De meest letterlijke road movie
achter de schermen
Mee met het nachtelijke filmtransport
De feiten over het nachttransport van films zijn wel bekend.
Maar hoe is het nou om zo te zoeven over de snelwegen in
nachtelijk Nederland. Gaat het met een vingertje aan het
stuur, of slaat de vermoeidheid al snel toe en wordt het een
uitputtingsslag? Een sfeerverslag.
Door Frank de Neeve
Het is een drukte van belang in de
loods van Gofilex, om tien uur op een
woensdagavond in mei. Chauffeurs
nemen de paklijsten door en laden
hun eigen wagen zodat ze zeker
weten, dat ze midden in de nacht niet
ergens voor niks staan. Met 'mijn'
chauffeur Bram zal ik route twee in
Zuid-Holland gaan rijden. Bram vertelt
dat hij dit werk al bijna een jaar doet
naast zijn studie aan de HKU.
Voor vertrek wordt mij nog een
authentieke Gofilex-bodywarmer aan
gereikt. Zeer exclusief, wordt mij ver
zekerd, want verder hebben alleen de
echte chauffeurs die. Ze zijn warm en
je kunt er van alles in kwijt, zoals de
nieuwe pda waar de films sinds kort
mee worden gescand. We gaan op pad
en Bram laat zien wat hij allemaal in
zijn wagen heeft. De map met sleutels
bijvoorbeeld, waarin alle adressen
worden beschreven met de exacte
locatie van de opslagplaats van de
films. Daarnaast natuurlijk een lijst
met films die per locatie afgeleverd en
opgehaald moeten worden. De auto
zelf is behoorlijk hightech met naviga
tie, een carlock-systeem, dat de auto
afsluit zodra de chauffeur uitstapt en
een volgsysteem, zodat op het
Gofilex-kantoor letterlijk gezien kan
worden waar wij ons bevinden en
welke route wij afleggen.
Eerste stop, Woerden. Bram noteert de
tijd: 23:15. De woonwijk waar bios
coop Annex is gevestigd, oogt verla
ten. Nu al, denk je met een bioscoop
oog. De operateur is nog bezig en
wijst ons waar de films al klaarstaan.
'Bliep' doet de scanner en 'bliep' voor
de afgeleverde films. Matchpoint en
Final Destination 3 worden afgeser
veerd.
Ja, dat was even wennen, dat nieuwe
systeem, erkent Bram, maar de chauf
feurs hebben een tijdje kunnen proef
draaien en zo moeilijk is het niet. Hij
laat zien dat er in de wagen een
systeem is om binnenkomende en uit
gaande films uit elkaar te houden: de
steeds kleiner wordende stapel die
moet worden bezorgd, staat op volg
orde aan de ene kant van de wagen,
terwijl de andere kant zich vult met
films die retour naar Zeist moeten.
Terug de weg op. We rijden Alphen en
Gouda voorbij, want daar zijn ze nog
bezig.'Die pak ik wel op de terug
weg,' zegt Bram.
23:53. We volgen de NI 1. Bram kent
alle wegnummers op zijn duimpje,
want hij heeft deze route al zo'n der
tig keer gereden. Afslag Voorschoten is
afgesloten wegens werkzaamheden.
Geroutineerd zet Bram het navigatie
systeem aan, dat ons via buitenwijken
van Den Haag en Leidschendam als
nog naar Voorschoten loodst. Het afle
veradres, Kinderfilmtheater
Voorschoten is nieuw, maar als de
ingeblikte juffrouw van het navigatie
systeem ons vertelt, dat we over 400
meter rechtsaf moeten en dat de loca
tie dan is bereikt, zijn we gerust.
00:12. De bestemming blijkt een
achterafstraatje: veel garagedeuren en
achteringangen zonder huisnummers
en geen spoor van een bioscoop. Een
paar jongeren die nog wat nazitten in
de parochieruimte van een kerk
weten ook van geen bioscoop.
Uiteindelijk probeert Bram de sleutel
maar lukraak op wat deuren en bingo,
de derde is raak. Achter de deur staat
'Op het Gofilex-kantoor kan letterlijk gezien worden waar wij ons bevinden
en welke route wij afleggen.'Foto's Frank de Neeve holland film nieuws - 31