Ik ken het en kan het!' m INTERVIEW INTERVIEW Interview met Ron Sterk, de nieuwe NVB-directeur Als iemand het film- en bioscoopbedrijf onlangs versteld deed staan, dan was het wel Ron Sterk. De voormalige directeur van bioscoopon derneming Minerva - door sommigen tot voor kort zelfs Mister Mi- nerva genoemd - besloot na dertien jaar een andere weg in te slaan en zijn vinger op te steken toen branchevereniging NVB dit najaar op zoek was naar een nieuwe directeur. 'Na der tien jaar vonden ze blijkbaar dat ik geen Minerva- stempel meer had, maar een tatoeage.' 'Er is niks leukers dan op vrijdag- of zaterdag avond of zondagmid dag in een bioscoop te werken.' Door Jeroen Huijsdens Dat het besluit van de vijfenveer- tigjarige Ron Sterk wel tot wat opgetrokken wenkbrauwen aan leiding heeft gegeven, beaamt de kersverse NVB-directeur als ik hem half november opzoek op zijn kantoor bij Minerva, waar hij op dat moment nog zetelt. 'Er waren wel wat verbaasde mensen: Ron, gaat het wel goed met je? Na dertien jaar vonden ze blijkbaar dat ik geen Minerva-stempel meer had, maar een tatoeage. Velen dachten dat ik hier voor altijd zou blijven.' Op zich is het niet zo vreemd dat een manager of directeur over stapt naar een andere organisatie binnen dezelfde bedrijfstak. Dat het de ene keer wat vaker ge beurt dan de andere keer, heeft de volksverhuizing van managers bij filmdistributeurs dit jaar wel bewezen. Maar een toppositie bij een commerciële bioscooponder neming verlaten voor een functie als directeur bij een branchever eniging, een club waar lobby, diplomatie, bestuur en beleid en vooral niet-commerciële doelstel lingen de kernwoorden zijn, komt toch niet zo vaak voor. Het mag zelfs gerust opmerkelijk worden genoemd. Wat bracht je ertoe om na dertien jaar, waarvan acht jaar als direc teur, te stoppen bij Minerva? 'Tja...' Haha, je zegt het alsof je er nu al spijt van hebt? 'Ja, wat heeft mij in hemelsnaam zover gebracht? Nee, zonder gekheid, misschien zijn het juist wel die dertien jaar geweest die hebben gemaakt dat ik tot deze beslissing ben gekomen. Het is op mijn leeftijd toch wel een beetje de definitieve keuze: of je blijft, of je gaat veranderen. Ik merkte dat ik meer beleidsmatige en be stuurlijke dingen wilde gaan doen. En minder het zuiver commerciële. Dan is de NVB een logische stap. Het is namelijk iets wat ik ken en wat ik kan. En het is werk waar van ik denk dat het nu beter bij mij past.' Maar heb je er dertien jaar voor nodig gehad om erachter te komen datje de bestuurlijke kant op wilde? 'Nee hoor, ik heb het hier dertien jaar geweldig gehad. Ik heb veel zien gebeuren, veel zien veran deren. Van de overname, een andere cultuur tot de nieuwbouw. Je gaat op een gegeven moment alleen wel denken: en wat nu verder? Hoe zie ik mezelf over vijf of tien jaar? Het was gewoon tijd voor iets nieuws.' Het is toch wezenlijk iets anders: de commerciële bioscooponder neming of de bestuurlijke NVB... 'Natuurlijk heb ik hier ook te maken met het beleidsmatige en bestuurlijke karakter van dit be drijf, maar de dagelijkse praktijk is de tent managen, zorgen dat foto Jeroen Huijsdens het goed gaat, zorgen dat de cijfers goed worden en blijven. En 350 man personeel onder je. Dat is een wezenlijk verschil met de NVB.' Wat is het dan toch watje daarin zo aantrekt? 