'Wij leveren de ultieme avond uit.' HFN INTERVIEW HFN 'Als bioscopen hun gastheer schap beter zouden invullen kan het bezoek met miljoenen stijgen.' LH Een interview met Erwin van Lambaart Het bezoek aan musicals stijgt met zo'n vijf a acht procent per jaar. Marktleider Joop van den Ende Theaterproducties verwacht dit jaar zelfs op vijftien procent uit te komen. HFN mocht inbreken op de volle agenda van musicalproducent Erwin van Lambaart. We spraken met hem over professionaliteit en passie, de nuchter ogende Nederlander, maar vooral over zijn visie op het film- en bioscoopbedrijf. Door Jeroen Hui/sdens Jaarlijks gaan er zo'n 3,2 miljoen Nederlanders naar een musical. In verhouding tot de drieëntwintig miljoen verkochte bioscoopkaartjes lijkt dat heel bescheiden. Die cijfers komen echter in een ander daglicht te staan als blijkt dat het musical- publiek bereid is gemiddeld zo'n 50 euro voor een entreebewijs te betalen, terwijl dat bij bioscopen ge middeld bij zeven euro ligt. Voor wie snel kan rekenen: per jaar maken de bioscopen en filmtheaters dus ongeveer eenzelfde omzet als de musicalsector. En dan te bedenken dat bijna 70% van de musicalbezoe kers afkomt op een van de voor stellingen van Joop van den Ende Theaterproducties. Natuurlijk liggen de kosten van een theatervoorstel ling op een ander niveau dan die van een gemiddelde bioscoopver toning. Maar dat het publiek bereid is er zeven maal zoveel geld aan uit te geven én dat het bezoek nog altijd sterk groeiende is, dwingt bewondering af voor de mensen die de musicals maken. 'Het is uniek dat iemand drie maan den van tevoren vier kaartjes koopt voor Tarzan, daar soms een paar honderd euro voor kwijt is, dan komt eten in een van onze restaurants en daar soms het hele stuk voor naar Scheveningen rijdt. Daar ben ik het publiek heel dankbaar voor. Dat meen ik uit de grond van mijn hart. Want het is niet gewoon. Het is heel bijzonder. En dat moet je het publiek laten voelen.' Aan het woord is Erwin van Lam baart, de algemeen directeur van Joop van den Ende theaterproduc ties en producent van musicalhits als Mamma Mia!, Tarzan, Dirty Dancing, Evita en sinds kort Les Misérables. De man die voor de vrijwel onmogelijke taak stond om Joop van den Ende op te volgen, maar die met dezelfde dosis passie en professionaliteit zijn vak uitvoert. Dat is direct duidelijk als we Van Lambaart te spreken krijgen. Hoe verklaart u het grote succes van musicals in Nederland? 'Dan moet ik even terug naar wie we zijn als Nederlanders. We zeg gen nuchter te zijn en dat we hard werken. Dat is ook zo. Maar we willen ook van het leven genieten, meer dan we soms willen toegeven. Kijk eens hoe goed de supermark ten het doen. De bestedingen rondom kerstmis, pasen en Moeder dag nemen alleen maar toe omdat we elkaar opzoeken en we de behoefte hebben emotie met elkaar te delen. Kijk naar het restaurant bezoek. Dat was afgelopen jaar hoger dan ooit tevoren. Eigenlijk vinden we het ook heel fijn om 's avonds in het theater te zitten, te genieten, het heel gezellig te heb ben met elkaar en emoties toe te laten. Musical bindt mensen en bindt de emotionele ervaring in zijn meest ultieme vorm.' Vijftien procent groei dit jaar is niet niks... Erwin van Lam baart. Foto Roy Beusfeer. 'Het heeft er mee te maken dat wij de ultieme avond uit leveren. Je voelt je fijn, je voelt je veilig, je voelt je welkom, je voelt je de belangrijk ste persoon van de avond. Als je bij ons een theater binnenloopt staat er altijd een livreier bij de deur, een man met een mooi rood pak met gouden strepen op zijn schouders die je welkom heet. Van het kopje koffie dat je haalt, het boekje dat je koopt, van alles en iedereen krijg je het gevoel dat jij belangrijk bent. Als we die omgevingsfactoren zo positief mogelijk proberen te beïn vloeden, dan komt die voorstelling veel beter tot zijn recht. Je zintuigen komen er namelijk door open te staan. Dus kunnen we je raken.' Daar zou de bioscoopwereld van kunnen leren? 'Als ik een kritiekpunt mag hebben op de bioscoopwereld; ik vind de gastvrijheid van de gemiddelde bioscoop in Nederland beneden peil. Ik denk dat het een van de grote zorgen voor de komende jaren is. Ik ben ervan overtuigd dat als bioscopen hun gastheerschap beter zouden invullen, meer zouden omarmen, met dezelfde laagdrem peligheid die er nu is, het bezoek met miljoenen kan stijgen. Bios coopbezoek moet gemakkelijk zijn, maar je moet ook echt het gevoel hebben dat je uit bent. Met name in die emotionele uit-factor zou de bioscoopwereld een stap moeten maken. Het hart lijkt er uitgehaald.' Maar dat is op andere plaatsen toch ook zo? 