Memoirs of... Elselien Veneman
feature 3
Afscheidsinterview met een grande dame
Het is een zeer uitzonderlijk verschijnsel: een salesmanager
bereikt de vroegpensioengerechtigde leeftijd. De grande
dame van de filmdistributie Elselien Veneman (61) neemt
afscheid van de scène. Het wordt een clean cut, verwacht
geen comeback. Ze gaat zich met hele andere dingen bezig
houden.
33
Door Lucia Alleman
De filmwereld is omgeven met
glamour, maar draait tegelijker
tijd om keiharde cijfers. Hoe zul
jij aan de branche terugdenken?
'Ik ben in 1974 begonnen in een tijd
dat de marktverhouding heel anders
was.Toen had je een setters market.
Die is totaal omgeslagen in een buyers
market. Dat betekent dat je je heel
anders moet opstellen. Vroeger kon je
verdeel en heers spelen. Nu moeten
wij vaak op de knieën om een behoor
lijke release te krijgen. De ideale situa
tie zou natuurlijk zijn dat dat meer in
evenwicht is. Je bent allebei partners
in het geheel.'
Hoe zou dat evenwicht terug kun
nen komen?
'De situatie is natuurlijk inherent aan
de marktwerking. Je kunt wel een
beetje bijsturen. Daar is Sony al lang
mee bezig. We kijken heel kritisch naar
de titels. Als we ook maar enige twijfel
hebben of een film zijn geld gaat
maken in Nederland - waar de markt
Foto Lucia Alleman.
toch heel moeilijk is - dan brengen we
hem niet uit. Ik zie bij collega's veel
titels waarvan ik denk: die zouden wij
niet hebben uitgebracht. En dan met
heel veel prints, dat is voor veel men
sen ook een heilig iets. Een kopie
moet wel zijn geld opbrengen. Bij
Sony is de opdracht vooral op safe te
spelen. Dat ligt voor onafhankelijke
distributeurs soms wat anders dan
voor Amerikanen. Wij worden sec op
tbeatrical afgerekend, terwijl de inde
pendents daarna nog een heel traject
hebben zodat ze kunnen concurreren.'
Hoe beweeg jij je in dat span
ningsveld?
'Met de exploitanten heb je door de
jaren heen een stuk goodwill opge
bouwd. Het gaat erom dat je vakken
nis uitstraalt. Je moet een film niet
beter voorstellen dan dat 'ie is, anders
geloven ze je de volgende keer niet
meer. En de kunst is de positieve pun
ten van de film eruit te halen en zo
tot een goede deal te komen. Het is
daarbij vooral ook belangrijk dat de
film, als hij eenmaal loopt, in een
goede zaal blijft staan. Op het hoofd
kantoor in LA hebben we vooral te
maken met Mare Zucker. Negen van
de tien keer volgen ze ons advies.
Mare is een zeer aimabel mens, zoals
alle mensen bij Sony. Er heerst een
heel aparte sfeer, het is echt een
happy family
Een familiegevoel krijg je niet
door te communiceren via de
telefoon...
'Je kent natuurlijk de collega's uit
Europa. En regelmatig worden er
grote conventies georganiseerd,
meestal in Los Angeles. Vaak in de
studio. Dan trekken ze een blik
sterren open, waarmee je even op
de foto kan.'
Maar vragen ze niet om een ver
klaring als een film teleurstelt?
'Soms zijn de verwachtingen toch
beïnvloed door de resultaten in
HOLLAND FILM NIEUWS