'Jemig., wat een moeilijke vragen vandaag, Jeroen. Ik dacht dat het altijd van die leuke, oppervlakkige gesprekken waren? Een praatje bij de open haard, en dat was het dan... Luister, ik denk dat ik het kan en ik denk dat mijn kwalitei ten daar meer liggen. Dat is het. Daarnaast wil ik, om in termen van Job Cohen te spreken, de boel bij elkaar houden. Dat is een doel van een branchevereniging die er gewoon altijd moet zijn. Het is belangrijk om de spirit in de club te houden. Want het moet leuk zijn om dingen te bereiken voor de vereniging waar iedereen z'n voordeel mee kan doen. Dat klinkt heel evangelisch, maar ik bedoel het heel down to earth. Ik denk aan Maccsbox, wat in potentie een fantastisch systeem is, maar waar nog te weinig mee wordt ge daan. Ik denk ook aan het NICAM en de cao. Het zijn voorbeelden van enorme dossiers die klaar lig gen om aangepakt te worden.' Ik dacht eerst dat jouw stap niet voortkwam uit de behoefte om iets anders te gaan doen, maar dat jij vond dat het allemaal niet goed en snel genoeg ging... 'Nee, nee, ik maakte daarnet wel de vergelijking met het evange lische, maar niet in de zin van opoffering... Natuurlijk heb ik me als NVB-bestuurder wel eens afgevraagd waar we mee bezig waren. Maar ik heb ook gezien dat het anders kan. Zes, zeven jaar geleden was er een heel gedreven club die het anders wilde gaan doen. Maar daarna... Na de revolutie schieten de re volutionairen elkaar overhoop en blijft er een sterke man over. Dat dreigde bij ons ook een beetje te gebeuren. Maar ik denk wel dat ik me tot de positie aangetrokken voelde omdat er te veel dingen zijn blijven liggen in de afgelo pen tijd. Dat heeft er ook mee te maken dat we soms niet op een lijn konden komen. Dan gaat de geest eruit. Die geest heb je juist nodig. Je moet met elkaar het ge voel houden datje iets bereikt.' Wil je de NVB meer zichtbaar la ten zijn voor iedereen werkzaam in deze sector? 'Ja, maar ik zit er natuurlijk in eerste instantie wel voor de ondernemers. Die betalen de contributie. Daar moet ik het werk voor doen. Voor die mensen moet de drempel naar de NVB in velerlei opzichten een stuk lager worden. Er is veel behoefte aan 'Every story has an end. But in life, every ending is just a new beginning.' (Dakota Fanning als Ray in Uptown Girls) informatie, aan begeleiding en aan het besef dat er een club is die zorg draagt voor de gezamen lijke belangen. De input vanuit de leden voor een nieuwe cao moet groter zijn dan dat hij tot op he den is geweest. Dat is een proces dat een tijd gaat duren. Dat is niet direct in januari gerealiseerd. De opkomst bij algemene ledenverga deringen is bijvoorbeeld ook niet altijd watje zou willen zien. Terwijl iedereen het leuk vindt om elkaar te zien, om te praten over het vak. 'Time for something new and improved!' (Wesley Snipes als Simoh Phoenix in Demolition Man) Dat is zo belangrijk. Ik ben inmid dels van de oudemannengenera- tie die de contactdagen nog heeft meegemaakt, maar die behoefte bestaat gewoon. Daar ben ik van overtuigd.' En gaat de NVB actief meehel pen aan het bereiken van dertig miljoen bezoekers? 'Die dingen liggen toch bij de ondernemer. Het is afhankelijk van de ondernemers of die dertig miljoen bezoekers gehaald gaan worden. De ondernemers moeten investeren, innoveren en marketing bedrijven. De sleutel ligt dus bij mensen als Lauge Nielsen, Albert Jan Vos, Han Wolf, Frits Nieuwen- huizen en noem ze maar op. De ondernemers moeten het doen. En daar waar ze te klein zijn of sa men meer kunnen bereiken, daar begint de taak van de NVB. De rol is vooral een ondersteunende.' Ga je Minerva niet toch enorm missen? 'Ik weet nog dat ik bij The Movies vandaan kwam en bij Minerva begon. Toen miste ik het werken op de vloer in de bioscoop enorm. Er is namelijk niks leukers dan op vrijdag- of zaterdagavond of zondagmiddag in een bioscoop te werken. Dat meen ik echt.' Oh, dan zit het wel goed tussen jou en de leden van de NVB want je gaat gewoon eens in de zoveel tijd bij een bioscoop een dienst draaien... 'Ja, dan ga ik gewoon kaartjes scheuren. Haha.'

Historie Film- en Bioscoopbranche

Holland Film Nieuws | 2008 | | pagina 13