'Dat klopt. Als ik bijvoorbeeld in New York naar het theater ga, word ik niet eens aangekeken. Ze zeggen niet eens 'fijne voorstelling'. Ze hebben alleen aandacht voor dat bliebding, want de barcode moet gelezen worden. Maar ik heb daar wel eventjes 100 dollar betaald. Dat is toch krankzinnig? Er horen gastheren te zijn die getraind zijn om ervoor te zorgen dat het allemaal goed verloopt. Ik zeg niet dat het allemaal slecht is, maar het is niet goed genoeg. Ik denk dat bioscopen er te veel van uitgaan dat de titel alles wel doet. Maar de omgevingsfactor is net zo belang rijk.' De schouwburgen en theaters wer ken met een lange termijnplanning. Bioscopen werken met een speel- wekenindeling. Kan dat vandaag de dag nog wel gezien de sociale agenda van de consument? 'Ik snap heel goed dat een exploi tant, die het noodzakelijke aantal bezoekers niet haalt, besluit de film er uit te halen. Die moet met een percentage van de kaartverkoop en de catering zijn exploitatie draaiende houden. Ik denk wel dat er een oplossing kan zijn door met een ander schema te gaan werken. Niets verbiedt een exploitant en distributeur om iets na twee weken toch weer terug te halen. Daar moet je niet te bang voor zijn. Het heeft te maken met bestaande mechanis men. Er is niets zo moeilijk dan die te doorbreken. Ik heb niet dagelijks met de filmwereld te maken, maar ik weet wel dat er spanning zit op de relatie tussen filmverhuurder en exploitant. Terwijl het doel van beiden hetzelfde is!' Jullie hebben bijgedragen aan een succesvol televisieprogramma - Op zoek naar Evita - en als musicalwe reld een slimme award show van de grond gekregen. De show rondom de Johnny Kraaijkamp Musical Awards is tenslotte een fenomenaal visitekaartje voor het nieuwe theater seizoen. Waarom lukt dat jullie wel en de filmwereld niet? 'Dat weet ik niet. Film heeft alles in zich om dat wel te hebben. Het heeft ook met geld te maken. Joop van den Ende heeft jaren geld gestopt in de Stichting Musical Awards. Er is dus een man die zoveel van dat vak houdt, dat hij daar uit eigen vermogen geld in heeft gestopt. Nu, na bijna tien jaar, wordt dat meer door het vak in zijn geheel overgenomen. De prijzen zelf zijn heel veel waard geworden. Als je in dit vak zit en je krijgt een Kraaijkamp, dan ben je daar echt heel trots op. Natuurlijk is er ook concurrentie, maar de saamhorig heid is groot. We willen allemaal graag dat het lukt. En het heeft te maken met het hebben van passie voor wat er gebeurt. Op zoele naar Evita is door de AVRO aangekocht en door Eye- works geproduceerd. Wij hebben de rol beschikbaar gesteld, maar niet nadat er aan drie voorwaarden werd voldaan. We wilden Neder land laten zien hoe bijzonder het is wat die mensen kunnen. Het is een talent, een ambacht. Daarnaast wil den we dat die mensen een rugzak zouden meekrijgen in de vorm van masterclasses. En het moest niet afbreken, maar opbouwen. Een cruciaal verschil met /do/s. Als ik naar de Rembrandts kijk, dan zit daar vanuit de media altijd een sneer in. Daar help je dat vak niet mee. En dan neem je het publiek dus niet serieus. Publiek dat het wel mogelijk maakt dat er films worden gemaakt en dat er dus goede ca meramensen en regisseurs kunnen rondlopen. Je mag wel kritisch zijn, maar je moet een basisintentie heb ben om iets te willen laten slagen. Het Nederlands Film Festival neemt bijvoorbeeld een mooie positie in, maar dat zou echt veel beter kun nen. De Nederlandse omroepen horen dat ook te omarmen. Als er drieëntwintig miljoen mensen naar de bioscoop gaan en er is geen publieke omroep te vinden die daar een mooi gala omheen bouwt, dan zijn ze gek geworden. Ik vind het net zo raar dat er geen goed filmprogramma op de Nederlandse televisie is. Maar het betekent wel dat de distributeurs en exploitanten bereid moeten zijn daar ook wat in te stoppen.' 'Now l've had the time of my life.' (Dirfy Dancing) 'You sound like you're having fun already.' (Meryl Streep als Donna in Mamma Mia!)

Historie Film- en Bioscoopbranche

Holland Film Nieuws | 2008 | | pagina 8