieve impuls om zich vast
te klampen aan het leven, waar hij zo
hartstochtelijk aan verknocht was
geraakt als vader van zijn zoon
Lieuwe, een leven dat alleen al om die
reden nog veel en veel langer had
moeten voortduren.
De plechtige knipoog.
Theo van Gogh: onmisbaar en
onvervangbaar.
Hans Pos
- 36 zitjes in één systeem
- makkelijk opstapelbaar
- verrijdbaar
- eenvoudig op te bergen
Postbus 9434 I 3506 GK UTRECHT
Telefoon (030) 261 39 13 i Telefax (030) 261 67 68
E-mail: info@huizenga.nl t www.huizenga.nl
HOLLAND FILM NIEUWS - 5
