De meest letterlijke road movie achter de schermen Mee met het nachtelijke filmtransport De feiten over het nachttransport van films zijn wel bekend. Maar hoe is het nou om zo te zoeven over de snelwegen in nachtelijk Nederland. Gaat het met een vingertje aan het stuur, of slaat de vermoeidheid al snel toe en wordt het een uitputtingsslag? Een sfeerverslag. Door Frank de Neeve Het is een drukte van belang in de loods van Gofilex, om tien uur op een woensdagavond in mei. Chauffeurs nemen de paklijsten door en laden hun eigen wagen zodat ze zeker weten, dat ze midden in de nacht niet ergens voor niks staan. Met 'mijn' chauffeur Bram zal ik route twee in Zuid-Holland gaan rijden. Bram vertelt dat hij dit werk al bijna een jaar doet naast zijn studie aan de HKU. Voor vertrek wordt mij nog een authentieke Gofilex-bodywarmer aan gereikt. Zeer exclusief, wordt mij ver zekerd, want verder hebben alleen de echte chauffeurs die. Ze zijn warm en je kunt er van alles in kwijt, zoals de nieuwe pda waar de films sinds kort mee worden gescand. We gaan op pad en Bram laat zien wat hij allemaal in zijn wagen heeft. De map met sleutels bijvoorbeeld, waarin alle adressen worden beschreven met de exacte locatie van de opslagplaats van de films. Daarnaast natuurlijk een lijst met films die per locatie afgeleverd en opgehaald moeten worden. De auto zelf is behoorlijk hightech met naviga tie, een carlock-systeem, dat de auto afsluit zodra de chauffeur uitstapt en een volgsysteem, zodat op het Gofilex-kantoor letterlijk gezien kan worden waar wij ons bevinden en welke route wij afleggen. Eerste stop, Woerden. Bram noteert de tijd: 23:15. De woonwijk waar bios coop Annex is gevestigd, oogt verla ten. Nu al, denk je met een bioscoop oog. De operateur is nog bezig en wijst ons waar de films al klaarstaan. 'Bliep' doet de scanner en 'bliep' voor de afgeleverde films. Matchpoint en Final Destination 3 worden afgeser veerd. Ja, dat was even wennen, dat nieuwe systeem, erkent Bram, maar de chauf feurs hebben een tijdje kunnen proef draaien en zo moeilijk is het niet. Hij laat zien dat er in de wagen een systeem is om binnenkomende en uit gaande films uit elkaar te houden: de steeds kleiner wordende stapel die moet worden bezorgd, staat op volg orde aan de ene kant van de wagen, terwijl de andere kant zich vult met films die retour naar Zeist moeten. Terug de weg op. We rijden Alphen en Gouda voorbij, want daar zijn ze nog bezig.'Die pak ik wel op de terug weg,' zegt Bram. 23:53. We volgen de NI 1. Bram kent alle wegnummers op zijn duimpje, want hij heeft deze route al zo'n der tig keer gereden. Afslag Voorschoten is afgesloten wegens werkzaamheden. Geroutineerd zet Bram het navigatie systeem aan, dat ons via buitenwijken van Den Haag en Leidschendam als nog naar Voorschoten loodst. Het afle veradres, Kinderfilmtheater Voorschoten is nieuw, maar als de ingeblikte juffrouw van het navigatie systeem ons vertelt, dat we over 400 meter rechtsaf moeten en dat de loca tie dan is bereikt, zijn we gerust. 00:12. De bestemming blijkt een achterafstraatje: veel garagedeuren en achteringangen zonder huisnummers en geen spoor van een bioscoop. Een paar jongeren die nog wat nazitten in de parochieruimte van een kerk weten ook van geen bioscoop. Uiteindelijk probeert Bram de sleutel maar lukraak op wat deuren en bingo, de derde is raak. Achter de deur staat 'Op het Gofilex-kantoor kan letterlijk gezien worden waar wij ons bevinden en welke route wij afleggen.'Foto's Frank de Neeve holland film nieuws - 31

Historie Film- en Bioscoopbranche

Holland Film Nieuws | 2006 | | pagina 30