Loonkosten bij arbeids
ongeschiktheid zijn te
verhalen
NVB
Stel, uw werknemer raakt arbeidsongeschikt door een
ongeval. Dan bent u als werkgever verplicht het loon van
deze werknemer door te betalen: u moet altijd het boete
kleed aantrekken. Bij de loondoorbetalingsverplichting
wordt niet beoordeeld wat de oorzaak van de arbeidsonge
schiktheid is. Maar, wanneer de schuld van het ongeval bij
een derde ligt, kan het netto doorbetaalde loon worden
verhaald. Hoe werkt dit?
25
Door Nico Tijm
Sinds 1996 kunt u het netto doorbe
taalde loon zelf verhalen. Omdat het
verhalen van loon ingewikkeld en
tijdrovend kan zijn, wordt dit werk
veelal uitbesteed aan hierin gespecia
liseerde bureaus. De Ziektewet werd
tot de privatisering per 1 maart 1996
volledig door de bedrijfsverenigingen
(nu Uitvoeringsinstelling Werknemers
verzekeringen) uitgevoerd. Hoe is de
stand van zaken nu? Door het in wer
king treden van de Wet Uitbreiding
Loondoorbetalingsverplichting bij
Ziekte (WULBZ) werd iedere werkge
ver verplicht om bij volledige arbeids
ongeschiktheid van een werknemer
gedurende maximaal 52 weken 70%
van het loon door te betalen.
In veel CAO's werd opgenomen dat
bij het eerste jaar van arbeidsonge
schiktheid een aanvulling op het loon
volgde van 30%. Bovendien werd veel
al geregeld dat er na 52 weken
arbeidsongeschiktheid bij een WAO-
uitkering een aanvulling op het loon
volgde van maximaal 30% in het eer
ste WAO-jaar. Voor het tweede WAO-
jaar werd dan veelal een aanvulling
van maximaal 20% geregeld.
Verzekering
Sinds 1 januari 2004 is een werkgever
verplicht maximaal 104 weken door
te betalen bij arbeidsongeschiktheid.
Het eerste jaar maximaal 70% (met
eventueel een aanvulling vanuit de
CAO) en het tweede jaar maximaal
70%. Pas als de werknemer daarna
nog arbeidsongeschikt is, komt de
WAO in zicht. De financiële gevolgen
van de invoering van de WULBZ per
1 maart 1996 en de wijziging met
betrekking tot de verlenging van de
loondoorbetalingsverplichting per
1 januari 2004 komen volledig voor
rekening van de werkgever.
Dit risico kan het bedrijf afdekken
door een ziekteverzuimverzekering
voor de werknemers af te sluiten. Met
als gevolg dat de werkgever wordt
geconfronteerd een aanzienlijke pre
miedruk. Deze kan slechts worden
gedempt door een eigen risico met de
verzekeraar af te spreken. Dit eigen
risico kan worden genomen in tijd of
in geld. Denk bij dat laatste aan een
stop-loss verzekering. Bij de stop-loss
verzekering draagt de werkgever de
loondoorbetalingsverplichting. Als het
totale bedrag dat de werkgever in
een verzekeringsjaar aan loon moet
doorbetalen, een bepaalde grens over
schrijdt, dan is het meerdere voor
rekening van de verzekeraar.
Veel bedrijven hebben besloten om
volledig eigenrisicodrager te worden.
Dit houdt dus in dat alle lasten ten
gevolge van de loondoorbetalingsver
plichting voor rekening komen van
deze werkgevers - ook al is de
arbeidsongeschiktheid ontstaan door
toedoen van een derde.
Regresrecht
In het Burgerlijk Wetboek is opgeno
men dat de ondernemer zijn financië
le gevolgen van de loondoorbetalings
verplichting kan verhalen op degene
die aansprakelijk is voor het ontstaan
van de arbeidsongeschiktheid van zijn
werknemer. Op grond van de Ziekte
wet bestond er voor de bedrijfsvere
nigingen (nu Uitvoeringsinstelling
Werknemersverzekeringen) de moge
lijkheid om het uitbetaalde ziekengeld
rechtstreeks te verhalen op de per
soon die de arbeidsongeschiktheid
heeft veroorzaakt. De werkgever heeft
dit schadevergoedingsrecht, het zoge
noemde regresrecht ook sinds 1
maart 1996.
Roekeloosheid
Bij het instellen van regres door de
werkgever is het volgende van
belang:
- Het gaat om schuldaansprakelijk
heid. Dit betekent dat degene die de
schade heeft toegebracht dit willens
en wetens heeft gedaan. Bijvoorbeeld
HOLLAND FILM NIEUWS
